Catherine Keyl
| Naam | Catherine Keyl |
| Geboren | Den Haag, 24 oktober 1946 |
| Functies | presentator, programmamaker |
| Bekend van | Hier en nu, Televizier, Opsporing verzocht, Service Salon, Ontbijtshow, 5 uur show, Sex: De stand van zaken, Catherine, Keyl, Catherine zoekt God, MAX & Catherine |
| Periode actief | 1971-heden |
| Werkt samen met | Hans Sleeuwenhoek, Niek Heizenberg, René Eijbersen, Will Simon, Marc Jacobs, Viola Holt, Ton Elias |
| Trivia | Heeft sinds maart 2007 een eigen tijdschrift: Catherine |
| Media |  |
| Externe info | Officiële site |
Catherine Keyl in de media Oeuvre Catherine Keyl | |
Catherine Keyl is een ambitieuze vrouw met een zekere dubbelheid in haar imago. Haar serieuze, afstandelijke, journalistieke kant is degelijk en inhoudelijk. Catherines andere kant is impulsief en oppervlakkig. Haar omroepcarrière (van serieus naar het oppervlakkige, volkse) mag van kijkend Nederland niet. In dat opzicht valt een parallel te trekken met de loopbaan van collega Willibrord Fréquin.
Haar vader is een koopman van joodse afkomst; haar moeder is katholiek. Catherine Keyl heeft twee zussen. Na de middelbare school (hbs-a aan het Vrijzinnig Christelijk Lyceum) studeert ze Frans in Groningen.
Catherines eerste baan bij de omroep is bij de IKON in 1971. Hier is ze werkzaam als regie-assistente. In 1973 verruilt ze de IKON voor de NCRV. Eerst werkt ze als documentairemaakster, later als verslaggeefster voor Hier en nu. Voor het programma werkt ze samen met Hans Sleeuwenhoek, Niek Heizenberg en René Eijbersen en maakt ze interviews met de Turkse premier Ecevit, een verslag van de dood van Sadat, maar ook een programma over incest. Dit taboe-onderwerp staat dicht bij de verslaggeefster, omdat ze zelf op 11-jarige leeftijd door een onderwijzer seksueel misbruikt is. De roddelpers haakt gretig in de op de verkrachting van de bekende presentatrice.
In 1985 maakt ze de overstap naar de AVRO. Waar ze zowel voor als achter de camera’s werkzaam is. Samen met Will Simon verzorgt Catherine gedurende één seizoen de presentatie van Opsporing verzocht. Tv-kijkers worden ingeschakeld bij het opsporen van daders. Fons van Westerlo benadert haar vervolgens voor het middagprogramma Service Salon. Catherine is niet zo gelukkig met deze verandering.
Ze verlaat de publieke omroep in 1989 en wordt één van de gezichten van RTL. Daar presenteert ze samen met Marc Jacobs het eerste ontbijtprogramma van Nederland Veronique Ontbijtshow. Na 180 uitzendingen verdween het programma van de buis. Vanaf 1990 is Catherine afwisselend toerbeurt met Viola Holt te zien als presentatrice van 5 uur Show. Na vijf succesvolle jaren neemt ze afscheid van dit magazine.
In 1992 ontstaat er een rel rondom Catherine Keyl. Op Prinsjesdag wordt minister Kok namelijk gevolgd door een cameraploeg van RTL. Het resultaat is te zien in de uitzending van de 5 uur Show. De dag ervoor was Kok ook al aanwezig als gast in hetzelfde programma. Vier dagen later schriojft de Volkskrant op de voorpagina dat dit item gefinancierd is door Kok. De opwinding die volgt in de mediawereld leidt zelfs tot kamervragen. Het blijkt dat de Rijksvoorlichtingsdienst RTL 4 benaderd heeft met het voorstel om tegen betaling van fl. 65.000,-- een spelletje om de Rijksbegroting te begrijpen, dat het ministerie van Financiën had laten maken, op het scherm te brengen.
In 1996 beginnen de uitzendingen van Catherine. Deze dagelijkse talkshow wordt gemiddeld door 1 miljoen kijkers gevolgd. De programmaformule is afkomstig uit Amerika. Ook de Belgische televisie heeft belangstelling voor het format van dit programma, maar het blijft bij onderhandelen. In 2000 komt na meer dan 1000 uitzendingen een eind aan de dagelijkse talkshow.
Na het stopzetten van de talkshow verdwijnt Catherine een tijdje van de televisie. In 2002 is ze weer te zien bij de publieke omroep. Na een aantal jaar voor de TROS te hebben gewerkt wordt ze vanaf 2005 het gezicht van de seniorenomroep MAX.
Prijzen en onderscheidingen
Ridder in de Orde van Oranje Nassau vanwege haar 35-jarig omroepjubileum (2006).
Publicaties
Kind van de feiten (1993).
Over Leven, samen met psychologe Annette Heffels (1997).
Heerlijk Nederland (2000).
De kleur van succes (2004).
