Frits Spits: verschil tussen versies

Uit B&G Wiki
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 44: Regel 44:
Groenman Taalprijs (1997).
Groenman Taalprijs (1997).


Zilveren Reissmicrofoon voor zijn oeuvre (1999).
[[Zilveren Reissmicrofoon]] voor zijn oeuvre (1999).


Marconi Award voor het team van ''Tijd voor twee'' (1999).
Marconi Award voor het team van ''Tijd voor twee'' (1999).

Versie van 29 nov 2013 17:46

Frits Spits

NaamFrits Ritmeester
GeborenEindhoven, 19 januari 1948
Functies radiomaker, diskjockey, presentator
Bekend vanHet Frits Spits verhaal, Spitsbeeld, De avondspits, Tijd voor twee, Ook dat nog!
Periode actief1971-heden
Werkt samen metWillem van Kooten, Felix Meurders
TriviaTrivia
Media
Audio fragmentenAudio.png

Frits Spits in de media
Oeuvre Frits Spits

Frits Spits is een bevlogen radioman, ook al is hij zo nu en dan op de televisie te zien. Hoewel hij niets afweet van de radiotechniek, weet hij des te meer hoe hij een groot publiek kan bereiken zonder te vervallen in clichés en schuttingtaal. Zijn luisteraars, wijzen onderzoeken uit, zijn iets hoger opgeleiden en net als Frits liefhebbers van de Nederlandse taal.

Wanneer in het nieuwe millennium de salarissen van sommige diskjockeys torenhoog worden, doet de populaire radiomaker niet mee in die race naar het grote geld. Hij blijft met toewijding zijn dagelijkse programma voor de KRO maken. De waardering voor zijn werk mag dan niet in een enorm salaris tot uitdrukking komen: als presentator wint hij verschillende prijzen die hem meer zeggen dan geld. Frits is het toonbeeld van de diskjockey die tijdloos is. Eigenlijk is hij geen diskjockey, maar een maker van succesvolle radioprogramma’s met het intelligente extra.

Als kind verzint hij zijn pseudoniem Frits Spits, omdat het zo mooi rijmt. In 1966 gaat hij in Amsterdam economie studeren en draait hij in zijn vrije tijd plaatjes in discotheken. Frits verandert van studierichting en kiest in 1970 voor Nederlandse taal- en letterkunde. Met de MO-A acte op zak gaat Frits vervolgens drie jaar lesgeven op een HAVO in Eindhoven. Uiteindelijk maakt hij zijn studie Nederlands (naast zijn radiowerk) af in 1984 aan de Universiteit van Utrecht, waarin hij afstudeert op popteksten.

De eerste keer dat Frits via de ether te horen is, is niet op de radio, maar via de televisie in het programma Boingk-K-K. Hij wint een diskjockeywedstrijd in Rosmalen en krijgt de Gouden Microfoon uitgereikt. In 1973 wordt hem gevraagd mee te doen aan het NOS-programma Proefdraaien.

De allereerste Avondspits wordt op 29 mei 1978 uitgezonden via Hilversum III. Frits is dan de opvolger van Willem van Kooten (Joost den Draayer) die tot dan toe Joost mag niet eten en later gezamenlijk met Frits en Felix Meurders NOS-maal presenteert. De Avondspits wordt een programma (zes dagen in de week tussen zes en zeven uur ‘s avonds) dat afwijkt van alle andere programma’s waarin populaire muziek wordt gedraaid. Het programma bezorgt Frits grote bekendheid.

Dan waagt Frits een uitstapje naar de televisie en presenteer het programma Nieuwsspits, een magazine voor jongeren. In de eerste uitzending gaat het over de topontmoeting tussen de Amerikaanse en Russische president Ronald Reagan en Michail Gorbatsjov. In januari 1988 lijkt het afgelopen met De Avondspits en de presentator praat daarover in het NOS Journaal.

In 1989 is hij even in dienst geweest van producent Joop van den Ende toen het commerciële project TV10 van start zou gaan. Frits keert in 1990 echter al terug, want het TV10-project mislukt en Frits wil eigenlijk ook liever radio maken.

Frits maakt in januari 1995 de overstap van NOS naar KRO. In eerste instantie concentreert Frits zich op radioprogramma's, maar hij is ook zo af en toe te zien op de televisie. Wanneer de KRO de zestiendelige dramaserie Dagboek van een herdershond herhaalt, wordt iedere uitzending ingeleid door Frits. Ook is hij te zien in het panel van Ook dat nog!. In 2012 is hij juryvoorzitter van de Philip Bloemendal Prijs, de tweejaarlijkse stimuleringsprijs voor jong presentatietalent.

Prijzen en onderscheidingen

Marconi Award (1996 en 1997).

Groenman Taalprijs (1997).

Zilveren Reissmicrofoon voor zijn oeuvre (1999).

Marconi Award voor het team van Tijd voor twee (1999).

Ridder in de Orde van Oranje-Nassau (2008).

Marconi oeuvre Award (2008).

Publicaties

Zestig Strepen (2008).