Glimlamp-outputindicator
| [[Image:|center|thumb|250px|]] | |
| Naam | Glimlamp-outputindicator |
| Vervaardigd door | Paul C Kaiser / COSSOR |
| In gebruik vanaf | 1936 |
| In gebruik tot | |
| Gewicht | |
| Beeld en Geluid archiefnummer | 2312 |
De vele amateurs die in de vooroorlogse periode zelf hun radio-ontvangers bouwen komen na voltooiing van het bouwsel voor het feit te staan dat het toestel moet worden afgeregeld. De diverse signaalkringen moeten gelijk lopen. Dat betekent in een zogenaamde “rechtuitontvanger” dat met behulp van twee bekende stations aan het begin en einde van de afstemschaal de ontvangst optimaal wordt afgeregeld. In een superheterodyne ontvanger is vooral een correcte afregeling van het middenfrequent gedeelte essentieel. Menig amateur zal zich behelpen met een gemoduleerde Numans Roosensteingenerator.
De afregeling kan geschieden op het gehoor door de toon uit de luidspreker te beluisteren, maar een vorm van zichtbare indicatie is betrouwbaarder en zorgt voor een meer nauwkeurige afregeling van de ontvanger. Het hier beschreven object is speciaal voor dit doel ontworpen. De laagfrequent signaalsterkte wordt aangegeven door de lengte van een lichtstreep in de hier toegepaste “neonindicator”. Deze neonindicator is de voorloper van het bekende kattenoog dat later in veel radio’s gebruikt gaat worden om goed op de gewenste zender af te stemmen.
Het apparaat is ingebouwd in een koekblikje van de destijds befaamde firma Paul C Kaiser te Rotterdam. Het neonbuisje is van de Engelse firma COSSOR. In het blikje bevindt zich een handgetekend schema met bijschriften van (naar wordt aangenomen) J. Corver.
