Zo is het toevallig ook nog 's een keer
| Periode | 1963-1966 |
| Beschikbaar in archief | Beeld en Geluid |
| Genre | Satire |
| Decennia | 1960-1969 |
| Lengte | 42'20" |
| Medium | televisie |
Beschrijving
Actualiteiten wekelijks en live bespot met scherpe tong. De AVRO ziet geen heil in het voorstel van Mies Bouwman voor dit satirische programma, gebaseerd op That was the week that was van de BBC. De VARA is wel geïnteresseerd. Jan Blokker, Rinus Ferdinandusse en Dimitri Frenkel Frank worden aan het team toegevoegd. Ferdinandusse wordt door Mies uitgenodigd naar aanleiding van zijn conference bij de Wereldomroep. De echtgenoot van Mies, regisseur Leen Timp haalt Blokker en Frenkel Frank erbij.
Vanaf eerste uitzending is het programma omstreden bij publiek en politiek: de eerste aflevering is op 9 november 1963, de tweede op 7 december. De satirische teksten en sketches leiden tot nationale rellen en kamervragen. De derde uitzending wordt op 4 januari 1964 uitgezonden. Vooral het beruchte item over beeldreligie en aanvallen op het koningshuis leiden tot zeer heftige reacties. Het item beeldreligie is overigens een bewerking van een Engelse tekst uit 1963 die in That was the week that was al eerder is gebruikt. In dit onderdeel werd in bijbelse taal het Hiltonconcern gehekeld.
De aanvankelijk geplande 21 afleveringen van dit actuele cabaretprogramma komen na deze levering in gevaar. Uiteindelijk vervolgt men de serie, maar zonder Mies Bouwman. Zij heeft haar krediet verspeeld en wordt publiekelijk door de pers verguisd. De heldin en engel van de natie is voor velen van haar voetstuk gevallen. Er volgen scheldkannonades over de telefoon, het regent ingezonden brieven en er worden zelfs bedreigingen tegen haar geuit. Haar gezin krijgt zelfs politiebescherming. Korte tijd verschijnt Mies niet in het openbaar. Haar echtgenoot Leen Timp blijft gewoon regisseur van het programma.
Zo is het schopt tweeënhalf jaar menig heilig huisje omver. Als de VARA begin 1966 een item over burgemeester Van Hall wil schrappen, houdt de redactie voet bij stuk en geeft er de brui aan. Ook onverwachts: onderscheiding met Gouden Televizier-Ring. Grappig en wrang als later ontdekt wordt dat een Televizier-medewerkster verantwoordelijk is voor honderden frauduleuze stemmen.
Makers
Redactie Mies Bouwman, Jan Blokker, Rinus Ferdinandusse, Dimitri Frenkel Frank
Commentaren, liedjes en sketches Yoka Berretty, Mies Bouwman, Jan Blokker, Rinus Ferdinandusse, Dimitri Frenkel Frank, Peter Lohr, Gerard van het Reve, Joop van Tijn
Regie Leen Timp
Eindredactie Herman Wigbold
Muzikale begeleiding Combo olv Frans de Kok
Decorontwerp Jan van der Does
