Valse start, harde landing
| Periode | 2006 |
| Beschikbaar in archief | Beeld en Geluid |
| Genre | Documentaire |
| Decennia | 2000 - 2009 |
| Lengte | 35’40” |
| Medium | Televisie |
| Externe info | KRO |
Beschrijving
De documentaire geeft een profiel weergave van de Nederlandse vliegtuig maatschappij Air Holland. De vliegtuigmaatschappij is opgericht in 1984 en wordt verschillende keren failliet verklaard. Na het tweede faillissement in 1999 maakt de maatschappij een doorstart met nieuwe eigenaren. Na enige tijd verkrijgen zij een vliegvergunning via het ministerie van Verkeerd en Waterstaat, ondanks dat er geen stevig financieel fundament is. Waarschijnlijk is dit om politieke redenen gedaan, namelijk dat er een onafhankelijke Nederlandse vliegtuigmaatschappij rondvloog wat positief is voor de concurrentiepositie.
Door de financiële nood worden er nieuwe investeerders geworven, waarvan het geld wordt witgewassen via Engeland in verschillende andere landen. Wanneer dit wordt getraceerd door justitie, komen de witwaspraktijken aan het licht. Toch heeft dit niet tot directe gevolgen geleid bij Air Holland. Zelfs wanneer er verschillende keren drugs wordt gevonden aan boord van Air Holland, onderneemt het ministerie zo goed als geen maatregelen hiertegen. Uiteindelijk gaat de vliegtuigmaatschappij definitief failliet in 2004.
De documentaire is in deze tijd gemaakt, omdat op dat moment de financieel directeur van de vliegtuigmaatschappij terecht stond in de rechtbank wegens het witwassen van drugsgeld. Dit heeft niet alleen maar betrekking op hem persoonlijk, het geld zou ook zijn geïnvesteerd en witgewassen in de vliegtuigmaatschappij. Dit zou erg opmerkelijk zijn, gezien de vliegtuigmaatschappij onder toezicht stond van de overheid, specifiek het ministerie van Verkeer en Waterstaat. Pas na onderzoek vanuit justitie wordt duidelijk wat er allemaal achter de schermen plaatsvond binnen de vliegtuigmaatschappij en dat de vergunning onterecht is afgegeven. De consequenties hiervan zijn dan ook groot.
De regisseurs maken met deze documentaire duidelijk dat de overheidstoezicht in veel opzichten tekort doet. Dit is hier dan ook een duidelijk voorbeeld van. De overheid heeft om verschillende redenen nooit toestemming moeten geven voor een doorstart van Air Holland, gezien zijn financiële toestand. Toch heeft het ministerie naderhand zijn fouten niet toegeven, ook niet met betrekking tot het drugsvervoer. Terwijl de fouten duidelijk aantoonbaar zijn. De documentaire is dan ook gemaakt op basis van interviews met betrokken en archiefbeelden van Air Holland. Er is tevens gebruik gemaakt van bewijsstukken van het ministerie, waardoor dit alles duidelijk zichtbaar wordt.
Makers
Samenstelling en regie Bart Nijpels en Jos Slats
Redactie Guido de Kanter, Ernst-Jan Hamel, Margo Smit en Jacco Versluis
Productie Marie-Anne Veenman
Camera Arjan Kroon
Montage en readerontwerp Paul Vleeshouwers
Geluid Rob van der Veer
Stem Sven Kockelmann
Audiomontage Ruud de Boer
Eindredactie Marc Josten
