Elektronische beeldaftasting

Elektronische beeldaftasting is mogelijk geworden door de uitvinding van de iconoscoop, gevolgd door de latere digitalisering en miniaturisering. Deze vorm van beeldaftasting wordt gebruikt in digitale foto- en film/videocamera’s. Digitale camera's gebruiken geen lichtgevoelige film. In plaats daarvan wordt gebruik gemaakt van een lichtgevoelige elektronische sensorchip, een geïntegreerde schakeling, kortweg IC en aparte geheugens.

In de meeste apparaten wordt een zogenaamde CCD chip toegepast. Charge Coupled Device, Lading Gekoppeld Apparaat. In de chip bevinden zich vele miljoenen lichtgevoelige dioden. Wanneer licht op zo’n gevoelige diode valt veroorzaakt dit een elektrische reactie in de chip die door de in de camera geïnstalleerde software wordt verwerkt. Hoe meer lichtgevoelige dioden, pixels, in de chip zijn aangebracht, hoe groter de resolutie, hoe beter de beeldscherpte. We rekenen de gevoeligheid in pixels. Een beetje camera heeft al enige tientallen megapixels. Het verwerkte signaal kan worden doorgestuurd om direct te worden uitgezonden, zoals bij live televisie, het kan ook worden opgeslagen in een elektronisch geheugen.

De opgenomen beelden worden niet opgeslagen in de sensorchip. Digitale foto- en homevideocamera’s beschikken over een verwisselbare geheugenkaart, diskette of harde schijf waarop alle informatie wordt opgeslagen. De informatie kan er ook direct van worden afgelezen en indien gewenst worden bewerkt op een computer.