De erfenis (documentaire)
| Periode | 2000 |
| Beschikbaar in archief | De erfenis [1] |
| Genre | Documentaire |
| Decennia | category:2000-2009 |
| Medium | televisie |
Beschrijving
Het opmerkelijke verhaal van Daphne, 39 jaar en verslaafd aan harddrugs. Samen met haar vriend Jopie van 70 woont ze in een oude auto. Jopie betaald haar eten en de benzine van de auto. Daphne tippelt om bij te verdienen zodat ze haar verslaving kan onderhouden. Ze kampt dagelijks met problemen zoals het vinden van een woning, het regelen van drugs, het geld sparen voor boetes die ze krijgen met de auto en haar ruzie met Jantje. Jantje heeft de woning van Jopie in een ruzie vernield, waardoor Jopie nu in een auto woont. Plots is Daphne uit de geldzorgen vanwege de flinke erfenis van haar overleden moeder. Ze kan hierdoor dagelijks geld opnemen voor voedsel en drugs. Een begeleider helpt haar op het rechte pad te komen. De documantaire sluit af met het een scène waarin Daphne samen met Jopie de geërfde spullen van haar moeder krijgt te zien. In een Café ontvouwt zich het verhaal achter Daphne en de reden waarom ze op straat is beland. Haar vader is vroeg overleden na een autoongeluk. Daphne had volgens haar moeder een slechte invloed op haar twee zusjes die op vroege ook expirimenteerde met de drank en valiumpillen van haar moeder. Daphne moest in een internaat en is later op het slechte pad geraakt.
Makers
Camera, regie en samenstelling: Monique Nolte
Montage: Piroska Nijhof
Geluid: Jeroen Tiemes en Hugo Dijkstal
Productie: Hetty Krapels en Film Blik
Producent: Pieter van Huystee
Eindredactie: Wessel van der Hammen
achtergrondinformatie
Deze productie is een van de documantaires die Monique Nollte heeft gemaakt. Nollte heeft meerdere portret documantaires gemaakt voor onder andere 'Urbania'. De erfenis is echter geen onderdeel van deze serie portretten. Nollte stelt zelf over haar portret documantaires:
"Ik vind het erg leuk om in levens van mensen te duiken. Het is opmerkelijk hoe onthullend mensen soms durven te zijn in bijzijn van een camera en ik merk dat de leukste portretten over mensen gaan die zichzelf kwetsbaar durven op te stellen. Ik vind het zelf een uitdaging om de kijker op het verkeerde been te zetten door somshet stereotype beeld van iemand neer te zetten en dat halverwege het verhaal te ontkrachten. Want zelfs stereotypen blijken uniek te zijn. Ieder mens heeft zijn/haar verhaal en wanneer je de uiterlijke schil weg pelt blijkt vaak een ander mens te voorschijn te komen".
