Het hondsbrutale dienstmeisje
Periode | 1980 |
Beschikbaar in archief | [1] |
Genre | drama |
Decennia | 1980-1989 |
Lengte | 16’53” (16 minuten, 53 seconden) |
Medium | televisie |
Beschrijving
Het hondsbrutale dienstmeisje is een televisiedrama, gebaseerd op één van de verhalen uit het boek “Het damesorkest en andere stadverhalen” van Herman Pieter de Boer. Het verhaal gaat over een echtpaar uit de hogere klasse die op zoek is naar een dienstmeisje. Het ‘propere’ dienstmeisje wordt uiteindelijk gevonden. Zij heeft alleen de eigenschap wat luidruchtig te zijn.
Aanvankelijk heeft met name mevrouw Dalton enige moeite met het volume en woordkeus van Kitty. Meneer Dalton ziet het als onschuldig en kan er om lachen. Kitty, die als kind in een weeshuis heeft gewoond, lapt de regels en etiquette van de hogere klasse aan haar laars. Ze eet zelfs gezamenlijk met het echtpaar Dalton, en stelt uiteindelijk voor met z’n drieën naar de revue te gaan.
De band tussen Kitty en het echtpaar lijkt hechter te worden. Er is sprake van wederzijdse aanpassing. Mevrouw Dalton neemt de ‘stadse’ taal van Kitty over, terwijl Kitty de beleefdheidsvormen onder de knie schijnt te krijgen. Uiteindelijk besluiten meneer en mevrouw Dalton dat Kitty niet langer als dienstmeisje kan functioneren. Ze adopteren Kitty daarom aan het einde van het televisiespel.
Makers
Scenario, regie, productie Hemmo B. Drexhage
Regie-assistentie Elise Mascini
Verhaal Herman Pieter de Boer
Dekor Henk Tilder
Kostuums Marga Langeweg
Cast
Verteller Herman Pieter de Boer
Kitty Teuntje de Klerk
Mevrouw Dalton Simone Rooskens
Meneer Dalton Luc Lutz
Achtergrondinformatie
‘Het Hondsbrutale dienstmeisje’ had de hoogste kijkdichtheid en de waarderingcijfers in 1980 van de afdeling Film en Drama.