Edward Snijders: verschil tussen versies
Geen bewerkingssamenvatting |
|||
| Regel 22: | Regel 22: | ||
Snijders werkt als luchtverkeersleider, als hij zijn eerste schreden op het gebied van de natuurfilm. Eerst nog als onderwaterfotograaf, maar later als onderwaterfilmer "om zo beter de verhalen te kunnen vertellen." Sinds 2005 is hij fulltime filmer. Samen met zijn dochter en journalist Veerle Snijders maakt hij [[Zenobia]] (2010) over het wrak van een gelijknamige veerboot dat op de zeebodem bij het Cypriotische Larnaca ligt. En met [[Jeanette Parramore]] van o.a. [[Vroege Vogels]] maakt hij de documentaire [[Oosterschelde, ontdekking onderwater]] (2010). In 2014 wint Snijders op het Festival Mondial de l’Image Sous-Marine de Palme D’Or voor zijn korte onderwaterfilm [[Bonaire Bonanza]] (2014). Ook levert Snijders onderwaterbeelden aan de [[Collectie Natuurbeelden]] (2017). | Snijders werkt als luchtverkeersleider, als hij zijn eerste schreden op het gebied van de natuurfilm. Eerst nog als onderwaterfotograaf, maar later als onderwaterfilmer "om zo beter de verhalen te kunnen vertellen." Sinds 2005 is hij fulltime filmer. Samen met zijn dochter en journalist Veerle Snijders maakt hij [[Zenobia]] (2010) over het wrak van een gelijknamige veerboot dat op de zeebodem bij het Cypriotische Larnaca ligt. En met [[Jeanette Parramore]] van o.a. [[Vroege Vogels]] maakt hij de documentaire [[Oosterschelde, ontdekking onderwater]] (2010). In 2014 wint Snijders op het Festival Mondial de l’Image Sous-Marine de Palme D’Or voor zijn korte onderwaterfilm [[Bonaire Bonanza]] (2014). Ook levert Snijders onderwaterbeelden aan de [[Collectie Natuurbeelden]] (2017). | ||
=== Verhalenverteller over mens en water=== | === "Verhalenverteller over mens en water"=== | ||
Gaandeweg verlegt Snijders zijn werkgebied steeds meer naar van de onderwaternatuur naar de mens op de grens van water en aarde. Hij ziet zichzelf dan ook niet als een “natuurkenner pur sang, maar wel (als) een verhalenverteller over mensen en water, waarbij locaties van ondergeschikt belang zijn.” | Gaandeweg verlegt Snijders zijn werkgebied steeds meer naar van de onderwaternatuur naar de mens op de grens van water en aarde. Hij ziet zichzelf dan ook niet als een “natuurkenner pur sang, maar wel (als) een verhalenverteller over mensen en water, waarbij locaties van ondergeschikt belang zijn.” | ||
Zo maakt hij met Parramore in opdracht van Omroep Zeeland de dertiendelige documentaireserie [[Zeeuws water]] (2011) over de invloed van de Deltawerken. En ook in hun documentaire [[De Bijbel van Baster]] (2013) staat de relatie tussen mens en water centraal, net als in Snijders documentaire [[Cor en Henk. Weervissers van de Oosterschelde]] (2017). | Zo maakt hij met Parramore in opdracht van Omroep Zeeland de dertiendelige documentaireserie [[Zeeuws water]] (2011) over de invloed van de Deltawerken. En ook in hun documentaire [[De Bijbel van Baster]] (2013) staat de relatie tussen mens en water centraal, net als in Snijders documentaire [[Cor en Henk. Weervissers van de Oosterschelde]] (2017). | ||
Versie van 29 mei 2018 14:52
| Naam | Edward Snijders |
| Geboren | , 1950 |
| Functies | natuurfilmercameraman, filmmaker, scenarist, producent |
| Bekend van | Bonaire Bonanza, Bonaire Bonanza, Cor en Henk. Weervissers van de Oosterschelde |
| Periode actief | 1999 - heden |
| Werkt samen met | Jeanette Parramore |
Edward Snijders is cameraman, scenarist en producent, gespecialiseerd in onderwaterfilm. Hij heeft een eigen productiebedrijf: Submarines
Onderwaterfilms
Snijders werkt als luchtverkeersleider, als hij zijn eerste schreden op het gebied van de natuurfilm. Eerst nog als onderwaterfotograaf, maar later als onderwaterfilmer "om zo beter de verhalen te kunnen vertellen." Sinds 2005 is hij fulltime filmer. Samen met zijn dochter en journalist Veerle Snijders maakt hij Zenobia (2010) over het wrak van een gelijknamige veerboot dat op de zeebodem bij het Cypriotische Larnaca ligt. En met Jeanette Parramore van o.a. Vroege Vogels maakt hij de documentaire Oosterschelde, ontdekking onderwater (2010). In 2014 wint Snijders op het Festival Mondial de l’Image Sous-Marine de Palme D’Or voor zijn korte onderwaterfilm Bonaire Bonanza (2014). Ook levert Snijders onderwaterbeelden aan de Collectie Natuurbeelden (2017).
"Verhalenverteller over mens en water"
Gaandeweg verlegt Snijders zijn werkgebied steeds meer naar van de onderwaternatuur naar de mens op de grens van water en aarde. Hij ziet zichzelf dan ook niet als een “natuurkenner pur sang, maar wel (als) een verhalenverteller over mensen en water, waarbij locaties van ondergeschikt belang zijn.” Zo maakt hij met Parramore in opdracht van Omroep Zeeland de dertiendelige documentaireserie Zeeuws water (2011) over de invloed van de Deltawerken. En ook in hun documentaire De Bijbel van Baster (2013) staat de relatie tussen mens en water centraal, net als in Snijders documentaire Cor en Henk. Weervissers van de Oosterschelde (2017).
