Aad van den Heuvel: verschil tussen versies
Regel 45: | Regel 45: | ||
====Prijzen en onderscheidingen==== | ====Prijzen en onderscheidingen==== | ||
Nipkowschijf voor ''Brandpunt'' (1964). | [[Zilveren Nipkowschijf]] voor ''Brandpunt'' (1964). | ||
Act. Festival in Cannes (1968). | Act. Festival in Cannes (1968). |
Versie van 11 mei 2010 08:27
Naam | Aad van den Heuvel |
Geboren | Amsterdam, 28 juni 1935 |
Functies | verslaggever, regisseur, programmamaker, acteur, documentairemaker |
Bekend van | Brandpunt, J.C.J. van Speykshow, Alles-is-anders show, De ver van mijn bed show, Middageditie, Ook dat nog! |
Periode actief | 1959-2000 |
Werkt samen met | Piet Kaart, Ad Braamhorst, Henk Jenner |
Trivia | Getrouwd met Annette Kentie |
Aad van den Heuvel in de media Oeuvre Aad van den Heuvel |
Aad van den Heuvel kan omschreven worden als nieuwsgierig, gedreven en betrokken bij armoede en ellende, maar ook als organisator en idealist. Zijn grootste drijfveer is de confrontatie als verslaggever in de jaren zestig met de problemen van de derde wereld en de overtuiging, dat veel van die problemen kunnen worden opgelost. Vaak (te veel) met zijn werk bezig. Bepaalt gedurende dertig jaar mede het gezicht van de KRO als anchorman. Dichter des vaderlands Gerrit Komrij noemde Van den Heuvel ooit ‘de schoolmeester van de KRO’.
Aad van den Heuvel stamt uit een familie van uitsluitend zeelieden. Zijn vader is werktuigkundige op de grote vaart. Het is ook zijn wens om net als zijn vader zeeman te worden, maar op dertienjarige leeftijd wordt kleurenblindheid bij hem ontdekt. Hij werkt anderhalf jaar als administrateur op het passagiersschip MS Oranje. Hij volgt de HBS en vervolgens de opleiding tot sportleraar, CIOS (Overveen). Hij gaat echter in de journalistiek (sportverslaggeving). Ongeveer een jaar werkt hij als freelance journalist voor diverse kranten.
In 1959 komt Aad van den Heuvel via een kranteninterview voor dagblad Tubantia bij toeval bij de KRO terecht. Hij moet KRO-directeur Jan Castelijns een interview over ‘Sport en Televisie’ afnemen. De KRO denkt dat hij komt solliciteren; een week later is hij aangenomen.
Aanvankelijk werkt hij nog tot 1963 mee aan sportprogramma’s bij de KRO en NTS, vanaf 1960 bij Brandpunt. Van den Heuvel bedenkt de magazineachtige opzet, die in het begin overeenkomsten vertoont met het Franse ‘Cinq Colonnes al la une’. Uitgangspunten van de maandelijkse actualiteitenrubriek zijn: ruimte, grotere vrijheid, solidariteit met verdrukten en ontplooiing van de mens in een nieuwe maatschappij”.
Van den Heuvel behaalt met zijn reportages tal van prijzen. Samen met cameralieden als Piet Kaart, Ad Braamhorst of Henk Jenner maakt hij diverse reportages in Afrika, Latijns-Amerika en Azië. Befaamd is zijn interview met de Indonesische president Soekarno, die tegen hem zegt: “Ik heb jou door Van den Heuvel”. Twee hectische reportages blijven hem vooral bij, een in Biafra en een in Vietnam. Bij het eerste verslag vindt er een bombardement plaats terwijl ze op het dak van een huis staan te filmen. In Vietnam ondergaat Van den Heuvel zijn vuurdoop, waarbij nogal wat slachtoffers vallen. Verder maken de reportages met een missionaris in Nieuw-Guinea en een portret van Nobelprijswinnaar Gabriel Garcia Marquez een onvergetelijke indruk op Van den Heuvel.
Afgezien van sommige Brandpuntspecials maakt de KRO in het seizoen 1969 ook Brandpunt buitenspel. Dit maandelijkse sportprogramma komt uit studio Bellevue in Amsterdam. Van den Heuvel wordt door de KRO ook ingezet voor belangrijke nationale gebeurtenissen. In het kader van de gezamenlijkheid werkt hij onder andere als verslaggever mee aan “Herdenking prinses Wilhelmina” (NTS) of de “Aankondiging verloving prinses Beatrix en Claus von Amsberg” (NTS).
Van den Heuvel is ook betrokken bij de opzet van nieuwe programma’s. Zo start hij in 1973 een nieuwsachtige show: De J.C.J. Van Speyk-show. Jarenlang is hij bovendien de presentator van het infotainmentprogramma Alles is anders-show (1974 – 1982). Dit tv-programma van de KRO behandelt thema’s uit en over de wereld van de media.
Daarnaast maakt hij programma’s als De ver van mijn bed show, samen met Han van der Meer. Met hem is hij ook presentator van Middageditie in 1985 en Gedane Zaken in 1986.
In 1983 is Van den Heuvel als ‘acteur’ te zien. Hij wordt gevraagd de rol van de Alles is anders-showpresentator te spelen in de negendelige dramaserie Sanne van regisseur Eric Oosthoek. In 1987 speelt hij ook in de zesdelige dramaserie Twee mensen: Maarten en Maarten .
Zeer succesvol is zijn bijdrage als eindredacteur en presentator aan Ook dat nog!. Van den Heuvel bouwt Ook dat nog!, dat een klein onderdeel is van het BBC-programma That’s Life om tot een satirisch consumentenprogramma. Hans Böhm, Erik van Muiswinkel, Sylvia Millecam en Gregor Frenkel Frank vormen het vaste team.
In 1993 begint Van den Heuvel voor zichzelf: productiebedrijf(je) ‘Mediaat”. Tot aan zijn pensioen in 2000 blijft Van den Heuvel werkzaam voor de KRO. Voor de radio valt Van den Heuvels stem ook te beluisteren, onder andere in Met het oog op morgen en Op de valreep (KRO).
In 2002 sticht hij met enkele anderen De Nieuwe Omroep (DNO). Medestanders van Van den Heuvel zijn onder andere Walter Etty en Thijs Chanowski. Men wil de programmering vooral richten op het milieu, de derdewereld, mensenrechten en vrede. Ondanks dat er voldoende handtekeningen worden opgehaald (ruim 77.000), wijst het Commissariaat voor de Media en staatssecretaris Rick van der Ploeg het verzoek van de aspirantomroep af. Toch komt de omroep er en verandert in juni 2005 zijn naam in Llink.
Prijzen en onderscheidingen
Zilveren Nipkowschijf voor Brandpunt (1964).
Act. Festival in Cannes (1968).
Washington brandt, Barcelona (1968).
De Prisma Ondas-Prijs voor Bommen op Umahia, Barcelona.
Televizierring voor Ook dat nog! (1990).
Publicaties
Willem Bosman in Goud en Slaven (1981).
De verdwijning (1987).
Stenen tijdperk (1992).
Een verre moordenaar (1998).
Het Monet-mysterie (2002).
Vermist in de Sahara (2004).