Cees Snoey
| Naam | Cees Snoeij |
| Geboren | Rotterdam, 1922-2012 |
| Functies | decorbouwer |
| Bekend van | Snoey & Snoey |
| Periode actief | 1950-1986 |
| Werkt samen met | Roland de Groot, Arnold Kroon, Flory Anstad |
| Externe info | Biografie van Cees Snoey |
De buitengewoon handige Cees Snoey kon alles maken en repareren. Na de tweede wereldoorlog verhuist hij naar Laren en repareert hij horlogers, uurwerken en radio's. In 1950 richt hij zijn eigen bedrijf op: Technisch Bureau Cees Snoey. Hij ondersteunt kunstenaars als Willy Mignot met technische aspecten van hun werk en ontwerpt en bouwt de technische installaties van de Concertzaal van Singer. Snoey zorgt ervoor dat er een straalzender bij de zaal komt zodat er televisieuitzendingen plaats kunnen vinden.
Van 1956 tot 1961 is Snoey toneelmeester bij Singer. Daarna is hij van 1964 tot 1987 als vaste decorbouwer betrokken bij het programma Zeskamp. Snoey bedenkt samen met de decorontwerper(s), technisch tekenaar Johan Verhoog en de regisseur(s) de spellen. Een deel van het decor wordt vervolgens door NOS Decorproductie gebouwd, maar Snoey zorgt voor de samenbouw, bijzondere rekwisieten, de kenmerkende poppen en het scorebord.
Tijdens het werk aan een van de poppen voor Zeskamp brandt de werkplaats en het huis van Snoey geheel af. De poppen kwamen op tijd af, maar wegens onderverzekering zat Snoey financieel gezien aan de grond. Met het geld van een liefdadigheidactie van vrienden en kennissen kon hij weer een nieuw huis en een nieuwe werkplaats bouwen.
Verder is Snoey de man die ook het scorebord voor Spel zonder grenzen bedacht. Hij zorgde ervoor dat het demontabel was, zodat het gemakkelijk vervoerd kon worden. Zelf reisde hij er ook achteraan. Een andere typische lus voor Snoey was een fiets voor De Mounties. De fiets kon drijven en had verder een verrekijker, spiegel, geweer en toilet. Verder bouwt hij de spelletjes voor Zevenkamp, wetenschappelijke opstellingen voor Oh gaat dat zo, een ballenwerper voor de Minivoetbalshow, spelletjes voor 't Spant erom, de (tweede) kar voor Farce majeure (1983), spellen voor de Sterrenshow.
Snoey was handig en snel en decorontwerpers en regisseurs werkten daarom graag met hem samen. Bij de NOS was alles op het gebied van decorproductie te krijgen, maar het proces was erg bureaucratisch, niet zo flexibel en ook de communicatie was ingewikkeld omdat het zo'n groot bedrijf was geworden. Snoey was wat dat betreft een verademing. Roland de Groot vraagt Snoey bijvoorbeeld voor de techniek achter zijn indrukwekkende, bewegende decors voor de Eurovisie Songfestivas in 1976, 1980 en 1984.
In 1974 komt zoon Pim officieel bij Snoey werken en in 1986 nemen Pim en zijn broer Kees het bedrijf van hun vader over (Snoeij & Snoeij). In 1988 is Snoey sr. nog te zien in de Teleac cursus Karwei waarin hij in spelvorm verschillende technieken uitlegt. Daarop volgt nog een boekje Handig in en om het huis en in 1994 is hij wekelijks op Radio West te horen waar hij vragen van luisteraars beantwoordt.
