Nu we er toch zijn: op vakantie
| Periode | 2007-heden |
| Beschikbaar in archief | Beeld en Geluid |
| Genre | Reportage, Amusement |
| Decennia | 2000-2009 |
| Lengte | 31' per aflevering |
| Medium | televisie |
Beschrijving
Een serie reportage waarin Eddy Zoëy met zijn team de gastvrijheid van locale bewoners en vakantiegangers in het buitenland test. In de verschillende afleveringen reist Eddy Zoëy met zijn team langs plaatsen in Spanje, Zweden en Groot-Brittannië. Het drietal vraagt om een drankje, hapje, maaltijd of een slaapplaats en test zo de gastvrijheid in het land.
In het programma is het gebruikelijk om een speciale Ja-nee sticker aan de deur te bevestigen als diegene gastvrij is of juist niet. Aan het eind van elke aflevering wordt er een plaquette uitgereikt aan de plaats die bezocht is. Er zijn drie verschillende plaquettes: de gouden (erg gastvrij), de zilveren (het kan ermee door) en de zwarte (totaal niet gastvrij). Het programma biedt kiekjes in de huiskamers van nietsvermoedende mensen waardoor we als kijker leren hoe de wereld achter de voordeur er werkelijk bij ligt.
In september 2009 wordt bekend gemaakt dat Filemon Wesselink wegens het vertrek van Eddy Zoëy naar RTL het programma zal overnemen.
2010 is het jaar waarin elke aflevering een andere BNN-presentator op zoek gaat naar gastvrijheid in een bepaalde stad of een bepaald dorp.
Makers
Presentatie Eddy Zoëy, Valerio Zeno (2010)
Cameraman Jasper
Geluidsman Arjan, Paco (de 1e drie afleveringen van Nu we er toch zijn: Op vakantie, Groot-Brittannië )
Achtergrondinformatie
Het programma heet oorspronkelijk Nu we er toch zijn. In dit programma wordt de gastvrijheid in diverse Nederlandse gemeentes onderzocht.
Het programma is goedkoop te produceren, zo zegt Eddy Zoëy hier zelf het volgende over: “Ik kan me voorstellen dat het doorgaat met een nieuwe presentator. Het is geen dure vette productie. Eten en hotelkosten zijn er niet; soms halen we belachelijk hoge kijkcijfers. Ik denk dat elke zender dit wel zou willen hebben. Zelf wil ik onderhand wel eens thuis slapen. Een maand lang in vreemde bedden of rechtop in een kast slapen, is leuk voor tv, maar ik had er genoeg van.”
