De toestand in Marokko: verschil tussen versies
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
| Regel 17: | Regel 17: | ||
'''De Toestand in Marokko - videoverkenningen in de Rif''' (NPS, 1998) | '''De Toestand in Marokko - videoverkenningen in de Rif''' (NPS, 1998) | ||
In augustus van 1997 vertrokken | In augustus van 1997 vertrokken [[Theo Uittenbogaard]] en [[Kefah Allush]] getweeën met een videocamera in een boodschappentas naar de Rif, het berggebied van Noord-Marokko waar de meesten van de Nederlandse/Marokkanen vandaan komen. Door als duo en zo onopvallend mogelijk te opereren trachtten zij zo het dagelijks leven in het gebied in beeld te brengen en door spontane gesprekken met vooral de Nederlandse-Marokkaan-op-vakantie diens motieven te achterhalen om te vertrekken uit Marokko, weg te blijven of juist terug te keren. | ||
''In aflevering 1'' komen zij er in het pittoreske en toeristische bergdorpje '''Chechaouen''' achter, dat zij geenzins onopvallend te werk kunnen gaan, want na enkele dagen blijkt hen, dat plotseling | ''In aflevering 1'' komen zij er in het pittoreske en toeristische bergdorpje '''Chechaouen''' achter, dat zij geenzins onopvallend te werk kunnen gaan, want na enkele dagen blijkt hen, dat plotseling iedereen waarmee zij afspraken maakten om thuis, of op hun werk te filmen, niet-thuis is of geeft. Als een lopend vuurtje heeft zich het gerucht verspreid dat er mannen met een camera in de stad zijn, en dat is voldoende om hen met argwaan te beschouwen en zo mogelijk te mijden. Alleen de 'hit-and-run'-methode blijkt te werken: direct de camera tevoorschijn halen en opnemen voordat iemand de kans heeft te weigeren. Na een week nemen zij zonder een spoor achter te laten een anonieme taxi voor een dodenrit door het hooggebergte van de Rif over 350 kilometer naar de badplaats Al-Hoceima aan de kust van de Middellandse Zee | ||
''In aflevering 2'' besluiten zij naar '''Had-Rouadi''' te gaan, een piepklein, stil en stoffig dorpje in de bergen waar, naar horen zeggen, 70 procent van de bevolking zich tijdelijk of blijvend in Nederland heeft gevestigd. "Nee, opwindend is het niet in Had-Rouadi", schrijft Uittenbogaard in zijn commentaartekst, "Acht man in een taxi is wel het maximum". De taxichauffeur blijkt een bron van informatie en spreekt vrijmoedig over zijn 72-jarige vader, die zijn moeder na zijn pensionering en terugkeer uit Nederland, heeft verlaten voor een 15-jarige bruid. Ook brengt hij de filmers graag naar de marihuana-plantages in de buurt, waar een dagloner/boer en diens opdrachtgever, een slim jongetje uit Tetuan, hen uitgebreid vertellen over de 'contra-bande', en de 'kif', die volgens de autoriteiten helemaal niet worden verbouwd in Marokko | |||
Versie van 14 dec 2008 19:57
| Periode | 1998 |
| Beschikbaar in archief | Beeld en Geluid [1] |
| Genre | Documentaire/ Reisverslag |
| Decennia | 1990-1999 |
| Lengte | 4x 30' |
| Medium | televisie (NPS) |
| Externe info | optionele externe info |
De Toestand in Marokko - videoverkenningen in de Rif (NPS, 1998)
In augustus van 1997 vertrokken Theo Uittenbogaard en Kefah Allush getweeën met een videocamera in een boodschappentas naar de Rif, het berggebied van Noord-Marokko waar de meesten van de Nederlandse/Marokkanen vandaan komen. Door als duo en zo onopvallend mogelijk te opereren trachtten zij zo het dagelijks leven in het gebied in beeld te brengen en door spontane gesprekken met vooral de Nederlandse-Marokkaan-op-vakantie diens motieven te achterhalen om te vertrekken uit Marokko, weg te blijven of juist terug te keren.
In aflevering 1 komen zij er in het pittoreske en toeristische bergdorpje Chechaouen achter, dat zij geenzins onopvallend te werk kunnen gaan, want na enkele dagen blijkt hen, dat plotseling iedereen waarmee zij afspraken maakten om thuis, of op hun werk te filmen, niet-thuis is of geeft. Als een lopend vuurtje heeft zich het gerucht verspreid dat er mannen met een camera in de stad zijn, en dat is voldoende om hen met argwaan te beschouwen en zo mogelijk te mijden. Alleen de 'hit-and-run'-methode blijkt te werken: direct de camera tevoorschijn halen en opnemen voordat iemand de kans heeft te weigeren. Na een week nemen zij zonder een spoor achter te laten een anonieme taxi voor een dodenrit door het hooggebergte van de Rif over 350 kilometer naar de badplaats Al-Hoceima aan de kust van de Middellandse Zee
In aflevering 2 besluiten zij naar Had-Rouadi te gaan, een piepklein, stil en stoffig dorpje in de bergen waar, naar horen zeggen, 70 procent van de bevolking zich tijdelijk of blijvend in Nederland heeft gevestigd. "Nee, opwindend is het niet in Had-Rouadi", schrijft Uittenbogaard in zijn commentaartekst, "Acht man in een taxi is wel het maximum". De taxichauffeur blijkt een bron van informatie en spreekt vrijmoedig over zijn 72-jarige vader, die zijn moeder na zijn pensionering en terugkeer uit Nederland, heeft verlaten voor een 15-jarige bruid. Ook brengt hij de filmers graag naar de marihuana-plantages in de buurt, waar een dagloner/boer en diens opdrachtgever, een slim jongetje uit Tetuan, hen uitgebreid vertellen over de 'contra-bande', en de 'kif', die volgens de autoriteiten helemaal niet worden verbouwd in Marokko
Trivia
De titel is ontleend aan de uitdrukking van algemene machteloosheid en ontreddering, die in de jaren 60 in Nederland in zwang was: "Wat een toestand in Marokko!"
Makers
- Theo Uittenbogaard camera, leader, samenstelling en regie
- Kefah Allush presentator en interviewer
- Vera Jong montage
- Huibert Boon geluidsmixage
- Patrick Minks leader, online montage
- Huub Spall eindredactie
