Nu we er toch zijn: op vakantie
Periode | 2007-heden |
Beschikbaar in archief | Beeld en Geluid |
Genre | Reportage, Amusement |
Decennia | 2000-2009 |
Lengte | 31' |
Medium | televisie |
Beschrijving
Een serie reportage waarin Eddy Zoëy met zijn team de gastvrijheid van locale bewoners en vakantiegangers in het buitenland test. In de verschillende afleveringen reist Eddy Zoëy met zijn team langs plaatsen in Spanje, Zweden en Groot-Brittannië. Het drietal vraagt om een drankje, hapje, maaltijd of een slaapplaats en test zo de gastvrijheid in het land. In het programma is het gebruikelijk om een speciale Ja-nee sticker aan de deur te bevestigen als diegene gastvrij is of juist niet. Aan het eind van elke aflevering wordt er een plaquette uitgereikt aan de plaats die bezocht is. Er zijn drie verschillende plaquettes: de gouden (erg gastvrij), de zilveren (het kan ermee door) en de zwarte (totaal niet gastvrij). Het programma biedt kiekjes in de huiskamers van nietsvermoedende mensen waardoor we als kijker leren hoe de wereld achter de voordeur er werkelijk bij ligt. In september 2009 wordt bekend gemaakt dat Filemon Wesselink wegens het vertrek van Eddy Zoëy naar RTL het programma zal overnemen.
Makers
Presentatie: Eddy Zoëy
Cameraman: Jasper
Geluidsman: Arjan, Paco (de 1e drie afleveringen van Nu we er toch zijn: Op vakantie, Groot-Brittannië )
Productie: BNN
Achtergrondinformatie
Het programma heet oorspronkelijk Nu we er toch zijn. Het concept is hetzelfde als Nu we er toch zijn: Op vakantie, alleen wordt de gastvrijheid in diverse Nederlandse gemeentes onderzocht. In de seizoenen 2004 en 2005 wordt de gastvrijheid getest van vrijdagmiddag 12.00 uur tot zondagmiddag 12.00 uur. Vanaf 2006 wordt de test gehouden van dinsdagavond 22.00 tot donderdagochtend 10.00. Op deze manier wordt er ook gekeken of mensen gastvrij zijn als ze de volgende ochtend weer vroeg naar het werk moeten. Vaste onderdelen van het programma zijn: een lift naar het centrum, het aanbellen bij mensen thuis voor een hapje, drankje of een slaapplek, het bezoek aan een garagebedrijf die met BNN stickers wordt beplakt en een bezoek op het privé adres van de burgemeester. Sinds 2006 wordt aan het einde van elke aflevering een plaquette uitgereikt aan de gemeente, die wordt opgehangen bij het gemeentehuis.
Het programma is goedkoop te produceren, zo zegt Eddy Zoëy hier zelf het volgende over: “Ik kan me voorstellen dat het doorgaat met een nieuwe presentator. Het is geen dure vette productie. Eten en hotelkosten zijn er niet; soms halen we belachelijk hoge kijkcijfers. Ik denk dat elke zender dit wel zou willen hebben. Zelf wil ik onderhand wel eens thuis slapen. Een maand lang in vreemde bedden of rechtop in een kast slapen, is leuk voor tv, maar ik had er genoeg van.”