Hugo van Lawick: verschil tussen versies
(Nieuwe pagina: {{ Infobox Persoon | illustratie = | naam = Hugo Arndt Rodolf baron van Lawick | geboorte_datum = 10 april 1937 | geboorte_plaats = Soerabaja, Nederlands-Indië | overlijden_d...) |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
| Regel 19: | Regel 19: | ||
Hugo van Lawick is een bekende Nederlandse fotograaf en cineast. Hij is een zoon van [[Hugo Anne Victor Raoul baron van Lawick]] en [[Isabella Sophia barones van Ittersum]]. Van Lawick ontwikkelt in zijn geboorteland Nederlands-Indië al vroeg een grote voorliefde voor dieren en weet ook al dat hij later natuurfilmer wil worden. Na de dood van zijn vader, piloot bij de Nederlandse vloot, verhuist van Lawick in 1941 samen zijn moeder en zijn jongere broer naar Australië. Daar verblijft hij maar één jaar. Vervolgens verhuist het gezin naar Engeland waar ze achtereenvolgens in Londen, Hull, en Devon wonen. In Devon zit van Lawick op een kostschool. Als zijn moeder en jongere broer kort na de Tweede Wereldoorlog naar Nederland verhuizen, besluit van Lawick in Devon te blijven. In 1947 vertrekt hij alsnog naar Nederland waar hij bij zijn moeder en broer in Amersfoort gaat wonen. Van Lawick woont in totaal 12 jaar in Nederland voordat hij verhuist naar Kenia. Hier verblijft hij twee jaar voordat hij voorgoed vertrekt naar Tanzania waar hij tot zijn dood zou blijven. | Hugo van Lawick is een bekende Nederlandse fotograaf en cineast. Hij is een zoon van [[Hugo Anne Victor Raoul baron van Lawick]] en [[Isabella Sophia barones van Ittersum]]. Van Lawick ontwikkelt in zijn geboorteland Nederlands-Indië al vroeg een grote voorliefde voor dieren en weet ook al dat hij later natuurfilmer wil worden. Na de dood van zijn vader, piloot bij de Nederlandse vloot, verhuist van Lawick in 1941 samen zijn moeder en zijn jongere broer naar Australië. Daar verblijft hij maar één jaar. Vervolgens verhuist het gezin naar Engeland waar ze achtereenvolgens in Londen, Hull, en Devon wonen. In Devon zit van Lawick op een kostschool. Als zijn moeder en jongere broer kort na de Tweede Wereldoorlog naar Nederland verhuizen, besluit van Lawick in Devon te blijven. In 1947 vertrekt hij alsnog naar Nederland waar hij bij zijn moeder en broer in Amersfoort gaat wonen. Van Lawick woont in totaal 12 jaar in Nederland voordat hij verhuist naar Kenia. Hier verblijft hij twee jaar voordat hij voorgoed vertrekt naar Tanzania waar hij tot zijn dood zou blijven. | ||
Vanaf 1957 werkt Van Lawick als assistent cameraman voor onder andere de bekende Nederlandse filmproducent [[Joop Geesink]]. In 1959 reist van Lawick op 22-jarige leeftijd af naar Kenia om natuurfilms te gaan maken. Hij begint bij het echtpaar [[Armand en Michaela Denis]], dat voor de tv-serie | Vanaf 1957 werkt Van Lawick als assistent cameraman voor onder andere de bekende Nederlandse filmproducent [[Joop Geesink]]. In 1959 reist van Lawick op 22-jarige leeftijd af naar Kenia om natuurfilms te gaan maken. Hij begint bij het echtpaar [[Armand en Michaela Denis]], dat voor de tv-serie ''[[Luipaard op schoot]]'' een assistent cameraman nodig heeft. Van Lawick maakt in die periode kennis met de in Kenia geboren Britse archeoloog en paleontoloog [[Louis Leakey]]. Op aanbeveling van Leakey krijgt van Lawick in augustus 1962 de opdracht van [[National Geographic]] om de chimpansees in het Gombe Stream National Park in Tanzania te filmen. Daar ontmoet hij een protégé van Leaky, [[Jane Goodall]]. Zij doet al sinds 1960 baanbrekend onderzoek naar apen en mensapen in Gombe. Van Lawick zou meer dan twintig jaar lang de levens van drie generaties chimpansees filmen. De beelden resulteren in van Lawick’s eerste grote bioscoopfilm ''[[People of the Forest]]'' welke in 1989 wordt uitgebracht. Het onderzoek van Goodall en de films van Van Lawick hebben bijzonder veel bijgedragen aan de kennis van deze diersoort. | ||
Op 28 maart 1964 trouwt Hugo van Lawick met Jane Goodall in de Chelsea Old Church te Londen. Samen krijgen ze één kind: [[Hugo Eric Louis baron van Lawick]] (roepnaam Grub), geboren op 4 maart 1967 in Nairobi. Grub is grotendeels in het reservaat opgegroeid. In 1974 zijn Van Lawick en Goodall van elkaar gescheiden. | Op 28 maart 1964 trouwt Hugo van Lawick met Jane Goodall in de Chelsea Old Church te Londen. Samen krijgen ze één kind: [[Hugo Eric Louis baron van Lawick]] (roepnaam Grub), geboren op 4 maart 1967 in Nairobi. Grub is grotendeels in het reservaat opgegroeid. In 1974 zijn Van Lawick en Goodall van elkaar gescheiden. | ||
Hugo van Lawick heeft ruim 30 jaar gewerkt vanuit het tentenkamp Camp Ndutu in de Serengeti, een natuurreservaat in Tanzania. Van Lawick maakt in deze periode een grote hoeveelheid natuurdocumentaires voor televisie. Later in zijn carrière zou van Lawick ook 35mm bioscoopfilms maken waarvan de bekendste | Hugo van Lawick heeft ruim 30 jaar gewerkt vanuit het tentenkamp Camp Ndutu in de Serengeti, een natuurreservaat in Tanzania. Van Lawick maakt in deze periode een grote hoeveelheid natuurdocumentaires voor televisie. Later in zijn carrière zou van Lawick ook 35mm bioscoopfilms maken waarvan de bekendste ''[[The Leopard Son]]'' en ''[[Serengeti Symphony]]'' zijn. In de natuurfilms van Hugo van Lawick zijn de dieren net mensen. De olifanten, tijgers, gnoes en hyena's groeten elkaar, worden verliefd, en rouwen. Van Lawick is ook een regisseur die de dramatische ontwikkeling van het verhaal belangrijker vind dan het verstrekken van informatie. Van Lawick krijgt veel kritiek op deze aanpak. De wetenschappelijke hoek vindt de vermenselijking van de dieren botsen met de feiten. | ||
Hugo van Lawick is naast filmmaker ook een belangrijke inspiratiebron en mentor voor een jonge generatie filmmakers. In zijn tentenkamp in Ndutu leidt hij een nieuwe generatie natuurfilmers op zoals [[Matthew Aeberhard]] en [[Sophie Buck]]. In totaal maakt Hugo van Lawick veertig films en zeven boeken. Tijdens zijn loopbaan krijgt Van Lawick veel onderscheidingen. Hij wint acht Emmy Awards en [[prins Bernhard]] benoemt hem in 1992 tot officier in de Orde van de Gouden Ark, de hoogste onderscheiding voor natuurbeschermers. | Hugo van Lawick is naast filmmaker ook een belangrijke inspiratiebron en mentor voor een jonge generatie filmmakers. In zijn tentenkamp in Ndutu leidt hij een nieuwe generatie natuurfilmers op zoals [[Matthew Aeberhard]] en [[Sophie Buck]]. In totaal maakt Hugo van Lawick veertig films en zeven boeken. Tijdens zijn loopbaan krijgt Van Lawick veel onderscheidingen. Hij wint acht Emmy Awards en [[prins Bernhard]] benoemt hem in 1992 tot officier in de Orde van de Gouden Ark, de hoogste onderscheiding voor natuurbeschermers. | ||
Versie van 17 sep 2008 14:08
| Naam | Hugo Arndt Rodolf baron van Lawick |
| Geboren | Soerabaja, Nederlands-Indië, 10 april 1937 |
| Gestorven | Dar es Salaam, Tanzania, 2 juni 2002 |
| Functies | filmmaker, cameraman |
| Bekend van | People of the Forest, Serengeti Symphony, The Leopard Son |
| Periode actief | 1957-1998 |
| Werkt samen met | Jane Goodall, Anton van Munster, Matthew Aeberhard |
| Trivia | Het Nederlands Instituut voor Beeld en Geluid heeft de collectie natuurfilms van Van Lawick overgenomen van Nature Conservation Films BV |
Hugo van Lawick in de media Oeuvre van Hugo van Lawick | |
Hugo van Lawick is een bekende Nederlandse fotograaf en cineast. Hij is een zoon van Hugo Anne Victor Raoul baron van Lawick en Isabella Sophia barones van Ittersum. Van Lawick ontwikkelt in zijn geboorteland Nederlands-Indië al vroeg een grote voorliefde voor dieren en weet ook al dat hij later natuurfilmer wil worden. Na de dood van zijn vader, piloot bij de Nederlandse vloot, verhuist van Lawick in 1941 samen zijn moeder en zijn jongere broer naar Australië. Daar verblijft hij maar één jaar. Vervolgens verhuist het gezin naar Engeland waar ze achtereenvolgens in Londen, Hull, en Devon wonen. In Devon zit van Lawick op een kostschool. Als zijn moeder en jongere broer kort na de Tweede Wereldoorlog naar Nederland verhuizen, besluit van Lawick in Devon te blijven. In 1947 vertrekt hij alsnog naar Nederland waar hij bij zijn moeder en broer in Amersfoort gaat wonen. Van Lawick woont in totaal 12 jaar in Nederland voordat hij verhuist naar Kenia. Hier verblijft hij twee jaar voordat hij voorgoed vertrekt naar Tanzania waar hij tot zijn dood zou blijven.
Vanaf 1957 werkt Van Lawick als assistent cameraman voor onder andere de bekende Nederlandse filmproducent Joop Geesink. In 1959 reist van Lawick op 22-jarige leeftijd af naar Kenia om natuurfilms te gaan maken. Hij begint bij het echtpaar Armand en Michaela Denis, dat voor de tv-serie Luipaard op schoot een assistent cameraman nodig heeft. Van Lawick maakt in die periode kennis met de in Kenia geboren Britse archeoloog en paleontoloog Louis Leakey. Op aanbeveling van Leakey krijgt van Lawick in augustus 1962 de opdracht van National Geographic om de chimpansees in het Gombe Stream National Park in Tanzania te filmen. Daar ontmoet hij een protégé van Leaky, Jane Goodall. Zij doet al sinds 1960 baanbrekend onderzoek naar apen en mensapen in Gombe. Van Lawick zou meer dan twintig jaar lang de levens van drie generaties chimpansees filmen. De beelden resulteren in van Lawick’s eerste grote bioscoopfilm People of the Forest welke in 1989 wordt uitgebracht. Het onderzoek van Goodall en de films van Van Lawick hebben bijzonder veel bijgedragen aan de kennis van deze diersoort.
Op 28 maart 1964 trouwt Hugo van Lawick met Jane Goodall in de Chelsea Old Church te Londen. Samen krijgen ze één kind: Hugo Eric Louis baron van Lawick (roepnaam Grub), geboren op 4 maart 1967 in Nairobi. Grub is grotendeels in het reservaat opgegroeid. In 1974 zijn Van Lawick en Goodall van elkaar gescheiden.
Hugo van Lawick heeft ruim 30 jaar gewerkt vanuit het tentenkamp Camp Ndutu in de Serengeti, een natuurreservaat in Tanzania. Van Lawick maakt in deze periode een grote hoeveelheid natuurdocumentaires voor televisie. Later in zijn carrière zou van Lawick ook 35mm bioscoopfilms maken waarvan de bekendste The Leopard Son en Serengeti Symphony zijn. In de natuurfilms van Hugo van Lawick zijn de dieren net mensen. De olifanten, tijgers, gnoes en hyena's groeten elkaar, worden verliefd, en rouwen. Van Lawick is ook een regisseur die de dramatische ontwikkeling van het verhaal belangrijker vind dan het verstrekken van informatie. Van Lawick krijgt veel kritiek op deze aanpak. De wetenschappelijke hoek vindt de vermenselijking van de dieren botsen met de feiten.
Hugo van Lawick is naast filmmaker ook een belangrijke inspiratiebron en mentor voor een jonge generatie filmmakers. In zijn tentenkamp in Ndutu leidt hij een nieuwe generatie natuurfilmers op zoals Matthew Aeberhard en Sophie Buck. In totaal maakt Hugo van Lawick veertig films en zeven boeken. Tijdens zijn loopbaan krijgt Van Lawick veel onderscheidingen. Hij wint acht Emmy Awards en prins Bernhard benoemt hem in 1992 tot officier in de Orde van de Gouden Ark, de hoogste onderscheiding voor natuurbeschermers.
In 1998 stopt van Lawick noodgedwongen met werken. Zijn rug kan de zware filmcamera's niet meer dragen en zijn longen zijn beschadigd door stofwolken en sigaretten. Camp Ndutu, dat dertig jaar zijn thuisbasis was, breekt Van Lawick af, nadat hij Serengeti Symphony heeft afgerond. Deze productie wordt evenals The Leopard Son in de bioscopen uitgebracht, wat voor een natuurfilm ongebruikelijk is. Hij verlaat Ndutu om bij zijn zoon Grub te gaan wonen in Dar es Salaam. Daar sterft hij in 2002 op 65-jarige leeftijd. Op 7 juni 2002 wordt Hugo van Lawick begraven op de plek waar zijn tentenkamp bijna 30 jaar heeft gestaan in de door hem zo geliefde Serengeti.
Publicaties
Innocent killers (met Jane Goodall) (1970)
Grub, the bush baby (met Jane Goodall) (1972)
Solo, The Story of an African Wild Dog (1973)
Savage Paradise (1977)
Sand rivers (met Peter Matthiesen) (1981)
Last days in Eden (met Elspeth Huxley) (1984)
Among predators and prey (1986)
Onderscheidingen en nominaties
Acht Emmy Awards
Bradford Eashburn Award (Museum of Sciences, Boston)
George Foster Peabody 1992, voor People of the Forest: The Chimps of Gombe
Atlanta Silver Star
Pacific award
Golden Hugo award
Golden Eagle award
Atlanta Silver Star
Kodak Prism Award for Outstanding Photographic Achievement
De Orde van de Gouden Ark (1992)
Order of the United Republic of Tanzania (Tanzania)
L'Ordre du Merit (Republic of Senegal)
North Star Award (Jules Verne Film Festival, Paris)
The Wildscreen Trust Panda Award for Outstanding Achievement (Wildscreen 2000, Bristol)
