Zonnelied
| Periode | 1938 |
| Beschikbaar in archief | |
| Genre | Opdrachtfilm, Speelfilm |
| Decennia | 1930-1939 |
| Lengte | 75' |
| Medium | film |
Beschrijving
Gespeelde propagandafilm over de oprichting van het Wit-Gele Kruis. In het fictieve dorp Overa neemt een jonge opvolger de praktijk over van een dorpsarts. Het dorp wordt geteisterd door tbc, hoge kindersterfte, slechte hygiënische toestanden en onwetendheid van de bevolking. De nieuwe dorpsarts neemt het door zijn voorganger opgevatte plan tot oprichting van een kruisvereniging met voortvarendheid ter hand. Hij weet de bestuurders van het dorp en de clerus voor zijn voorstel te winnen en de weerstanden bij de bevolking weg te nemen, het wijkgebouw wordt uiteindelijk gevestigd tot heil van het dorp en haar bevolking. De film is opgenomen in het Brabantse dorp Etten en wordt gespeeld door de inwoners van Etten. Dr. Chr. Mol neemt de rol van pastoor voor zijn rekening. De film is een opdracht van de Nationale Wit-Gele Kruis Federatie.
Makers en opname
Regisseur is Willem Vorscher (pseudoniem van Froger, een theologant uit Hoeven), die ook het scenario en het draaiboek voor zijn rekening neemt. Het is zijn eerste professionele film. Eerder heeft hij een eigen padvindersfilm gemaakt. Achter de camera staan H. Cox en J. Brader van Zuiderfilm te Venlo. R. ter Veer is productie-leider. Marius Monnikendam verzorgt de muziek bij de film, die wordt uitgevoerd door het Rotterdamsch Philharmonisch Orkest. De film is ambitieus. De opname vinden plaats op 45 verschillende opnameplaatsen in en rond Etten; de film telt 767 shots. Het tempo is hoog, tijd om te repeteren wordt nauwelijks ingeruimd.
Ontvangst
De filmopnamen in Breda en Etten trekken de aandacht van de media. In meerdere kranten verschijnt een artikel en in de Katholieke Illustratie verschijnt een fotoreportage van de opnamen. De première van de film in Utrecht kan eveneens op voldoende media-aandacht rekenen. In de bespreking van Zonnelied wordt het Brabantse karakter van de film geroemd, waardoor het in de provincie goed ontvangen zal worden, zo is de verwachting. En hiermee zal ook het goede werk van het Wit-Gele Kruis bekender worden.
Er is ook kritiek. In De Maasbode kan de recensent niet nalaten te vermelden dat het maken van een propagandafilm beter aan professionals overgelaten kan worden. De film is met twee maal driekwartier, eigenlijk gewoon te lang. Bovendien is er gefilmd bij felle zomermiddagzon, hetgeen de kwaliteit van de filmbeelden niet ten goede komt. Ook de nasynchronisatie laat te wensen over.
Zeer kritisch is ook de Katholieke Film Actie (KFA). Die heeft een adviescommissie voor dergelijke projecten en houdt zich bezig met de opleiding van makers. Ze is verbolgen dat ze gepasseerd is, met name omdat het gaat om verenigingsgeld, dat goed besteed dient te worden.
Bronnen en meer informatie
- Nieuwe Haarlemsche courant, 28-10-1938, [Wit-Gele Kruisfilm - Eerste vertooning te Utrecht - Amateurs leverden verdienstelijk doch niet in alle opzichten bevredigend] werk
