Annie M.G. Schmidt: verschil tussen versies
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 19: | Regel 19: | ||
Annie M.G. Schmidt wordt beschouwd als een dichteres des vaderlands. Vrijwel iedereen in Nederland is met haar boeken en gedichten opgegroeid. Haar teksten hebben een kadans en zijn eenvoudig op muziek te zetten en hebben op radio, televisie en in de theaters een groot succes. Ook haar optreden op radio en televisie is altijd een genot om naar te kijken. Met name het interview met [[Ischa Meijer]], die ze al lange tijd goed kende, maakt haar een schrijfster die iedereen in de armen sluit. | Annie M.G. Schmidt wordt beschouwd als een dichteres des vaderlands. Vrijwel iedereen in Nederland is met haar boeken en gedichten opgegroeid. Haar teksten hebben een kadans en zijn eenvoudig op muziek te zetten en hebben op radio, televisie en in de theaters een groot succes. Ook haar optreden op radio en televisie is altijd een genot om naar te kijken. Met name het interview met [[Ischa Meijer]], die ze al lange tijd goed kende, maakt haar een schrijfster die iedereen in de armen sluit. | ||
Na een jeugd in het Zeelandse Kapelle, werd Annie M.G. Schmidt bibliothecaresse in Amsterdam en later tijdens de oorlog in Vlissingen. In 1946 werd ze documentalist bij Het Parool. Ze werd door collega’s ontdekt in een cabaret en vormde met enkele bekende schrijvers en redacteuren van de krant het Cabaret Inktvis. Op dat moment voegt ze de initialen 'M.G.' toe, om zich te onderscheiden van de schrijver M. Schmidt. | Na een jeugd in het Zeelandse Kapelle, werd Annie M.G. Schmidt bibliothecaresse in Amsterdam en later tijdens de oorlog in Vlissingen. In 1946 werd ze documentalist bij ''Het Parool''. Ze werd door collega’s ontdekt in een cabaret en vormde met enkele bekende schrijvers en redacteuren van de krant het Cabaret Inktvis. Op dat moment voegt ze de initialen 'M.G.' toe, om zich te onderscheiden van de schrijver M. Schmidt. | ||
Ze schreef al snel teksten voor bekende cabaretiers als [[Wim Sonneveld]], [[Conny Stuart]] en [[Wim Kan]]. Ze wordt gevraagd door [[Wim Ibo]] voor de radio te schrijven. Samen maakten ze de succesvolle serie [[De Familie Doorsnee]]. Vervolgens laat het nieuwe medium televisie niet lang op zich wachten. Ze schrijft voor de Nederlandse comedy [[Pension Hommeles]], een samenwerking met wederom Wim Ibo, onder regie van televisiepionier [[Erik de Vries]]. | Ze schreef al snel teksten voor bekende cabaretiers als [[Wim Sonneveld]], [[Conny Stuart]] en [[Wim Kan]]. Ze wordt gevraagd door [[Wim Ibo]] voor de radio te schrijven. Samen maakten ze de succesvolle serie [[De Familie Doorsnee]]. Vervolgens laat het nieuwe medium televisie niet lang op zich wachten. Ze schrijft voor de Nederlandse comedy [[Pension Hommeles]], een samenwerking met wederom Wim Ibo, onder regie van televisiepionier [[Erik de Vries]]. |
Versie van 3 nov 2009 13:03
Naam | Anna Maria Geertruida Schmidt |
Geboren | Kapelle, 20 mei 1911 |
Gestorven | Amsterdam, 21 mei 1995 |
Functies | Tekstschrijver |
Bekend van | De Familie Doorsnee, Pension Hommeles, Ja zuster, nee zuster, Pluk van de petteflet, Abeltje, Otje |
Periode actief | 1950-1991 |
Werkt samen met | Wim Ibo, Harry Bannink, Wim Sonneveld, Hetty Blok |
Externe info | Bibliografie Koninklijke Bibliotheek , Digitale bibliotheek |
Annie M.G. Schmidt in de media Oeuvre van Annie M.G. Schmidt |
Annie M.G. Schmidt wordt beschouwd als een dichteres des vaderlands. Vrijwel iedereen in Nederland is met haar boeken en gedichten opgegroeid. Haar teksten hebben een kadans en zijn eenvoudig op muziek te zetten en hebben op radio, televisie en in de theaters een groot succes. Ook haar optreden op radio en televisie is altijd een genot om naar te kijken. Met name het interview met Ischa Meijer, die ze al lange tijd goed kende, maakt haar een schrijfster die iedereen in de armen sluit.
Na een jeugd in het Zeelandse Kapelle, werd Annie M.G. Schmidt bibliothecaresse in Amsterdam en later tijdens de oorlog in Vlissingen. In 1946 werd ze documentalist bij Het Parool. Ze werd door collega’s ontdekt in een cabaret en vormde met enkele bekende schrijvers en redacteuren van de krant het Cabaret Inktvis. Op dat moment voegt ze de initialen 'M.G.' toe, om zich te onderscheiden van de schrijver M. Schmidt.
Ze schreef al snel teksten voor bekende cabaretiers als Wim Sonneveld, Conny Stuart en Wim Kan. Ze wordt gevraagd door Wim Ibo voor de radio te schrijven. Samen maakten ze de succesvolle serie De Familie Doorsnee. Vervolgens laat het nieuwe medium televisie niet lang op zich wachten. Ze schrijft voor de Nederlandse comedy Pension Hommeles, een samenwerking met wederom Wim Ibo, onder regie van televisiepionier Erik de Vries. De serie was een groot succes en is bekroond met de Televisieprijs in 1960, maar uiteindelijk heeft Annie M.G. Schmidt niet veel voor televisie geschreven. Het grote succes van Ja zuster, nee zuster in 1966 leidde niet tot veel nieuwe projecten voor televisie. In de jaren ’70 kwam na een moeizame start bij de AVRO de comedy Pleisterkade 17 bij de KRO tot stand.
Het meeste succes had Annie M.G. Schmidt met haar kinderversjes en kinderboeken. De versjes werden veelal op muziek gezet door Cor Lemaire of Harry Bannink. Ze waren veelvuldig op de radio te horen in programma’s als Het zingende hart, Connys Stuart of Cor Lemaire en Hetty Blok.
Haar teksten leenden zich uitstekend voor muziek. Zelf had ze graag serieuze toneelstukken geschreven, maar het succes kwam met de kinderboeken en de musicals als De dader heeft het gedaan, Foxtrot en Heerlijk duurt het langst.
De kinderboeken werden pas veel later bewerkt voor radio en televisie. Pluk van de petteflet is in 1991 bewerkt tot hoorspel en pas in 2004 als bioscoopfilm uitgebracht. Met name Burny Bos maakte zich eind jaren negentig sterk voor verfilming van haar werk. Hij was als producent verantwoordelijk voor de succesfilms Abeltje, Minoes en Ja zuster, nee zuster (film).
Aan het eind van haar leven was ze vrijwel blind en liet zich wekelijks voorlezen door een leesclub. Vooral veel acteurs rondom haar zoon Flip van Duijn kwamen wekelijks met veel enthousiasme een leessessie doen. Voor haar levenseinde nam ze de regie in handen en vroeg Harry Bannink de begrafenismuziek te schrijven. Ze overleed door euthanasie de dag na haar 84ste verjaardag. Annie M.G. Schmidt is begraven op de Amsterdamse begraafplaats Zorgvlied.