Seth Gaaikema

Bestand:SethGaaikema.jpg

Seth Gaaikema

Naam	Seth Regner Gaaikema
Geboren	Uithuizen, 11 juli 1939
Functies	cabaretier, schrijver, vertaler
Bekend van	My fair lady, Kiss me Kate, En waarom zeg ik dit, De laatste klap, The Phantom of the Opera
Periode actief	1958-heden
Werkt samen met	Tom Meijer, Paul van Wely, Roelof Stalknecht, Ferry Wieneke
Externe info	Officiële site
Seth Gaaikema in de media Oeuvre Seth Gaaikema

Seth Gaaikema is een man die, zoals veel kinderen van predikanten, net als hun vader iets willen zeggen en daarvoor een groot publiek zoeken. Seth zoekt zijn podium hiervoor bij het toneel. Vaak wordt hem verweten dat hij te zacht is; niet fel genoeg. Maar het kwetsen van mensen en zijn publiek is gewoon niet zijn stijl. Seth is meer een man die houdt van het spelen met de Nederlandse taal. Feilloos weet hij een heel jaar nieuws, en vooral politiek, verrukkelijk samen te vatten met een liefdevolle ironie. Net als bij Wim Kan vinden politici het een eer wanneer zij tot het mikpunt van de spot van Seth worden verheven en bevinden zij zich graag onder zijn gehoor in de zaal. De speciale kijk van Seth op de maatschappij brengt hem de laatste jaren van begrijpend beschouwend tot maatschappij kritisch en daar moest zijn publiek toch wel even aan wennen. Ondanks dit en de vaak slechte kritieken in de kranten trekt Seth al zijn hele leven lang volle zalen.

Na de lagere school gaat Seth naar het Stedelijk Gymnasium in Groningen. Tijdens het eerste jaar in 1957 op het Stedelijk Gymnasium richt Seth samen met, onder andere, Tom Meijer, een studentencabaret op dat vier jaar blijft bestaan. Daarna studeert Seth Nederlands aan de Universiteit van Groningen en wordt doctorandus in de Nederlandse taal en letterkunde. In deze periode is Seth ook voor het eerst te horen op de radio. Als student-cabaretier treedt hij op in Intiem theater van de VARA.

In 1960 nog voor hij afgestudeert is krijgt Seth bekendheid met de, door de kritieken briljant gevonden, vertaling van de Amerikaanse musical van My Fair Lady met Wim Sonneveld in de hoofdrol. Legendarisch is de zin: "Het Spaanse graan heeft de orkaan doorstaan" en het liedje "As et effe kan". Een jaar later studeert hij af en begint als cabaretier op te treden. Eerst met een ensemble, later met onemanshows, zoals Avondje Nederlands en Kom kom, tuut tuut, ho ho. Zijn kunsten op het culturele vlak in Groningen blijven niet onopgemerkt en in 1966 ontvangt hij de Culturele Prijs van Groningen.

Meer shows, waaronder eentje voor het 25-jarig regeringsjubileum van koningin Juliana, volgen. Naast het vertalen van musicals begint Seth ook met het schrijven van eigen musicals. Zo verschijnt in 1978 in de musical Swingpop die Seth maakt samen met Paul van Wely, Roelof Stalknecht en Ferry Wieneke.

Vanaf 1982 brengt Veronica de jaarlijkse decemberprogramma’s van Seth op televisie. De eerste is Land in de steigers dat wisselend vanuit het Nieuwe de la Mar Theater en de Ridderzaal wordt uitgezonden. Seth wordt inmiddels ook steeds vaker gevraagd als gast in televisieprogramma's. Hij maakt zo o.a. zijn opwachting in In de hoofdrol en Klasgenoten.

In 1990 begint Seth weer met het ‘hertalen’ van musicals zoals hij het vertalen en bewerken noemt. Velen hiervan worden grote successen zoals zijn versie van Les Misérables, The Phantom of the Opera, Miss Saigon en Chicago. Niet alles wordt echter een succes. De musical Grace die Seth schrijft over het leven van de filmster Grace Kelly flopt.

In datzelfde jaar krijgt Seth een hartaanval en een stemaandoening. Hij herstelt volledig en schrijft zijn nieuwe theaterprogramma De orkaan doorstaan!. Aan Andries Knevel vertelt hij in Het elfde uur over zijn herstelperiode en zijn kerkelijke doop op 54-jarige leeftijd.

Publicaties

Terug naar de bron (1980).

Hoogachtend Seth (1985).

De preken van mijn moeder (1985).

Seth’s kroniek (1992).

Liever met jou (1996).

Geef me de ruimte (2000).

Verliefd & Verloren (2003).

Prijzen en onderscheidingen

Culturele Prijs provincie Groningen (1966).

Gouden Harp (1987).

Ridder in de Orde van Oranje Nassau (1987)

De Kubus Musical Oeuvre Award (2000).

Discografie

Ik zie een hinde lopen (1967).

En Ik.. Zei Seth (1967).

"Wat een spreker is die man" (1968).

De hopman (1970).

"Het Lunslied/Jurgen en Job" (1970).

Pastorie (1970).

Kom kom tuut tuut ho ho (1970).

Tien miljoen geboden (1970).

"Nooit Meer Doen/ Met mekaar In 't Nieuwe Jaar" (1971).

Seth en Willeke (1971).

Seth's verdwazingen (1974).

Vergiet op je kop (1976).

Dat typisch Hollandse vingertje (1976).

Verknipte dominee (1979).

Seth (1980).

Lyrisch intermezzo (1981).

"Sire dries" (1982).

En waarom zeg ik dit? (1985).

Geef mij maar nederland (1991).

Nederland ziet paars (1994).