Demonstratiezender

In het begin van het radiotijdperk waren omroepzenders nog maar mondjesmaat te beluisteren. Wanneer een winkelier of handelaar een klant had die een ontvangtoestel wenste aan te schaffen kon dat apparaat niet altijd worden gedemonstreerd omdat er geen uitzending was op dat moment. Om dat probleem te ondervangen maakten winkeliers gebruik van een demonstratiezender.

De in Hilversum gevestigde NSF, de Nederlandse Seintoestellen Fabriek schreef in 1923 in een advertentie het volgende:

Demonstratie-Apparaat Voor H.H. Handelaren is het wel eens lastig de cliëntèle, die geïnteresseerd is voor “Radio”op ieder willekeurig oogenblik van den dag “iets te laten hooren”. Zoo’n eerste demonstratie is doorgaans gewichtig. De cliënt grondt zijn meening over Uw artikel op de resultaten, die U weet te bereiken. En dit oordeel is door zeer toevallige en begrijpelijke tegenspoeden dikwijls onbillijk. Maak Uw eerste demonstratie een succes! Schaf U een demonstratie-toestel aan!

Het apparaat, dat destijds voor 225 gulden te koop was, bestond uit een redelijk eenvoudige schakeling met een lamp die een signaal uitzond via een antenne. Bij het toestel werden 8 honingraatspoelen geleverd. Met behulp van een aangesloten koolmicrofoon werd het zendsignaal, de draaggolf gemoduleerd. De klant kon dan via de aan te schaffen ontvanger horen hoe de ontvangkwaliteit was en zijn besluit nemen al of niet tot aanschaf over te gaan. Door de microfoon af te koppelen kon het toestel ook als ontvanger werken