H.W. van Doorn: verschil tussen versies
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 6: | Regel 6: | ||
overlijden_datum = 12 januari 1992 | overlijden_datum = 12 januari 1992 | ||
| overlijden_plaats = Amersfoort | | overlijden_plaats = Amersfoort | ||
| functies = politicus | | functies = [[:Category:Politicus | politicus]], [[:Category:Omroepbestuurder | omroepbestuurder]] | ||
| bekend_van = ''[[KRO]]'' | | bekend_van = ''[[KRO]]'' | ||
| periode_actief = 1942-1985 | | periode_actief = 1942-1985 | ||
Regel 24: | Regel 24: | ||
Van Doorn verleent zendtijd aan [[Symbiose]] en schept ruimte voor een klassieke muziekzender in 1976. In 1977 lijdt de PPR een grote verkiezingsnederlaag. Van Doorn keert niet weer in het kabinet. In 1986 meldt hij zich aan bij de Partij van de Arbeid. Van 1979 tot 1985 is hij plaatsvervangend rechter in het arrondissement Utrecht. | Van Doorn verleent zendtijd aan [[Symbiose]] en schept ruimte voor een klassieke muziekzender in 1976. In 1977 lijdt de PPR een grote verkiezingsnederlaag. Van Doorn keert niet weer in het kabinet. In 1986 meldt hij zich aan bij de Partij van de Arbeid. Van 1979 tot 1985 is hij plaatsvervangend rechter in het arrondissement Utrecht. | ||
[[Category:personen|Doorn, H.W. van]] | [[Category:personen|Doorn, H.W. van]] [[Category:Politicus |Doorn, H.W. van]] [[Category:Omroepbestuurder |Doorn, H.W. van]] |
Versie van 7 mrt 2008 09:48
Naam | Henri Willem van Doorn |
Geboren | Den Haag overlijden_datum = 12 januari 1992, 6 oktober 1915 |
Gestorven | Amersfoort, {{{overlijden_datum}}} |
Functies | politicus, omroepbestuurder |
Bekend van | KRO |
Periode actief | 1942-1985 |
Externe info | Biografisch woordenboek |
Henri van Doorn in de media |
Na de het Gymnasium volgt Van Doorn een doctoraal rechten. In 1942 gaat hij werken bij het Openbaar Ministerie in Rotterdam. Hier krijgt Van Doorn na de bevrijding de leiding van de Politieke Opsporingsdienst. In 1947 wordt hij benoemd tot advocaat-fiscaal bij het Bijzonder Gerechtshof in Den Haag. In 1951 keert hij terug bij het Openbaar ministerie in Rotterdam. Hij wordt actief voor de Katholieke Volkspartij.
In 1954 wordt hij daarvan de voorzitter. In 1956 wordt hij bovendien lid van de Tweede Kamer. Bij het Openbaar Ministerie laat hij zich op non-actief stellen. Tussen fractievoorzitter Romme en Van Doorn ontwikkelen zich spanningen over de vraag in hoeverre het partijbestuur zich mag bemoeien met parlementaire aangelegenheden. In 1961 wordt Van Doorn voorzitter van de KRO. De KRO begint zich te profileren met informatieve en actualiteitenprogramma’s als “Brandpunt” en “Echo”. Tevens met godsdienstige uitzendingen, waarin katholieke onderwerpen evenzeer kritisch worden getoonzet.
Van Doorn presenteert zich als KVP-radicaal die er overigens niet tegenop ziet, journalist Frits van der Poel te ontslaan wegens ‘te veel bloot” in de uitzending. Binnen het KRO-bestuur ontstaat onvrede bij de meer traditioneel denkende katholieken. In 1968 geeft Van Doorn zijn parlementszetel op. Hij sluit zich aan bij de Politieke Partij Radikalen. In 1973 wordt hij minister van Cultuur, Recreatie en Maatschappelijk Werk in het kabinet Den Uyl. Hij benoemt zijn politieke medestander mr. Erik Jurgens tot voorzitter van de NOS. Van Doorn probeert te voorkomen dat de zeezender Veronica een plaats vindt in het publieke omroepbestel. Uiteindelijk wordt Veronica een omroep.
Van Doorn verleent zendtijd aan Symbiose en schept ruimte voor een klassieke muziekzender in 1976. In 1977 lijdt de PPR een grote verkiezingsnederlaag. Van Doorn keert niet weer in het kabinet. In 1986 meldt hij zich aan bij de Partij van de Arbeid. Van 1979 tot 1985 is hij plaatsvervangend rechter in het arrondissement Utrecht.