Ko van Dijk jr.
| Naam | Ko van Dijk |
| Geboren | Amsterdam, 25 juli 1916 |
| Gestorven | Den Haag, 6 mei 1978 |
| Functies | acteur |
| Bekend van | MiMoZa, Koek en ei, Biels en Co, De komiek, Ja zuster, nee zuster, Dagboek van een herdershond |
| Periode actief | 1954-1978 |
| Werkt samen met | Mary Dresselhuys, Conny Stuart, Johan Kaart, Joop Doderer, Enny Mols-de Leeuwe, Dimitri Frenkel Frank |
| Externe info | Site beheerd door de zoon van Ko van Dijk |
Ko van Dijk jr. in de media Oeuvre Jo van Dijk jr. | |
Ko van Dijk wordt beschouwd als een van de grootste acteurs die Nederland gekend heeft. Voor Ko is acteren geen beroep, maar een manier van leven. Zijn turbulente levensopvatting zorgt daarbij zo af en toe wel eens voor wat opschudding; Ko trouwt maar liefst zes maal. Over zijn vak praat hij met passie. Zo zegt hij: "Als je geen brood krijgt sterf je van de honger. Als ik het toneel niet meer heb, sterf ik van verdriet".
De weg naar roem komt moeizaam op gang: tot driemaal toe wordt Ko door de Amsterdamse Toneelschool afgewezen. Zijn vader ziet het talent van zijn zoon echter wel en neemt hem in 1932 op in zijn gezelschap Het Schouwtoneel (,later het Nieuw Schouwtoneel). Ko mag bijrollen spelen en leert intussen veel van zijn collega’s. Na de dood van zijn vader in 1937 komt hij terecht bij Louis Saalborn. In deze praktische leerschool ontwikkelt Ko zich als een acteur van de oude stempel. Ko moet het hebben van eigen intuïtie, inlevingsvermogen en het brede gebaar. Al lerend krijgt Ko steeds meer oog voor stil spel en understatement.
Van 1940 tot 1944 speelt hij bij het Centraal Toneel onder leiding van Cees Laseur. Na de bevrijding sluit Ko zich aan bij Comedia. In 1948 breidt hij zijn terrein uit en neemt de artistieke leiding van De Spieghel op zich. Voor het eerst voert hij regie. Als acteur krijgt hij intussen steeds meer succes. Onvergetelijk is hij in 1950 in De dood van een handelsreiziger van Arthur Miller. Dan komt hij in aanraking met Pjotr Sjarov, die een grote naam heeft als regisseur van Russische klassieken. Dit leidt tot een glansrol in De drie zusters van Tsjechov.
