Alan Lomax: verschil tussen versies

Uit B&G Wiki
Geen bewerkingssamenvatting
Geen bewerkingssamenvatting
 
Regel 15: Regel 15:


===Beschrijving===
===Beschrijving===
Alan Lomax (31 januari 1915 - 19 juli 2002) is een van de belangrijkste personen op het gebied van muziekgeschiedenis. Hij heeft in zijn leven heel de wereld over gereisd om opnames te kunnen maken van volksliederen. Dit deed hij om zo de folklore muziek niet te laten verdwijnen zonder ooit te zijn opgenomen. Lomax stelde namelijk dat door de opkomende commerciële industrie, traditionele folklore muziek zou uitsterven. In Lomax, verzamelaar van volksmuziek gaat regisseur Rogier Kappers op zoek naar de mensen die ooit door volksliedjesverzamelaar Alan Lomax op tape zijn gezet. Hij wil er achter komen waar de passie voor muziek van Lomax vandaan kwam. Kappers trekt met zijn Volkswagen door delen van Schotland (Abderdeen, Hebriden), Spanje (Aragon) en Italië (Sicilië en Calabrië), om zo Alan Lomax te kunnen portretteren. Aan het woord komen inmiddels oude dames en heren die in hun jongere jaren door Lomax op de band zijn gezet. Zij vertellen hun verhaal en hun ervaringen met de muziekliefhebber en halen hun muziekinstrument tevoorschijn en zingen, dansen en spelen weer alsof ze twintig zijn. Evident wordt dat muziek heel wat teweeg kan brengen bij mensen, zowel letterlijk als figuurlijk. Verspreid door de documentaire zijn beelden van Alan Lomax in zijn laatste levensjaar, zwemmend en naar muziek luisterend in zijn woning in Florida. Door een hersenbloeding is enkel een deel van zijn persoonlijkheid overgebleven, waardoor het onmogelijk is om een interview met hem af te nemen.
 
Documentaire van [[Rogier Kappers]] uitgezonden als onderdeel van het programma ''[[Het uur van de wolf]]''. ''In Lomax, verzamelaar van volksmuziek'' gaat regisseur Kappers op zoek naar de mensen die ooit door volksliedjesverzamelaar Alan Lomax op tape zijn gezet. Op deze wijze probeert hij Lomax' passie voor muziek te begrijpen. Kappers trekt met zijn Volkswagen door delen van Schotland (Abderdeen, Hebriden), Spanje (Aragon) en Italië (Sicilië en Calabrië), om zo Alan Lomax te kunnen portretteren. Aan het woord komen inmiddels oude dames en heren die in hun jongere jaren door Lomax op de band zijn gezet. Zij vertellen hun verhaal en hun ervaringen met de muziekliefhebber en halen hun muziekinstrument tevoorschijn en zingen, dansen en spelen weer alsof ze twintig zijn. Evident wordt dat muziek heel wat teweeg kan brengen bij mensen, zowel letterlijk als figuurlijk. Verspreid door de documentaire zijn beelden van Alan Lomax in zijn laatste levensjaar, zwemmend en naar muziek luisterend in zijn woning in Florida. Door een hersenbloeding is enkel een deel van zijn persoonlijkheid overgebleven, waardoor het onmogelijk is om een interview met hem af te nemen.


===Makers===
===Makers===
Regel 34: Regel 35:


===Achtergrondinformatie===
===Achtergrondinformatie===
Lomax, verzamelaar van volksmuziek is uitgezonden in het programma Het uur van de wolf.
Uit een interview met Rogier Kappers met The Guardian wordt duidelijk dat Kappers op het idee kwam om een documentaire over Alan Lomax te maken nadat hij met een vriend naar enkele albums van hem heeft zitten luisteren. Kappers vond deze muziek zo krachtig dat zo het idee ontstond om Lomax' sporen te volgen en de mensen op te zoeken die op de bandjes staan.
Op de officiële website van Lomax, verzamelaar van volksmuziek, is op de nieuwspagina te lezen dat de film in 2005 het Gouden Kalf voor beste lange documentaire heeft gewonnen. Hierbij meldde het juryrapport het volgende: "De registratie van een zoektocht is een veel gebruikt middel in documentaires. In de prijswinnende documentaire krijgt dit middel een nieuwe betekenis want deze zoektocht laat een hoopvol en blij gevoel bij je achter." Ook krijgt de film een Honorouble mention tijdens het Nashville Film Festival. De documentaire is daarnaast in het programma van verschillende filmfestivals in de wereld opgenomen.


Alan Lomax (31 januari 1915 - 19 juli 2002) is een belangrijk persoon op het gebied van muziekgeschiedenis. Hij heeft in zijn leven heel de wereld over gereisd om opnames te kunnen maken van volksliederen. Op deze wijze stelt Lomax de folklore muziek veilig die nog niet eerder zijn opgenomen. Volgens Lomax  verdwijnt de traditionele folklore muziek door de opkomende commerciële industrie.
Uit een interview met [[Rogier Kappers]] met ''The Guardian'' wordt duidelijk dat Kappers op het idee komt om een documentaire over Alan Lomax te maken nadat hij met een vriend naar enkele albums van hem heeft zitten luisteren. De krachtige muziek doen Kappers besluiten Lomax' sporen te volgen en de mensen op te zoeken die op de bandjes staan.
De film ontvangt in 2005 een Gouden Kalf in de categorie beste lange documentaire. Het juryrapport luidt: "De registratie van een zoektocht is een veel gebruikt middel in documentaires. In de prijswinnende documentaire krijgt dit middel een nieuwe betekenis, want deze zoektocht laat een hoopvol en blij gevoel bij je achter." Ook krijgt de film een Honorouble mention tijdens het Nashville Film Festival. De documentaire is daarnaast in het programma van verschillende filmfestivals in de wereld opgenomen.


----
[[category:productielijst A|Alan Lomax]]  
[[category:productielijst A|Alan Lomax]]  
[[category:documentaire|Alan Lomax]]  
[[category:documentaire|Alan Lomax]]  
[[category:2000-2009|Alan Lomax]]
[[category:2000-2009|Alan Lomax]]

Huidige versie van 20 okt 2010 om 08:00

Periode2001-2004
Beschikbaar in archiefBeeld en Geluid
GenreDocumentaire
Decennia2000-2009
Lengte89' 43"
MediumTelevisie


Beschrijving

Documentaire van Rogier Kappers uitgezonden als onderdeel van het programma Het uur van de wolf. In Lomax, verzamelaar van volksmuziek gaat regisseur Kappers op zoek naar de mensen die ooit door volksliedjesverzamelaar Alan Lomax op tape zijn gezet. Op deze wijze probeert hij Lomax' passie voor muziek te begrijpen. Kappers trekt met zijn Volkswagen door delen van Schotland (Abderdeen, Hebriden), Spanje (Aragon) en Italië (Sicilië en Calabrië), om zo Alan Lomax te kunnen portretteren. Aan het woord komen inmiddels oude dames en heren die in hun jongere jaren door Lomax op de band zijn gezet. Zij vertellen hun verhaal en hun ervaringen met de muziekliefhebber en halen hun muziekinstrument tevoorschijn en zingen, dansen en spelen weer alsof ze twintig zijn. Evident wordt dat muziek heel wat teweeg kan brengen bij mensen, zowel letterlijk als figuurlijk. Verspreid door de documentaire zijn beelden van Alan Lomax in zijn laatste levensjaar, zwemmend en naar muziek luisterend in zijn woning in Florida. Door een hersenbloeding is enkel een deel van zijn persoonlijkheid overgebleven, waardoor het onmogelijk is om een interview met hem af te nemen.

Makers

Regie Rogier Kappers

Scenario Rogier Kappers

Camera Adri Schrover

Montage Jos Driessen

Geluid Harold Jarving

Producent Joost Verhey, MM Filmprodukties

NPS

Achtergrondinformatie

Alan Lomax (31 januari 1915 - 19 juli 2002) is een belangrijk persoon op het gebied van muziekgeschiedenis. Hij heeft in zijn leven heel de wereld over gereisd om opnames te kunnen maken van volksliederen. Op deze wijze stelt Lomax de folklore muziek veilig die nog niet eerder zijn opgenomen. Volgens Lomax verdwijnt de traditionele folklore muziek door de opkomende commerciële industrie.

Uit een interview met Rogier Kappers met The Guardian wordt duidelijk dat Kappers op het idee komt om een documentaire over Alan Lomax te maken nadat hij met een vriend naar enkele albums van hem heeft zitten luisteren. De krachtige muziek doen Kappers besluiten Lomax' sporen te volgen en de mensen op te zoeken die op de bandjes staan.

De film ontvangt in 2005 een Gouden Kalf in de categorie beste lange documentaire. Het juryrapport luidt: "De registratie van een zoektocht is een veel gebruikt middel in documentaires. In de prijswinnende documentaire krijgt dit middel een nieuwe betekenis, want deze zoektocht laat een hoopvol en blij gevoel bij je achter." Ook krijgt de film een Honorouble mention tijdens het Nashville Film Festival. De documentaire is daarnaast in het programma van verschillende filmfestivals in de wereld opgenomen.