Andries Knevel

Andries Knevel in 1987

Naam	Andries Gerrit Knevel
Geboren	Naarden, 13 februari 1952
Functies	programmamaker, presentator, omroepbestuurder
Bekend van	Tijdsein, De toren van Babel, Het elfde uur, Knevel op zaterdag, Knevel & Van den Brink
Periode actief	1978-heden
Werkt samen met	Ad de Boer, Tijs van den Brink
Media
Andries Knevel in de media Oeuvre Andries Knevel

Omroepman Andries Knevel is jarenlang het boegbeeld van de EO en weet in zijn functie als programmadirecteur de omroep een populair gezicht te geven.

Jeugd

Andries Knevel wordt geboren in een gereformeerd nest. Zijn vader is ambtenaar van de gemeente Bussum en actief SGP-lid, zijn moeder is huisvrouw. Hij is het oudste kind en heeft nog een broer en een zus. De kinderen krijgen een degelijke christelijke opvoeding in het reformatorische gezin. Zijn ouders brengen hem een grote politieke, maatschappelijke en theologische interesse bij.

Opleiding

Knevel besluit economie te gaan studeren. In de collegebanken wordt hij onverwachts hevig geconfronteerd met een innerlijke stem, die hem levensvragen stelt. Met vernieuwde ijver ontdekt hij daarop de gereformeerde godsdienst. Hij besluit van studie te wisselen. Hij studeert van 1971 tot 1977 theologie aan de Vrije Universiteit van Amsterdam en de Rijksuniversiteit in Utrecht. Van 1976 tot 1979 is hij leraar godsdienst en maatschappijleer.

Persoonlijk leven

Samen met zijn vrouw Rietje heeft Knevel twee zoons en een dochter. In zijn persoonlijk leven krijgt hij nogal wat te verduren. Zijn vader lijdt meer dan zestig jaar aan multiple sclerose. Omdat ook zijn moeder geregeld ziek is, rust de zorg voor het huishouden vaak op Knevels schouders. Zijn zus overlijdt aan de gevolgen van kanker. Zelf lijdt hij aan chronische rugklachten. Het maakt zijn basishouding somber. Hij put steun uit zijn geloof. Knevel is een actieve gelovige en een trouw kerkganger.

Tijdsein op de radio

In 1978 wordt Knevel freelance redacteur/verslaggever bij het radioprogramma Tijdsein. Hij heeft gesolliciteerd bij de toenmalige eindredacteur Ad de Boer, die hem scherpzinnig, verbaal begaafd en erudiet vindt. De Boer neemt hem aan en brengt hem de kneepjes van het vak bij. Hij is tien jaar lang redacteur/verslaggever bij Tijdsein. Het is een tijd van polarisatie waarin de EO een aantal verklaarde vijanden heeft. De EO voert een loopgravenoorlog tegen het communisme en tegen de Wereldraad van Kerken. Tijdsein is een zeer herkenbaar programma. Knevel is vooral op het Binnenhof actief. De EO is echter als C-omroep zo klein, dat de Haagse redactie de studio en zelfs de typemachine met VARA-verslaggever Paul Witteman deelt.

Het Elfde Uur

Vanaf 1980 is Andries Knevel niet alleen op de radio te beluisteren, maar ook op televisie te zien. In de oudst bewaard gebleven opname interviewt Knevel vanuit de Haagse studio voor het programma Tijdsein een D’66 kamerlid naar aanleiding van een abortuswetsontwerp. Vanaf 1992 presenteert Knevel het interviewprogramma Het elfde uur. Het programma wordt bijzonder populair en scoort hoge kijkcijfers. Het programma is een icoon voor de EO; 80% van de kijkers is geen lid van de EO.

Andries Knevel komt als interviewer bekend te staan als de man met het bezwerende vingertje. In zijn rol als presentator is hij in de loop der jaren regelmatig beschreven als ‘IJzeren Hein’. Knevel heeft zich deze kritiek aangetrokken en is in de loop der jaren milder gaan interviewen.

Directie EO

Knevel werkt zich vervolgens op tot hoofd informatieve programma’s. Vanaf 1 juli 1993 gaat hij als directeur televisie deel uit maken van de directie van de EO. Hij werkt mee aan het verder populariseren van de evangelische omroep. Zo betrekt hij coryfeeën als Henny Huisman en Catherine Keyl bij de omroep en gaat hij een samenwerking met Endemol aan. De EO, die vaak een zeker mate van truttigheid verweten is, laat deze toon varen. De missie van de EO, het uitdragen van de Bijbelse boodschap, blijft echter onveranderd voorop staan. In 2006 legt hij zijn werk als omroepdirecteur neer, maar blijft hij programma's maken voor de EO.

Publicaties

De wereld in huis (1991)
Doe dat ding dan uit! (1993)
Geloven doet pijn Kampen (1994)

Prijzen en onderscheidingen

Officier in de Orde van Oranje-Nassau (2009)