Inge Diepman: verschil tussen versies
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 20: | Regel 20: | ||
Eerst wil ze dierenarts worden, vervolgens kinderarts. Het is haar wens om mensen in de tropen te helpen. Diepman kiest na het VWO voor de HBO-opleiding jongerenwerk, omdat ze ‘met mensen wil werken’. Ze studeert in Zwolle, waar ze in het laatste jaar van haar HBO-J een baantje als telefoniste bij Radio Oost aanneemt; het is het begin van haar omroepcarrière. | Eerst wil ze dierenarts worden, vervolgens kinderarts. Het is haar wens om mensen in de tropen te helpen. Diepman kiest na het VWO voor de HBO-opleiding jongerenwerk, omdat ze ‘met mensen wil werken’. Ze studeert in Zwolle, waar ze in het laatste jaar van haar HBO-J een baantje als telefoniste bij Radio Oost aanneemt; het is het begin van haar omroepcarrière. | ||
Bij Radio Oost merkt ze dat haar ambitie bij het presenteren ligt. In 1985 wordt ze onder meer door “haar geschikte stem” uitgekozen om programma’s te gaan maken. Haar eerste programma is ''Weekeindetips''. Op haar eigen voorstel krijgt ze ook een kinderprogramma, ''De Kaketoe-koffer''. In het tweede jaar van Radio Oost presenteert ze nieuwsprogramma’s, concerten en een zondagochtendprogramma met gasten en live-muziek. | Bij Radio Oost merkt ze dat haar ambitie bij het presenteren ligt. In 1985 wordt ze onder meer door “haar geschikte stem” uitgekozen om programma’s te gaan maken. Haar eerste programma is ''Weekeindetips''. Op haar eigen voorstel krijgt ze ook een kinderprogramma, ''De Kaketoe-koffer''. In het tweede jaar van Radio Oost presenteert ze nieuwsprogramma’s, concerten en een zondagochtendprogramma met gasten en live-muziek. |
Versie van 16 jun 2008 14:07
Naam | Ingrid Henrica Maria Diepman |
Geboren | Zutphen, 19 september 1963 |
Functies | programmamaker, presentator |
Bekend van | Vroege vogels, 1 op 1, De karavaan, Kopstukken, Herexamen, Het zwarte schaap, B & W |
Periode actief | 1985-heden |
Werkt samen met | Karel van Hoof, Midas Dekkers |
Trivia | Getrouwd met Sylvia de Graaf (voormalig nieuwslezer radionieuws) |
Externe info | Site Inge Diepman |
Inge Diepman in de media Oeuvre Inge Diepman |
Diepman is als programmamaker perfectionistisch, serieus en ambitieus, maar soms ook ongedurig. Ze bezit relativeringsvermogen, zelfspot en heeft aandacht voor anderen. Ze past altijd het principe van hoor en wederhoor toe. In een interview zegt ze:‘In wezen ben ik een burgertrut’. Gevraagd naar de overeenkomsten met voorgangster Sonja Barend noemt Diepman de liefde voor het interview en de oprechte interesse in de gasten.
Eerst wil ze dierenarts worden, vervolgens kinderarts. Het is haar wens om mensen in de tropen te helpen. Diepman kiest na het VWO voor de HBO-opleiding jongerenwerk, omdat ze ‘met mensen wil werken’. Ze studeert in Zwolle, waar ze in het laatste jaar van haar HBO-J een baantje als telefoniste bij Radio Oost aanneemt; het is het begin van haar omroepcarrière.
Bij Radio Oost merkt ze dat haar ambitie bij het presenteren ligt. In 1985 wordt ze onder meer door “haar geschikte stem” uitgekozen om programma’s te gaan maken. Haar eerste programma is Weekeindetips. Op haar eigen voorstel krijgt ze ook een kinderprogramma, De Kaketoe-koffer. In het tweede jaar van Radio Oost presenteert ze nieuwsprogramma’s, concerten en een zondagochtendprogramma met gasten en live-muziek.
Na Radio Oost stapt ze in 1988 over naar Omroep Flevoland. Ook hier werkt ze tweeëneenhalf jaar en doet onder meer: nieuwsprogramma’s, het magazineprogramma De status aparte (met Marc van Amstel) en het kinderprogramma Neptunus.
In die tijd presenteert ze in Hilversum De Samenloop Vervolgens leent ze haar stem voor het inspreken van teksten voor de actualiteitenrubriek Achter het nieuws en later voor Nova.
In 1991 maakt Diepman de overstap naar de VARA, als ze verneemt dat er een presentator wordt gezocht voor het Radio 2 programma De tweede ronde. Daarna volgen onder meer het wekelijkse natuurprogramma Vroege vogels (1993 - 1998) en diverse actualiteitenprogramma’s op Radio 1. Ze werkt als redacteur en presentator maar merkt dat ze meer plezier beleeft aan het voeren van lange gesprekken met gasten dan aan het journalistieke speurwerk. Diepman houdt van het radiowerk en vindt het een goede leerschool. Vooral de samenwerking met Felix Meurders en Ivo de Wijs blijven haar bij.
In de loop der jaren neemt Diepmans ambitie toe. In 1995 vraagt ze een screentest aan en waagt ze de overstap naar de televisie. Haar eerste programma is de quiz Herexamen , waarin ze als ‘strenge’, maar rechtvaardige schooljuffrouw van een middelbare school optreedt. Met dit succesvolle programma breekt Diepman door. Ze wordt gewaardeerd om haar ongekunsteldheid.
De presentatie van programma’s als Buitengewoon Gezelschap en Bloed, zweet en tranen maakt haar meer dan ooit bewust van haar mogelijkheden als presentatrice. Ze praat met mensen van verschillende generaties met hetzelfde beroep. Middageditie geeft haar vervolgens de mogelijkheid nieuwsgesprekken en human interestgesprekken te combineren. Ze is een van de vijf presentatoren.
Diepman laat gaandeweg haar bescheidenheid vallen. Met de presentatie van Het zwarte schaap heeft ze een eigen programma. Ze toont niet alleen aan dat ze een goede presentatrice is, maar ook dat ze de productie kan dragen. De productie is vaak moeizaam; het programma roept ook veel emoties op. Diepman wordt erom geprezen dat ze erin slaagt haar eigen mening zoveel mogelijk te neutraliseren.
Diepman werkt vanaf 1999 tevens voor B & W. Na een jaar van invalbeurten voor Sonja Barend neemt ze definitief haar plaats in. Na verloop van tijd is Diepman van mening, dat de naam in D & W veranderd moet worden. De VARA hecht echter aan de ‘merknaam’. Het programma presenteert ze na vertrek van Paul Witteman afwisselend met Hanneke Groenteman tot het in 2005 stopt.
Inge Diepman werkt vanuit haar bedrijf inmiddels vooral voor multimediapresentaties en als dagvoorzitter. In 2007 schreef ze samen met haar partner [[Sylvia de Graaf] de roman Diep over de komst en het verlies van een kind.
Prijzen en onderscheidingen
Academy Award voor de aflevering “Willem Aantjes” van “Het zwarte schaap” (2001).
Publicaties
Diep (2007)