Nu we er toch zijn: op vakantie
| Periode | 2007-heden |
| Beschikbaar in archief | Beeld en Geluid |
| Genre | Reportage, Amusement |
| Decennia | 2000-2009 |
| Lengte | 31' |
| Medium | televisie |
Beschrijving
Een serie reportage waarin Eddy Zoëy met zijn team de gastvrijheid van locale bewoners en vakantiegangers in het buitenland test. In de verschillende afleveringen reizen ze langs plaatsen in Spanje, Zweden en Groot-Brittannië. Het drietal vraagt voor een drankje, hapje, maaltijd of een slaapplaats en test zo de gastvrijheid in het land. Het programma biedt kiekjes in de huiskamers van nietsvermoedende mensen waardoor we als kijker leren hoe de wereld achter de voordeur er werkelijk bij ligt. In het programma is het gebruikelijk om een speciale Ja-nee sticker ergens aan de deur te bevestigen als diegene gastvrij is of juist niet. Aan het eind van elke aflevering wordt er een plaquette uitgereikt aan de plaats die bezocht is. Er zijn drie verschillende plaquettes: de gouden (deze gemeente is erg gastvrij), de zilveren (het kan ermee door) en de zwarte (totaal niet gastvrij). Dit was tevens het laatste seizoen Nu we er toch zijn met Eddy Zoëy als presentator. In september 2009 wordt bekend gemaakt dat Filemon Wesselink wegens het vertrek van Eddy Zoëy naar RTL het programma zal overnemen.
Makers
Presentatie: Eddy Zoëy
Cameraman: Jasper
Geluidsman: Arjan, Paco (de 1e drie afleveringen van Nu we er toch zijn: Op vakantie, Groot-Brittannië )
Productie: BNN
Achtergrondinformatie
Het programma heet oorspronkelijk Nu we toch zijn. Het concept is hetzelfde alleen wordt hier in diverse Nederlandse gemeentes de gastvrijheid onderzocht. In seizoenen 2004 en 2005 werd de gastvrijheid getest van vrijdagmiddag 12.00 uur tot zondagmiddag 12.00 uur. Sinds 2006 wordt de test gehouden van dinsdagavond 22.00 tot donderdagochtend 10.00. Op deze manier wordt er ook gekeken of mensen gastvrij zijn als ze de volgende ochtend weer vroeg naar het werk moeten. Vaste onderdelen van het programma zijn: een lift naar het centrum, het aanbellen bij mensen thuis voor een hapje, drankje of een slaapplek, bezoek aan een garagebedrijf die altijd met BNN stickers werd beplakt en een bezoek op het privé adres van de burgemeester. Sinds 2006 wordt aan het einde van elke aflevering een plaquettes uitgereikt aan de gemeente, die wordt opgehangen bij het gemeentehuis.
Het programma is makkelijk produceerbaar, zo zegt Eddy Zoëy hierover zelf het volgende: “Ik kan me voorstellen dat het doorgaat met een nieuwe presentator. Het is geen dure vette productie. Eten en hotelkosten zijn er niet; soms halen we belachelijk hoge kijkcijfers. Ik denk dat elke zender dit wel zou willen hebben. Zelf wil ik onderhand wel eens thuis slapen. Een maand lang in vreemde bedden of rechtop in een kast slapen, is leuk voor tv, maar ik had er genoeg van.”
