Rieke van Epen
| Naam | Rieke Brandsma-Prinsen |
| Geboren | Vlaardingen, 1 november 1940 |
| Functies | omroeper, presentator |
| Bekend van | Hier en Nu, U zij de glorie |
| Periode actief | 1961-1983 |
| Gallery | Gallery |
Rieke van Epen in de media Oeuvre Rieke van Epen | |
Rieke Prinsen is opgegroeid in Zutphen, waar ze ook de opleiding gymnasium-A heeft gevolgd. Het liefst wil ze hoorspelactrice worden. Ze schrijft een brief naar de NCRV, omdat haar ouders van protestanten huize zijn en de NCRV-gids dus op tafel ligt. Maar de NCRV heeft geen hoorspelacteurs, die zitten bij de NRU. Ze hebben wel een vacature voor radio-omroepster.
In de NCRV-studio moet Rieke een stemtest én een improvisatietest doen. Ze doorstaat de test en kan op 1 december 1961 aan de slag. Het is een veelzijdige functie. Ze kondigt niet alleen de lopende uitzending aan, maar is ook de presentator van allerlei (live-)programma's zoals Vandaag, radiokrant voor Nederland (actualiteiten), lichte en klassieke muziekprogramma's, lunchprogramma's als Los vast en Globaal. Een erebaan vindt ze de presentatie van de beroemde Steravonden met Johan Bodegraven. Dat is in die jaren een van de best beluisterde amusementsprogramma's op de Nederlandse radio. De steravonden zijn ook befaamd omdat er allerlei internationale sterren in optreden, zoals Frida Boccara, Catharina Valente, Gerhard Wendland, Nana Mouskouri etc.
Intussen begint ze op 2 mei 1963 als televisieomroepster. Dat is een direct gevolg geweest van haar huwelijk eerder dat jaar. In de omroep-cao staat op dat moment dat gehuwde vrouwen geen vast dienstverband mogen hebben, zodat ze haar baan als radio-omroepster kwijt raakt. Maar Dick van Bommel (hoofd Amusement NCRV-televisie) tipt haar dat ze wel als freelance omroepster aan de slag kan, maar dan bij NCRV-televisie. Korte tijd later mag ze ook weer voor radio omroepen en presenteren, maar ook daar als freelancer.
De eerste jaren heeft ze één keer per week dienst. Later – na de introductie van het tweede net – twee keer. Haar inwerkperiode duurt nog geen half uur. Tanja Koen laat haar in Studio Vitus in Bussum haar werkplek zien en dat is het. Verdere begeleiding en training vindt men niet nodig; ze is tenslotte al een ervaren radio-omroepster. Dat vak heeft ze geleerd van de fameuze hoofdomroeper van de NCRV Gerrit Vonk.
Dat het bij televisie om meer gaat dan een goede stem en dictie, merkt Rieke al in de eerste dagen. David Koning (hoofd Drama NCRV-televisie) merkt op dat ze lelijke hoektanden heeft en stuurt haar naar z'n tandarts in Haarlem die er een keurig gebitje van maakt. Als televisieomroepster praat ze de lopende programma's aan elkaar. Dat doet ze live vanuit de HCK-studio, een kleine ruimte die ze moet delen met de weerman, de presentator van dienst van de actualiteitenrubriek van die avond, de presentator van het NTS-journaal en de dagsluitende NCRV-dominee. De hele avond zitten ze teksten te repeteren en zodra een van hen de lucht in gaat, moet de rest even stil zijn.
Haar televisiewerk blijft niet beperkt tot omroepen alleen. Al gauw leent ze haar stem aan de grote documentaires die de NCRV uitzendt. Bovendien presenteert ze muziekprogramma's, onder andere van country muziek. Zo'n programma bestaat uit verschillende filmpjes die ze in de studio (gekleed als 'cowgirl' in country stijl) aankondigt. Live-opnames doet ze ook: van de destijds wereldberoemde Buck Owens and the Buckaroo's, bijvoorbeeld. Talentenjachten zijn in de jaren zestig al erg populair. Daar heeft ze er ook heel wat van gepresenteerd. Op één daarvan is Anneke Grönloh ontdekt.
Als televisiegastvrouw – en die zijn er in die jaren nog niet zo heel veel – raakt ze al gauw bekend. Met als gevolg dat ze ook voor rolletjes in allerlei programma's wordt gevraagd en ingezet. In panels bijvoorbeeld van spelletjes als Zo vader, zo zoon met Gerard van den Berg.
Ze is er ook bij als begin jaren 70 de kleurentelevisie in Nederland wordt geïntroduceerd. Dat gaat vanaf de Firato in Amsterdam. Ze presenteert de NCRV-programma's die daar vandaan komen in kleding die Edgar Vos speciaal voor die gelegenheid voor haar heeft ontworpen. Zijn collega Frank Govers ontwerpt enkele jaren later voor haar een speciale garderobe voor de presentatie van het Internationaal Opera Concours, een zeer succesvol programma naar een idee van Aart Nagelkerke. Grote sterren zitten er in de jury, zoals de sopraan Elisabeth Schwarzkopf. Sopraan Roberta Alexander wint en dat is het begin van haar glansrijke carriere.
Intussen is Rieke twee jaar (van 1972 tot 1974) de vaste presentator van Hier en Nu, de actualiteitenrubriek van NCRV-televisie. Daarmee is ze de eerste vrouw die zo'n programma presenteert. Om voor haar pas geboren zoon te kunnen zorgen heeft ze het presentatiewerk (radio én tv) drastisch verminderd. Alleen de presentatie van Hier en Nu houdt ze over. Dat is goed te doen, omdat het maar anderhalve dag per week kost: redactievergaderingen, inspreken van reportages, repetities en uitzendingen.
Wanneer haar zoon groter is, krijgt ze weer meer tijd voor presentatiewerk. Ze pikt de draad weer op met de presentatie van massabijeenkomsten met koren in grote sport- en evenementenhallen die onder de naam U zij de glorie op het scherm worden gebracht. Ook het radiowerk komt weer terug. Ze presenteert veel schoolradio en verzoekplatenprogramma's, maar ook gewone diensten vanuit de omroepcel om de lopende uitzending te bewaken.
Ze vindt het geen gemis dat er geen omroepsters meer op de Nederlandse televisie zijn. Ze denkt niet dat een omroepster nu nog iets toevoegt. Dat is in de jaren ’60 en ’70 anders. Ze heeft het vak met veel passie en plezier uitgeoefend. Na de geboorte van haar tweede zoon in 1983 heeft ze radio en televisie vaarwel gezegd. Vanaf die tijd werkt ze van huis uit mee in het familiebedrijf.
