Wibo van de Linde: verschil tussen versies

Uit B&G Wiki
Geen bewerkingssamenvatting
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 47: Regel 47:
Bronzen medaille Filmfestival van New York voor TV-dossier ''Van Bemmelen''  
Bronzen medaille Filmfestival van New York voor TV-dossier ''Van Bemmelen''  


[[Category:personen|Linde, Wibo van de]] [[Category:Nieuwslezer |Linde, Wibo van de]] [[Category:Presentator |Linde, Wibo van de]] [[Category:Programmamaker |Linde, Wibo van de]] [[Category:Scenarioschrijver |Linde, Wibo van de]] [[Category:Regisseur |Linde, Wibo van de]] [[Category:Verslaggever |Linde, Wibo van de]]
[[Category:Nieuws|Linde, Wibo van de]][[Category:personen|Linde, Wibo van de]] [[Category:Nieuwslezer |Linde, Wibo van de]] [[Category:Presentator |Linde, Wibo van de]] [[Category:Programmamaker |Linde, Wibo van de]] [[Category:Scenarioschrijver |Linde, Wibo van de]] [[Category:Regisseur |Linde, Wibo van de]] [[Category:Verslaggever |Linde, Wibo van de]]

Versie van 26 mei 2009 15:08

Wibo van de Linde

Een imposante man door zijn lengte (bijna 2 meter) en fors postuur. Wibo van de Linde is een geboren organisator. Meestal lukt het hem om zaken in gang te zetten (AVRO’s Televizier, TROS Aktua, Endemol Duitsland). Slechts een enkele keer lukt het minder (de periode bij AVRO als programmadirecteur). Hij behoort in de jaren ’70, volgens de linkse pers, tot het conservatieve deel van de omroepwereld. Toch onderhoudt hij vriendschappen met Wim Kok en Han Lammers. Hij staat als loyaal bekend tegenover medewerkers. Soms komt hij echter bruusk en tactloos uit de hoek komen; dan ergert hij zich aan on-professioneel gedrag.

Na de middelbare school (HBS-A) begint Wibo een economiestudie aan de Rijksuniversiteit te Groningen. Deze breekt hij een jaar later vroegtijdig af als zijn vader overlijdt. Vervolgens is hij enige tijd werkzaam als administratief medewerker in het door zijn moeder geleide handelskantoor Trubeka. Na militaire dienst volgt een jaar stageperiode bij handelmaatschappij Hagemeyer. Daarna is Wibo twee jaar werkzaam op het Amerikaanse persbureau United Press International.

Na twee jaar gewerkt te hebben bij United Press International komt Wibo in 1963 bij het NTS-Journaal werken. Eerst als bureauredacteur, later als verslaggever en tenslotte ook als nieuwslezer. In 1969 eindigt zijn dienstverband bij de NOS. AVRO-directeur Siebe van der Zee benadert hem met het verzoek om een nieuwsmagazine naar Amerikaans voorbeeld op te zetten.

Wibo accepteert de uitdaging; het resultaat is AVRO’s Televizier Magazine. Wibo verzorgt de presentatie en is bovendien chef-redacteur. Het magazine ontwikkelt binnen korte tijd een geduchte reputatie mede dankzij het ijzersterke team bestaande uit reporters Jaap van Meekren, Fons van Westerloo, Ria Bremer en commentatoren als Ferry Hoogendijk en Klaas-Jan Hindriks.

Na een aantal jaren bij het programma te hebben gewerkt besluit Wibo dat het tijd is voor iets nieuws. Hij kan aan de slag als woordvoerder en informatiechef voor de toenmalige Hoge Commissaris voor Vluchtelingenzaken van de Verenigde Naties. Bijna drie jaar vervult hij deze taken in Genève. Ook maakt hij regelmatig in deze functie langdurige reizen door Afrika en Azië.

Terug in Nederland accepteert Wibo twee functies tegelijk: hoofdredacteur van het boulevard-weekblad Deze Week en Hoofd Informatieve Programma’s bij de TROS. Bij de TROS krijgt hij de opdracht om een vlot actualiteitenprogramma op te zetten. Wibo verzamelt een team rond zich bestaande uit o.a. Ard Horvers, Ivo Niehe en Pieter Kronenberg. TROS Aktua wordt onder zijn leiding een groot en succesvol actualiteitenprogramma.

Vervolgens wordt Wibo in april 1984 voorgedragen als directeur radio en televisie bij de AVRO als opvolger van Siebe van der Zee. Een groot deel van de AVRO medewerkers is tegen zijn komst; men vreest harde ingrepen. Ze krijgen gelijk, want Wibo begint bij de AVRO met een ingrijpende reorganisaties. De structuur wordt gestroomlijnd in nog slechts drie afdelingen, namelijk amusement, cultuur en informatie. De ommezwaai in een decennium met kabel- en satelliettelevisie en groeiende concurrentie (door bijvoorbeeld Veronica) bereikt helaas echter niet het beoogde resultaat. Na vijf jaar houdt Wibo het voor gezien en Boudewijn Klap volgt hem op.

In 1989 verlaat Wibo wederom de Nederlandse televisiewereld en wordt directielid bij James Martin Strategy (JMS), een wereldwijd adviesbureau op het gebied van automatisering, met PR in zijn portefeuille. Wibo wordt belast met de opzet van een satellietzender voor education permanente van IT-managers. Voor rekening van JMS schrijft Van de Linde tevens een seizoen lang televisierecencies voor vier regionale dagbladen van de GPD.

Drie jaar later wordt hij door Joop van den Ende benaderd. Deze ziet in Wibo een directeur voor internationale belangen. Hij wordt vervolgens gestationeerd bij het Keuls productiebedrijf. Na de fusie in 1994 wordt Wibo de topman van Endemol Duitsland. Hij slaagt er in om vrijwel alle Duitse zenders als klant binnen te halen en Endemol Duitsland groeit uit tot de grootste buitenlandse vestiging van het concern.

In 2001 draagt Wibo de directie van de Duitse Endemol over aan een opvolger. Wel accepteert hij een tijdelijk contract met Novamedia. Na een korte periode in Keulen keert hij terug naar Nederland als directievoorzitter van de Postcode Loterij organisatie. Naast zijn nieuwe functie blijft hij ook beschikbaar als adviseur voor de Raad van Bestuur van Endemol.

In 2004 is Wibo weer te zien op de televisie. Voor de TROS maakt hij samen met Harmen Roeland 33 politieke programma’s over de malaise in Nederland onder de titel REM. Dit wekelijkse interviewprogramma wordt opgenomen vanaf het REM-eiland, de bakermat van de TROS.

Prijzen en onderscheidingen

Grand Prix Cannes voor TV-documentaire over Staphorster poliodrama (1972).

Grand Prix Monte Carlo met Dossier Menten (1977).

Bronzen medaille Filmfestival van New York voor TV-dossier Van Bemmelen