In de schaduw van een held

Periode	2000
Beschikbaar in archief	[[1]]
Genre	Documentaire
Decennia	2000-2009
Medium	televisie

beschrijving

De journalist Ken Wiwa, wonend in Engeland, gaat terug naar zijn geboorteland Nigeria om daar zijn vader Ken Saro-Wiwa te begraven. Zijn vader is in 1995 door het Nigeriaanse regime veroordeeld tot de doodstraf voor een volgens Ken Wiwa ‘verzonnen moord’. Zijn vader wordt onder het Ogoni-volk, een Nigeriaanse volksstam, gezien als een volksheld. Het doel van Ken Wiwa is om vijf jaar na de executie op een waardige manier afscheid te nemen van zijn vader. Het lijk is toentertijd beland op een massagraf. Met een afwisseling van beelden van zijn huidige privéleven (gezin) en zijn verblijf bij de Ogoni’s in Nigeria, werkt Ken Wiwa toe naar de begrafenis. Dat moet een intiem familiemoment worden. Dat lukt niet. Ken Wiwa snapt dat begrafenisplechtigheid niet plaats kan vinden zonder het bijzijn van het Ogoni-volk. Een ander doel dat hij probeert te verwezenlijken is dat hij op eigen wijze de idealen van zijn vader voort kan zetten. Via het schrijven van een boek wil hij afrekenen met de ongewenste erfenis die zijn vader hem heeft nagelaten. Die ongewenste erfenis is dat het Ogoni-volk in Ken Wiwa een nieuwe redder zien.

Makers

Productie: Mark Johnston & Stephen Milton

Samenwerkend producent: Ken Wiwa

Scénario en commentaar: Ken Wiwa

Productieleiding: Linda Gillies

Coproductie van BBC Manchester, Newsworld Canada's News Network en IKON

Regie: Richard Meech

Eindredactie IKON: Wessel van der Hammen

Achtergrondinformatie

Het verhaal achter Ken Wiwas ‘In de schaduw van een held’ begint eigenlijk 31 oktober 1995 als zijn vader Ken Saro-Wiwa veroordeeld wordt tot de doodstraf. Waarom is Ken Saro-Wiwa precies veroordeeld tot de doodstraf? En wat maakt hem een grote volksheld onder de Ogoni’s in Nigeria?

Ken Saro-Wiwa is 10 november 1995 op 54-jarige leeftijd samen met acht medestanders geëxecuteerd, omdat zij betrokken zouden zijn bij de moord op vier regeringstrouwe leiders van het Ogoni-volk. De Volkskrant gelooft niet in deze reden: ‘’In werkelijkheid is wraak het motief. Saro-Wiwa verzette zich tegen de slordige manier waarop Shell, met steun van het regime, zijn land van herkomst exploiteerde; ook pleitte hij voortdurend voor eerbiediging van de mensenrechten in Nigeria.’’ Trouw meldt dat de executie geschiedde, ondanks de felle afkeur van de internationale politiek: ‘’In vrijwel de hele wereld is met afschuw gereageerd op de executie van de schrijver en activist Saro-Wiwa en acht medestanders in Nigeria. Het militaire regime heeft enkele dagen na de bekrachtiging van het vonnis, terwijl de protesten uit de wereld nog binnenstroomden, de doodstraf gisteren in Port Harcourt laten voltrekken.’’

Ken Saro-Wiwa wordt onder het Ogoni-volk als een grote held gezien, omdat hij op geweldloze wijze campagne voerde tegen de vernietiging van het leefmilieu in Ogoniland. De oliemaatschappij Shell zou volgens Beweging voor de Overleving van het Ogonivolk schuldig zijn aan vervuiling van het gebied. Daarnaast bekritiseerde Ken Saro-Wiwa de uitbuiting van het Ogoni-volk door Shell. Het land Nigeria werd rijker door de olieindustrie, maar het Ogoni-volk bleef arm.