Jules de Corte: verschil tussen versies
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
| Regel 7: | Regel 7: | ||
| overlijden_plaats = Eindhoven | | overlijden_plaats = Eindhoven | ||
| functies = [[:Category:Presentator|Presentator]], [[:Category:Musicus|Musicus]], [[:Category:Componist|Componist]] | | functies = [[:Category:Presentator|Presentator]], [[:Category:Musicus|Musicus]], [[:Category:Componist|Componist]] | ||
| bekend_van = ''[[De Hoogte Zon]]'',"[[Moeders Wil Is Wet]]" | | bekend_van = ''[[Onder De Hoogte Zon]]'',"[[Moeders Wil Is Wet]]" | ||
| periode_actief = tot | | periode_actief = tot | ||
| werkt_samen_met = [[Alex van Wayenburg]], [[Mia Smelt]] | | werkt_samen_met = [[Alex van Wayenburg]], [[Mia Smelt]] | ||
Versie van 11 apr 2011 13:46
| Naam | Jules de Corte |
| Geboren | Deurne, 29 maart 1924 |
| Gestorven | Eindhoven, 16 februari 1996 |
| Functies | Presentator, Musicus, Componist |
| Bekend van | Onder De Hoogte Zon,"Moeders Wil Is Wet" |
| Periode actief | tot |
| Werkt samen met | Alex van Wayenburg, Mia Smelt |
Jules de Corte in de media Oeuvre van Jules de Corte | |
Was een Nederlands liedjeschrijver, componist, pianist en zanger. Jules werd bekend als zanger-dichter-pianist in Nederland en België en werd geboren in Deurne als Julius de Corte in een gezin van Belgische immigranten. Door een medische fout werd hij op éénjarige leeftijd blind. Jules kreeg zijn opleiding bij het Blinden Instituut te Grave en was voorbestemd om stoelenmatter te worden. Op eigen verzoek deed hij mee aan de muzieklessen en leerde piano en orgel spelen en werd op jonge leeftijd organist in de RK kerk te Grave. Jules bleek zoveel aanleg voor muziek te hebben dat hij er z'n beroep van kon maken en schreef honderden liedjes, trad jaren lang op in theaters en voor de KRO radio. Jules trouwde twee keer en uit zijn huwelijken werden zes kinderen geboren. Zijn weduwe, Thea Dekker, heeft geprobeerd een luistermuseum in Helenaveen van de grond te krijgen. Zij beheert de nalatenschap waaruit in samenwerking met Beeld & Geluid (Nederlands Instituut voor Beeld en Geluid) een box met historische radio-opnamen wordt voorbereid. Paul Versteegen en Cees van der Pluijm werken aan een documentaire en een muziektheater voorstelling over leven en werk van Jules de Corte. Hij heeft veel gevoel voor humor en biedt collega's regelmatig aan hun naar huis te rijden. Jules heeft door zijn blindheid andere zintuigen extra ontwikkeld. Een nieuwe technicus voor de montage van een radioprogramma wordt onmiddellijk ontdekt nog voor die zich kan voorstellen. Internationaal werd het werk van De Corte vertolkt door Bruce Low (Engels), Rudi Carrell (Duits), Alice Babs (Zweeds), Philippe Elan (Frans), Jannie du Toit, Wim De Craene en Coenie de Villiers (Zuid-Afrikaans) en James Last (instrumentaal). In 2005 verschenen de verzamelde liedteksten van Jules de Corte in de Pluche-reeks: "Ik zou weleens willen weten", samengesteld door Cees van der Pluijm (met een complete disco- en bibliografie). De teksten en muziek van Jules worden vaak pas op latere leeftijd gewaardeerd door luisteraars.
