Toon Hermans: verschil tussen versies
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
| Regel 20: | Regel 20: | ||
Toon Hermans wordt in Sittard geboren als de zoon van een bankier. Toon volgt de mulo en gaat daarna werken als etaleur en reclametekenaar. Wanneer hij als jongen een optreden van clown Johan Baziau ziet weet Toon dat hij dat ook wil. In 1932 staat hij voor het eerst op de planken met een eigen revue. Tien jaar later gaat in het Leidschepleintheater aan de slag bij het ensemble van Carl Tobi. Er volgen de daarop volgende jaren verchillende shows, revues en samenwerkingen. | Toon Hermans wordt in Sittard geboren als de zoon van een bankier. Toon volgt de mulo en gaat daarna werken als etaleur en reclametekenaar. Wanneer hij als jongen een optreden van clown Johan Baziau ziet weet Toon dat hij dat ook wil. In 1932 staat hij voor het eerst op de planken met een eigen revue. Tien jaar later gaat in het Leidschepleintheater aan de slag bij het ensemble van Carl Tobi. Er volgen de daarop volgende jaren verchillende shows, revues en samenwerkingen. | ||
In 1947 verwerft Toon landelijke bekendheid door zijn medewerking aan het radioprogramma ''[[De bonte dinsdagavondtrein]]''. Tegelijkertijd, van 1946 tot 1952, speelt hij bij Theater Plezier van Floris Meslier. Van 1953 tot 1955 speelt hij met zijn eigen cabaret in 275 voorstellingen. In 1955 is Toon de allereerste die een One man show produceert. Deze | In 1947 verwerft Toon landelijke bekendheid door zijn medewerking aan het radioprogramma ''[[De bonte dinsdagavondtrein]]''. Tegelijkertijd, van 1946 tot 1952, speelt hij bij Theater Plezier van Floris Meslier. Van 1953 tot 1955 speelt hij met zijn eigen cabaret in 275 voorstellingen. In 1955 is Toon de allereerste die een One man show produceert. Hij staat alleen op het podium met een orkestje. Deze shows zijn vanaf 1958 onder grote belangstelling ook op de [[AVRO]] televisie (''[[Toon Hermans: One man show]]'') te bewonderen. Eenvoudige humor waarbij geen kennis van actualiteiten nodig is, verschillende typetjes die de revue passeren en lichtvoetige liedjes zijn kenmerkend voor de One man shows van Toon. Veel bezoekers komen hier op af. | ||
In 1959 stort Toon zich op het maken van een speelfilm genaamd ''[[Moutarde van Sonaansee]]''. Hierbij is hij zowel regisseur en hoofdrolspeler als componist, scenarist en decorontwerper. De kritieken op de film zijn niet mis. In het ''Algemeen Handelsblad'' (23 oktober 1959) zegt [[Jan Blokker]] het "een slordig rijgsel" met "onbeholpen dialogen, liedjes die geen zin hebben op een filmdoek en rommelige decors" te vinden. Toch hebben zo'n 250.000 mensen de film in de bioscoop gezien. | |||
De populariteit van Toon groeit sterk door de jaren heen en dit succes blijft niet binnen de Nederlandse grenzen. Zo vertrekt hij in 1965 naar Amerika om een mogelijke serie voorstellingen op Broadway te bespreken. Hier wordt besloten dat hij eerst in Canada ervaring op gaat doen. Drie jaar later treedt hij op in Toronto. Op Braodway is hij uiteindelijk niet te zien geweest, volgens eigen zeggen ziet hij er tegenop zo lang van huis te zijn. | |||
Het gaat Toon echter niet altijd voor de wind. Zijn shows worden steeds meer bekritiseerd omdat hij in zijn conferences geen aandacht besteedt aan maatschappelijke situaties of actuele gebeurtenissen. Over zijn One man show die in 1970 in première gaat is dan ook niet iedereen enthousiast. Na een half jaar wordt de show beëindigd vanwege een acute infectieziekte. De volgende show, waarmee hij in 1972 op de planken staat wordt beter ontvangen. Bekend uit deze show is Toon's conference over de armoedige Sinterklaasvieringen uit zijn jeugd en de auditie van goochelaar Charles Hartmann. | |||
Hij staat de volgende jaren regelmatig in het theater tot hij in de jaren tachtig steeds vaker voorstellingen moet afzeggen in verband met stemproblemen. Op 67 jarige leeftijd, in 1984, kondigt Toon aan dat de nieuwe One man show meteen ook de laatste is. | |||
Na twee succesvolle seizoenen met deze show op te hebben getreden gaat hij zich bezig houden met schrijven en schilderen. Toch kan hij het optreden nog niet helemaal achter zich laten en komt hij in 1988 en 1992 toch weer met een nieuwe show. Deze laatste show moet hij na enkele maanden afbreken. Zijn vrouw en grote liefde, Rietje overlijdt twee jaar eerder aan kanker. Verschillende liefdesliedjes uit de show grijpen Toon zo aan dat hij huilend op het podium staat. | |||
Zij laatste show is uiteindelijk in 1996 in de theaters te zien. Vanaf dan verschijnen er nog wel enkele boeken en cd's. In 1998 wordt hij succesvol aan een hersentumor geopereerd. Twee jaar later overlijdt hij aan een hartaanval. Hij wordt bij zijn vrouw Rietje op de Algemene Begraafplaats in Sittard begraven. Zijn dood betekent echter niet dat hij uit het beeld verdwijnt. Er is nog steeds regelmatig archiefmateriaal van Toon te zien in verschillende terugblikprogramma's en ook wordt er door verschillende cabaretiers waaronder [[Youp van 't Hek]] en [[Paul van Vliet]] liefdevol naar hem gerefereerd. | |||
Een andere nalatenschap zijn de verschillende Toon Hermans Huizen die Nederland telt. De stichting Toon Hermans Huis wordt door hem opgericht om kankerpatiënten en hun familie op te vangen. | |||
[[Category:personen|Hermans, Toon]] [[Category:cabaretier|Hermans, Toon]] [[Category:zanger|Hermans, Toon]] | [[Category:personen|Hermans, Toon]] [[Category:cabaretier|Hermans, Toon]] [[Category:zanger|Hermans, Toon]] | ||
Versie van 18 apr 2011 12:55
| Naam | Antoine Gerard Theodore Hermans |
| Geboren | Sittard, 17 september 1916 |
| Gestorven | Nieuwegein, 22 april 2000 |
| Functies | Cabaretier, Zanger |
| Bekend van | De bonte dinsdagavondtrein, Toons surprise, Gewoon Toon, Toon Hermans: One man show |
| Periode actief | 1958 - 2000 |
| Trivia | Wordt als één van de "Grote Drie van het Nederlandse cabaret" beschouwd, samen met Wim Kan en Wim Sonneveld |
| Gallery | Gallery |
Toon Hermans in de media Oeuvre van Toon Hermans | |
Toon Hermans wordt in Sittard geboren als de zoon van een bankier. Toon volgt de mulo en gaat daarna werken als etaleur en reclametekenaar. Wanneer hij als jongen een optreden van clown Johan Baziau ziet weet Toon dat hij dat ook wil. In 1932 staat hij voor het eerst op de planken met een eigen revue. Tien jaar later gaat in het Leidschepleintheater aan de slag bij het ensemble van Carl Tobi. Er volgen de daarop volgende jaren verchillende shows, revues en samenwerkingen.
In 1947 verwerft Toon landelijke bekendheid door zijn medewerking aan het radioprogramma De bonte dinsdagavondtrein. Tegelijkertijd, van 1946 tot 1952, speelt hij bij Theater Plezier van Floris Meslier. Van 1953 tot 1955 speelt hij met zijn eigen cabaret in 275 voorstellingen. In 1955 is Toon de allereerste die een One man show produceert. Hij staat alleen op het podium met een orkestje. Deze shows zijn vanaf 1958 onder grote belangstelling ook op de AVRO televisie (Toon Hermans: One man show) te bewonderen. Eenvoudige humor waarbij geen kennis van actualiteiten nodig is, verschillende typetjes die de revue passeren en lichtvoetige liedjes zijn kenmerkend voor de One man shows van Toon. Veel bezoekers komen hier op af.
In 1959 stort Toon zich op het maken van een speelfilm genaamd Moutarde van Sonaansee. Hierbij is hij zowel regisseur en hoofdrolspeler als componist, scenarist en decorontwerper. De kritieken op de film zijn niet mis. In het Algemeen Handelsblad (23 oktober 1959) zegt Jan Blokker het "een slordig rijgsel" met "onbeholpen dialogen, liedjes die geen zin hebben op een filmdoek en rommelige decors" te vinden. Toch hebben zo'n 250.000 mensen de film in de bioscoop gezien.
De populariteit van Toon groeit sterk door de jaren heen en dit succes blijft niet binnen de Nederlandse grenzen. Zo vertrekt hij in 1965 naar Amerika om een mogelijke serie voorstellingen op Broadway te bespreken. Hier wordt besloten dat hij eerst in Canada ervaring op gaat doen. Drie jaar later treedt hij op in Toronto. Op Braodway is hij uiteindelijk niet te zien geweest, volgens eigen zeggen ziet hij er tegenop zo lang van huis te zijn.
Het gaat Toon echter niet altijd voor de wind. Zijn shows worden steeds meer bekritiseerd omdat hij in zijn conferences geen aandacht besteedt aan maatschappelijke situaties of actuele gebeurtenissen. Over zijn One man show die in 1970 in première gaat is dan ook niet iedereen enthousiast. Na een half jaar wordt de show beëindigd vanwege een acute infectieziekte. De volgende show, waarmee hij in 1972 op de planken staat wordt beter ontvangen. Bekend uit deze show is Toon's conference over de armoedige Sinterklaasvieringen uit zijn jeugd en de auditie van goochelaar Charles Hartmann.
Hij staat de volgende jaren regelmatig in het theater tot hij in de jaren tachtig steeds vaker voorstellingen moet afzeggen in verband met stemproblemen. Op 67 jarige leeftijd, in 1984, kondigt Toon aan dat de nieuwe One man show meteen ook de laatste is.
Na twee succesvolle seizoenen met deze show op te hebben getreden gaat hij zich bezig houden met schrijven en schilderen. Toch kan hij het optreden nog niet helemaal achter zich laten en komt hij in 1988 en 1992 toch weer met een nieuwe show. Deze laatste show moet hij na enkele maanden afbreken. Zijn vrouw en grote liefde, Rietje overlijdt twee jaar eerder aan kanker. Verschillende liefdesliedjes uit de show grijpen Toon zo aan dat hij huilend op het podium staat.
Zij laatste show is uiteindelijk in 1996 in de theaters te zien. Vanaf dan verschijnen er nog wel enkele boeken en cd's. In 1998 wordt hij succesvol aan een hersentumor geopereerd. Twee jaar later overlijdt hij aan een hartaanval. Hij wordt bij zijn vrouw Rietje op de Algemene Begraafplaats in Sittard begraven. Zijn dood betekent echter niet dat hij uit het beeld verdwijnt. Er is nog steeds regelmatig archiefmateriaal van Toon te zien in verschillende terugblikprogramma's en ook wordt er door verschillende cabaretiers waaronder Youp van 't Hek en Paul van Vliet liefdevol naar hem gerefereerd.
Een andere nalatenschap zijn de verschillende Toon Hermans Huizen die Nederland telt. De stichting Toon Hermans Huis wordt door hem opgericht om kankerpatiënten en hun familie op te vangen.
