Hedda van Gennep
| Naam | Hedda van Gennep |
| Geboren | Amsterdam, 21 januari 1929 |
| Functies | acteur, documentairemaker, programmamaker |
| Bekend van | Inburgeren, Tuin der lasten, Open en bloot, Oost-west, Kijk haar, De onderste steen, Door het oog van de naald |
| Periode actief | 1953-heden |
| Werkt samen met | Ageeth Scherphuis, Herman Wigbold, Koos Postema, Marjolijn de Vries |
| Trivia | Getrouwd geweest met de in 1994 overleden uitgever Rob van Gennep |
Hedda van Gennep in de media Oeuvre Hedda van Gennep | |
Politieke overtuiging, feministisch denken, maatschappelijk engagement, liefde voor het programmamaken en een zekere zendingsdrang karakteriseren het werk van Hedda van Gennep. Haar programma’s zijn vaak grensverleggende verkenningen van taboes in de Nederlandse samenleving in een televisietijd waarin dit nog niet voor de hand ligt. Een groot deel van haar werk heeft de Tweede Wereldoorlog als onderwerp. Hedda's vele pogingen de geschiedenis van 1940-1945 aan de hand van geïsoleerde verhalen steeds opnieuw aan de orde te stellen, resulteren in diepgravende reportages en portretten. Het gaat bij Hedda van Gennep voor alles om de inhoud. Haar oeuvre is zorgvuldig opgebouwd, maar vormt geen esthetisch bolwerk. Het representeert de passie en dadendrang van een generatie filmmakers, die hun documentaire werk nog onlosmakelijk verbonden zien met een politieke en maatschappelijke opdracht.
Na het gymnasium en haar toneelopleiding speelt Hedda bij de Stichting Amsterdams-Rotterdams Toneelgezelschap, het Amsterdams Toneelgezelschap en de Nederlandse Comedie. Mid jaren '50 keert ze het theater de rug toe en gaat ze aan de slag bij Joop Geesinks Starfilms, waar ze het filmvak leert kennen. De kennis die ze hier op doet komt goed van pas, want niet veel later werkt ze als freelance regisseur bij de NTS. Samen met Ageeth Scherphuis werkt ze bovendien aan het vrouwenprogramma Afrodite voor AVRO radio.
Vanaf 1969 maakt Hedda voor VARA televisie op free-lance basis een aantal programma’s. Zo werkt ze samen met Herman Wigbold en Koos Postema in Tuin der lasten. Hedda staat ook aan de wieg van het toendertijd zeer openhartige Open en bloot, een voorlichtingsserie uit 1974 over seksualiteit, dat een ware hype wordt vanwege de stelling dat seks leuk is en de markante mengeling van sketches en serieuze interviews.
In 1975 komt de Hedda in vaste dienst bij VARA televisie. Tot het einde van haar dienstverband in 1987 maakt ze uitsluitend televisieprogramma’s voor de VARA met één uitstapje naar de IKON. Ze werkt aan verschillende programma's en zoekt daarmee graag grenzen op. Abortus, Cinemien, de vredesbeweging en antikruisraketten demonstraties, lesbisch moederschap, vakbonden en pornografie passeren allemaal de revu in de programma's waaraan zij werkt. Soms gaat ze in de ogen van de VARA te ver, zoals in de serie Op zoek in 1987. In een aflevering toont ze twee zoenende homo's en wordt vervolgens op het matje geroepen bij de VARA-leiding. “Of ik homoseksualiteit normaal vond? Natuurlijk!”. Toen riepen ze: “Dan ben jezelf ook niet normaal".
Als haar vaste dienstverband bij de VARA ten einde komt, gaat Hedda als onafhankelijk filmer verder. Voor het IKON maakt ze in 1987, met Marjolijn de Vries Hete hoofden, koude harten, over de gevolgen van de scheuring in de Gereformeerde Kerk. Daarna volgen verschillende producties met de Tweede Wereldoorlog als onderwerp. Voor Kenmerk belicht ze zo in 1990 in een reportage het onderzoek van Frisco Roest en Jos Scheren naar de medewerking, die de gemeente Amsterdam gaf aan de Duitse bezetter het in kaart berengen van de joodse inwoners.
In 1993 ontstaat commotie rond Door het oog van de naald, dat ze voor NCRV’s Dokument maakt. De aflevering bestaat uit een zoektocht van een Joodse vrouw naar de SS’er die haar leven redde. Na de uitzending melden zich nog een twintigtal kijkers die ook door deze man gered zeggen te zijn. Ze dringen aan op een onderscheiding voor de man, een actie waarvoor een gedeelte van de joodse gemeenschap in de media geen waardering op kan brengen.
Even keert Hedda terug naar haar oorspronkelijke passie als ze na zo’n vijftig jaar in 2002 weer op de planken staat als één van de vrouwen in De Vagina Monologen, de voorstelling in tien monologen, die gebaseerd is op de interviews die de Amerikaanse schrijfster Eve Ensler met vrouwen van zeer uiteenlopende achtergrond over hun vagina hield. De voorstelling wordt gespeeld door een wisselende cast, geselecteerd uit dertig vrouwen, bekend van theater, muziek, literatuur, politiek, televisie en cabaret.
Naast haar werk voor de televisie bekleed ze een adviesfunctie bij het Stimuleringsfonds en Nederlands Fonds voor de Film. Verder is ze doceert aan Media Academie in Hiversum en de SABC en Newton Film School in Johannesburg.
Prijzen en onderscheidingen
Claire Obscure Trofee voor hele oeuvre (2002).
