Zonnig Madeira: verschil tussen versies

Uit B&G Wiki
Geen bewerkingssamenvatting
 
Regel 1: Regel 1:
{{ Infobox Productie
{{ Infobox Productie
| periode =  2009
| periode =  2009
| archief_link = [http://zoeken.beeldengeluid.nl/internet/index.aspx?utm_source=landingspaginazoeken&utm_medium=pagina&utm_campaign=jouwtvfavoriet]
| archief_link = [http://zoeken.beeldengeluid.nl/internet/index.aspx?ChapterID=1164&searchText=Zonnig%20Madeira Beeld en Geluid]
| makers = [[#Makers|Makers]]
| makers = [[#Makers|Makers]]
| achtergrond_info =
| achtergrond_info =
Regel 9: Regel 9:
| trivia =   
| trivia =   
| medium = televisie
| medium = televisie
| externe_info = [http://www.hollanddoc.nl/kijk-luister/documentaire/z/zonnig-madeira.html]
| externe_info = [http://www.hollanddoc.nl/kijk-luister/documentaire/z/zonnig-madeira.html Zonnig Madeira op Holland Doc]
}}
}}


Regel 16: Regel 16:
===Beschrijving===
===Beschrijving===


In Zonnig Madeira zien we het dagelijks leven van de bewoners van het Rotterdamse verpleeghuis Akropolis. In deze documentaire, van [[Marjoleine Boonstra]] en uitgezonden door [[Holland Doc]], worden een aantal bewoners van dit verpleeghuis gevolgd aan de hand van ieders persoonlijke strijd tegen het vergeten. Deze strijd tegen het vergeten wordt door makkelijker gemaakt door een museum wat zich in de kelder van het verpleeghuis bevindt. In dit museum wat wordt gerund door de ouderen zelf staan zogeheten 'conversation pieces', museumstukken die bepaalde herinneringen oproepen bij de bewoners. In de documentaire komen onder ander verschillende bewoners van het verpleeghuis, maar ook de maker en bedenker van het museum Hans Becker aan het woord. Becker spreekt over zijn missie om de ouderen te helpen herinneren en op welke manieren hij de levensvreugde van ouderen in verzorgingsinstellingen wil verbeteren.
In ''Zonnig Madeira'' zien we het dagelijks leven van de bewoners van het Rotterdamse verpleeghuis ''Akropolis''. In deze documentaire van [[Marjoleine Boonstra]] en onderdeel van [[Holland Doc]] worden een aantal bewoners van dit verpleeghuis gevolgd aan de hand van ieders persoonlijke strijd tegen het vergeten. Deze strijd tegen het vergeten wordt makkelijker gemaakt door een museum wat zich in de kelder van het verpleeghuis bevindt. In dit museum dat wordt gerund door de ouderen zelf staan zogeheten 'conversation pieces', museumstukken die bepaalde herinneringen oproepen bij de bewoners.<br>In de documentaire komen onder ander verschillende bewoners van het verpleeghuis, maar ook de maker en bedenker van het museum Hans Becker aan het woord. Becker spreekt over zijn missie om de ouderen te helpen herinneren en op welke manieren hij de levensvreugde van ouderen in verzorgingsinstellingen wil verbeteren.


===Makers===
===Makers===
Regel 32: Regel 32:
Eindredactie [[Bert Janssens]]
Eindredactie [[Bert Janssens]]


Zendgemachtigde: [[Humanistische Omroep]]
[[Humanistische Omroep]]


===Achtergrond===
===Achtergrond===


Zonnig Madeira een liedje gezongen door Meneer van Ree, een bewoner van het verpleeghuis Akropolis, is een liedje wat ontstaan is gedurende de Tweede Wereld oorlog. Nederland had behoefte aan afleiding in duistere dagen. Iets wat de bewoners van het verpleeghuis ook nodig hebben volgens Hans Becker. Bedenker van het museum en bestuursvoorzitter van de stichting Humanitas. Becker omschrijft Humanitas en het museum als volgt: “We proberen bij Humanitas naast ‘cure en care’ ook menselijk geluk te leveren. Het museum is daar een uitstekend middel voor. Door de voorwerpen uit het verleden voelen bewoners zich ingebed en het geeft een kick als je een ander en verhaal over vroeger kunt vertellen.” In een staat waarin de zorg een belangrijk speerpunt is geeft het museum in Akropolis een goedkope makkelijke oplossing voor het zorgprobleem aldus Becker.
''Zonnig Madeira'' een liedje gezongen door Meneer van Ree, een bewoner van het verpleeghuis ''Akropolis'', is een liedje wat ontstaan is gedurende de Tweede Wereldoorlog. Nederland heeft behoefte aan afleiding in duistere dagen. Iets wat de bewoners van het verpleeghuis ook nodig hebben volgens Hans Becker, bedenker van het museum en bestuursvoorzitter van de stichting ''Humanitas''. Becker omschrijft ''Humanitas'' en het museum als volgt: “We proberen bij ''Humanitas'' naast ‘cure en care’ ook menselijk geluk te leveren. Het museum is daar een uitstekend middel voor. Door de voorwerpen uit het verleden voelen bewoners zich ingebed en het geeft een kick als je een ander en verhaal over vroeger kunt vertellen.” In een staat waarin de zorg een belangrijk speerpunt is geeft het museum in ''Akropolis'' een goedkope makkelijke oplossing voor het zorgprobleem, aldus Becker.<br>
Becker en humanitas zijn eerder onderwerp geweest in verschillende documentaires zoals [[De Zorgfabriek]] van [[Kim Brand]] en [[Hans Becker - creator van geluk]] uitgezonden door [[Human]]. Ook het verzorgingshuis Akropolis was al eerder onderwerp in een documentaire te weten [[Gelukkig Oud]] van [[Ike Bertels]].
Becker en ''Humanitas'' zijn eerder onderwerp geweest in verschillende documentaires zoals ''[[De zorgfabriek]]'' van [[Kim Brand]] en ''[[Hans Becker - creator van geluk]]'' uitgezonden door [[HUMAN]]. Ook het verzorgingshuis ''Akropolis'' is al eerder onderwerp in een documentaire te weten ''[[Gelukkig oud]]'' van [[Ike Bertels]].<br>
[[Marjoleine Boonstra]] is documentairemaakster en daarnaast redacteur bij de [[Humanistische Omroep]], de documentaire Zonnig Madeira werd uit gezonden door de [[Humanistische Omroep]] in het programma [[Holland doc]], het voormalige [[Dokwerk]].
 
[[Category:Productielijst Z]] [[Category:Documentaire]] [[Category:2000-2009]]

Huidige versie van 20 okt 2010 om 07:38

Periode2009
Beschikbaar in archiefBeeld en Geluid
GenreDocumentaire
Decennia2000-2009
Lengte54'05"
Mediumtelevisie
Externe infoZonnig Madeira op Holland Doc


Beschrijving

In Zonnig Madeira zien we het dagelijks leven van de bewoners van het Rotterdamse verpleeghuis Akropolis. In deze documentaire van Marjoleine Boonstra en onderdeel van Holland Doc worden een aantal bewoners van dit verpleeghuis gevolgd aan de hand van ieders persoonlijke strijd tegen het vergeten. Deze strijd tegen het vergeten wordt makkelijker gemaakt door een museum wat zich in de kelder van het verpleeghuis bevindt. In dit museum dat wordt gerund door de ouderen zelf staan zogeheten 'conversation pieces', museumstukken die bepaalde herinneringen oproepen bij de bewoners.
In de documentaire komen onder ander verschillende bewoners van het verpleeghuis, maar ook de maker en bedenker van het museum Hans Becker aan het woord. Becker spreekt over zijn missie om de ouderen te helpen herinneren en op welke manieren hij de levensvreugde van ouderen in verzorgingsinstellingen wil verbeteren.

Makers

Regie Marjoleine Boonstra

Camera Benito Strangio, Marjoleine Boonstra

Geluid Pjotr van Dijk

Montage Menno Boerema

Productie Marjoleine Boonstra, Topsy Ros, Manja Wilkinson

Eindredactie Bert Janssens

Humanistische Omroep

Achtergrond

Zonnig Madeira een liedje gezongen door Meneer van Ree, een bewoner van het verpleeghuis Akropolis, is een liedje wat ontstaan is gedurende de Tweede Wereldoorlog. Nederland heeft behoefte aan afleiding in duistere dagen. Iets wat de bewoners van het verpleeghuis ook nodig hebben volgens Hans Becker, bedenker van het museum en bestuursvoorzitter van de stichting Humanitas. Becker omschrijft Humanitas en het museum als volgt: “We proberen bij Humanitas naast ‘cure en care’ ook menselijk geluk te leveren. Het museum is daar een uitstekend middel voor. Door de voorwerpen uit het verleden voelen bewoners zich ingebed en het geeft een kick als je een ander en verhaal over vroeger kunt vertellen.” In een staat waarin de zorg een belangrijk speerpunt is geeft het museum in Akropolis een goedkope makkelijke oplossing voor het zorgprobleem, aldus Becker.
Becker en Humanitas zijn eerder onderwerp geweest in verschillende documentaires zoals De zorgfabriek van Kim Brand en Hans Becker - creator van geluk uitgezonden door HUMAN. Ook het verzorgingshuis Akropolis is al eerder onderwerp in een documentaire te weten Gelukkig oud van Ike Bertels.