Henk van Stipriaan: verschil tussen versies
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
| (6 tussenliggende versies door 3 gebruikers niet weergegeven) | |||
| Regel 13: | Regel 13: | ||
| gallery = | | gallery = | ||
| externe_info = | | externe_info = | ||
| onderschrift = Henk van Stipriaan | | onderschrift = Henk van Stipriaan (Foto Vara) | ||
| media = <imagemap> | |||
Image:Audio.png| | |||
rect 0 4 26 25 [http://www.beeldengeluidwiki.nl/index.php/Audio:_Henk_van_Stipriaan Audio fragmenten] | |||
desc none | |||
</imagemap> | |||
| programmaoverzicht = [[Oeuvre van Henk van Stipriaan]] | | programmaoverzicht = [[Oeuvre van Henk van Stipriaan]] | ||
| catalogus = [[Henk van Stipriaan in de media]] | | catalogus = [[Henk van Stipriaan in de media]] | ||
}} | }} | ||
Henk van Stipriaan is in 1924 in Hamburg geboren. Zijn moeder is joods, zijn vader een Haagse diplomaat. | Henk van Stipriaan is in 1924 in Hamburg geboren. Zijn moeder is joods, zijn vader een Haagse diplomaat. Na de scheiding van zijn ouders vertrekt Henk van Stipriaan in 1939 met zijn moeder naar Indonesië. Wanneer daar de oorlog uitbreekt, worden zij geïnterneerd en verblijft hij van zijn 17de tot zijn 21ste in een jappenkamp. Na de bevrijding maakt Henk zijn debuut in de journalistieke wereld en wordt hij in Jakarta verslaggever van de krant ''Nieuwsgier''. Later wordt hij omroeper bij de Indonesische radio en collega van [[Bert Garthoff]]. In 1950 komt hij naar Nederland en gaat aan de slag bij verschillende omroepen, maar werkt vooral voor de [[Wereldomroep]]. | ||
Na de scheiding van zijn ouders vertrekt Henk van Stipriaan in 1939 met zijn moeder naar Indonesië. Wanneer daar de oorlog uitbreekt, worden zij geïnterneerd en verblijft hij van zijn 17de tot zijn 21ste | |||
Na de bevrijding maakt Henk zijn debuut in de journalistieke wereld en wordt in Jakarta verslaggever van de krant Nieuwsgier. | |||
Jan de Troye haalt hem in 1957 naar de VARA waar hij wordt aangesteld bij het programma Dingen van de | [[Jan de Troye]] haalt hem in 1957 naar de [[VARA]] waar hij wordt aangesteld bij het programma ''[[Dingen van de dag]]'' . Henk wordt een geliefd presentator door zijn warme stem en luisterend oor. Hij vergaart bekendheid door het programma ''[[Van harte]]'' wat hij samen met [[Kees Buurman]] maakt. | ||
In de zestiger en zeventiger jaren maakt Henk wekelijks het programma ''[[Spitsuur Amsterdam]]'', elke maandagochtend van 07:00 uur tot 09:00 uur vanuit de Atheneum Boekhandel aan het Spui. Tijdens de verbouwing van de Atheneum Boekhandel wordt ''Spitsuur Amsterdam'' uitgezonden vanuit de Brakke grond. Hij beëindigt deze uitzendingen altijd met: "Gezondheid voor U en de Uwen", waarna de eindtune volgt. | |||
Henk streeft naar perfecte uitzendingen en kan zich ontzettend opwinden als er problemen optreden tijdens de uitzending die hij niet in de hand heeft. Zo blijkt het grammofoonplaten draaien vanaf de uitzendlocatie een probleem. Dit wordt door de Technische dienst radio opgelost door studiogrammofoons in een koffer te bouwen voorzien van een element dat niet reageert op elke statische lading in de omgeving. Henk werkt het leifst met een kleine vaste groep technici die de technische apparatuur door en door kennen. | |||
Daarnaast maakt hij het programma ''[[Centraal]]'', 12 jaar lang elke week vanuit een andere plaats in een lokaal etablissement waar hij praat met mensen uit de streek. Evenals ''[[Spitsuur]]'' met [[Greet Schreiner]] en [[Hans Zoet]] samengesteld. De gezamenlijke presentatie met Hans Zoet gaat als vanzelfsprekend. | |||
Nog niet van plan om te stoppen met radio maken, gaat hij in op een aanbieding van de | Als typische radioman is hij soms op televisie te zien, zoals in 1964 wanneer hij samen met [[Kees Buurman]] de eerste rechtstreekse TV-registratie van de Amerikaanse verkiezingen verzorgt. | ||
Henk kan zich moeilijk vinden in het democratiseringsproces van de [[VARA]] en de vergaderingen waarmee dat gepaard gaat. In overleg met de VARA directie maakt hij in 1983 gebruik van vervroegde pensionering en mag afscheid nemen met nog eenmaal ''[[Spitsuur Amsterdam]]'' 3 uur lang op zaterdag 1 oktober 1983. | |||
Nog niet van plan om te stoppen met radio maken, gaat hij in op een aanbieding van de [[TROS]] om een programma te maken voor Indonesische Nederlanders onder de naam ''[[Tempo Doeloe]]'' en presenteert hij ''[[Met het oog op morgen]]''. | |||
Henk is een levensgenieter en ook werkzaam als culinair journalist. Restauranteigenaren worden behoorlijk onrustig als Henk met zijn collega’s na afloop van en uitzending komt lunchen of dineren. | Henk is een levensgenieter en ook werkzaam als culinair journalist. Restauranteigenaren worden behoorlijk onrustig als Henk met zijn collega’s na afloop van en uitzending komt lunchen of dineren. | ||
Huidige versie van 15 mei 2012 om 05:56
| Naam | Henk van Stipriaan |
| Geboren | Hamburg, 28 juni 1924 |
| Gestorven | Hollandsche Rading, 1 maart 1989 |
| Functies | Journalist, Presentator |
| Bekend van | De week draait voorbij, Achter het nieuws, Zo is het toevallig ook nog 's een keer, Met het oog op morgen, Spitsuur Amsterdam |
| Periode actief | 1957-1983 |
| Werkt samen met | Jan de Troye, Arie Kleijwegt, Kees Buurman, Hans Zoet |
| Media |  |
Henk van Stipriaan in de media Oeuvre van Henk van Stipriaan | |
Henk van Stipriaan is in 1924 in Hamburg geboren. Zijn moeder is joods, zijn vader een Haagse diplomaat. Na de scheiding van zijn ouders vertrekt Henk van Stipriaan in 1939 met zijn moeder naar Indonesië. Wanneer daar de oorlog uitbreekt, worden zij geïnterneerd en verblijft hij van zijn 17de tot zijn 21ste in een jappenkamp. Na de bevrijding maakt Henk zijn debuut in de journalistieke wereld en wordt hij in Jakarta verslaggever van de krant Nieuwsgier. Later wordt hij omroeper bij de Indonesische radio en collega van Bert Garthoff. In 1950 komt hij naar Nederland en gaat aan de slag bij verschillende omroepen, maar werkt vooral voor de Wereldomroep.
Jan de Troye haalt hem in 1957 naar de VARA waar hij wordt aangesteld bij het programma Dingen van de dag . Henk wordt een geliefd presentator door zijn warme stem en luisterend oor. Hij vergaart bekendheid door het programma Van harte wat hij samen met Kees Buurman maakt.
In de zestiger en zeventiger jaren maakt Henk wekelijks het programma Spitsuur Amsterdam, elke maandagochtend van 07:00 uur tot 09:00 uur vanuit de Atheneum Boekhandel aan het Spui. Tijdens de verbouwing van de Atheneum Boekhandel wordt Spitsuur Amsterdam uitgezonden vanuit de Brakke grond. Hij beëindigt deze uitzendingen altijd met: "Gezondheid voor U en de Uwen", waarna de eindtune volgt.
Henk streeft naar perfecte uitzendingen en kan zich ontzettend opwinden als er problemen optreden tijdens de uitzending die hij niet in de hand heeft. Zo blijkt het grammofoonplaten draaien vanaf de uitzendlocatie een probleem. Dit wordt door de Technische dienst radio opgelost door studiogrammofoons in een koffer te bouwen voorzien van een element dat niet reageert op elke statische lading in de omgeving. Henk werkt het leifst met een kleine vaste groep technici die de technische apparatuur door en door kennen.
Daarnaast maakt hij het programma Centraal, 12 jaar lang elke week vanuit een andere plaats in een lokaal etablissement waar hij praat met mensen uit de streek. Evenals Spitsuur met Greet Schreiner en Hans Zoet samengesteld. De gezamenlijke presentatie met Hans Zoet gaat als vanzelfsprekend.
Als typische radioman is hij soms op televisie te zien, zoals in 1964 wanneer hij samen met Kees Buurman de eerste rechtstreekse TV-registratie van de Amerikaanse verkiezingen verzorgt.
Henk kan zich moeilijk vinden in het democratiseringsproces van de VARA en de vergaderingen waarmee dat gepaard gaat. In overleg met de VARA directie maakt hij in 1983 gebruik van vervroegde pensionering en mag afscheid nemen met nog eenmaal Spitsuur Amsterdam 3 uur lang op zaterdag 1 oktober 1983.
Nog niet van plan om te stoppen met radio maken, gaat hij in op een aanbieding van de TROS om een programma te maken voor Indonesische Nederlanders onder de naam Tempo Doeloe en presenteert hij Met het oog op morgen.
Henk is een levensgenieter en ook werkzaam als culinair journalist. Restauranteigenaren worden behoorlijk onrustig als Henk met zijn collega’s na afloop van en uitzending komt lunchen of dineren.
In 1989 een week na een verblijf van 2 weken in Indonesië overlijdt hij plotseling als gevolg van een hartstilstand op 64 jarige leeftijd. Er volgt geen begrafenis, hij heeft bij leven zijn lichaam na overlijden ter beschikking gesteld aan de wetenschap.
