In memoriam Aleksander Litvinenko
| Periode | 2007 |
| Beschikbaar in archief | Beeld en Geluid |
| Genre | Documentaire |
| Decennia | 2000-2009 |
| Lengte | 53 minuten |
| Medium | televisie |
Beschrijving
Documentaire waarin wordt terug gekeken naar het leven van Aleksander Litvinenko, een voormalig lid van de Russische geheime dienst, de FSB. In de documentaire worden onder andere de vader van Litvinenko, Walter Litvinenko, en Achmed Zakajev, een Tsjetsjeense premier in ballingschap, na de dood van Litvinenko geïnterviewd. Er worden ook fragmenten getoond uit een interview van Tegenlicht met Litvinenko uit maart 2004. Hierin doet Litvinenko een boekje open over de macht en illegale praktijken van de FSB. Hij spreekt over zijn oorlogservaringen in Tsjechië en de bomaanslagen in Moskou die volgens Litvinenko uitgevoerd werden door de FSB, om Poetin aan de macht te krijgen. In 1999 wordt Litvinenko gearresteerd en bedreigd. Litvinenko vlucht met zijn vrouw en zoon naar Engeland waar hij in december 2006 op 43-jarige leeftijd overlijd aan de gevolgen van vergiftiging. Hierdoor werd zijn verhaal wereldnieuws. De interviews en fragmenten worden afgewisseld met nieuwsbeelden, waarin onder andere Poetin reageert op de dood van Litvinenko.
De geïnterviewde worden van heel dichtbij gefilmd, evenals het graf van Litvinenko.
Makers
Regie:Jos de Putter & Masja Novikova
Productie: Miriam Bos
Eindredactie: Doke Romeijn, Roel van Broekhoven
Omroep:VPRO
Achtergrondinformatie
Deze documentaire is onderdeel van Tegenlicht, een informatief programma van de VPRO. Er wordt veel onderzoek gedaan om te achterhalen wie de opdrachtgevers voor de moord op Aleksander Litvinenko zijn. Volgens Walter Litvinenko is zijn zoon vermoord door leden van de Russische geheime diensten, Vladimir Poetin heeft hier volgens hem toestemming voor gegeven. Hiervoor zijn (nog) geen bewijzen. Wel is bekend geworden dat het gif, dat Litvinenko binnen heeft gekregen door een kop thee van het Millennium Hotel in Londen, ruim7,6 miljoen euro heeft gekost.
Op zijn sterfbed bekeert Litvinenko zich tot de islam omdat hij graag begraven wil worden volgens moslimrituelen.
