Berend Boudewijn: verschil tussen versies
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
| (8 tussenliggende versies door 3 gebruikers niet weergegeven) | |||
| Regel 7: | Regel 7: | ||
| overlijden_plaats = | | overlijden_plaats = | ||
| functies = [[:Category:Acteur | acteur]], [[:Category:Regisseur | regisseur]], [[:Category:Schrijver | schrijver]] | | functies = [[:Category:Acteur | acteur]], [[:Category:Regisseur | regisseur]], [[:Category:Schrijver | schrijver]] | ||
| bekend_van = ''[[ | | bekend_van = ''[[Berend Boudewijn kwis]]'', Interview The Beatles, ''[[Per seconde wijzer]]'', ''[[Ja zuster, nee zuster]]'', ''[[Improvisaties]]'', ''[[De BB-show]]'', ''[[In de keuken met Berend]]'', ''[[Baantjer]]'' | ||
| periode_actief = 1959-heden | | periode_actief = 1959-heden | ||
| werkt_samen_met = [[Henk Barnard]], [[Pierre van Ostade]], [[Jef Rademakers]], [[Joop van den Ende]] | | werkt_samen_met = [[Henk Barnard]], [[Pierre van Ostade]], [[Jef Rademakers]], [[Joop van den Ende]] | ||
| trivia = | | trivia = [[Trivia: Berend Boudewijn|Trivia]] | ||
| externe_info = | | externe_info = | ||
| onderschrift = Berend Boudewijn | | onderschrift = Berend Boudewijn | ||
| media = <imagemap> | |||
Image:Audio.png| | |||
rect 0 4 26 25 [http://www.beeldengeluidwiki.nl/index.php/Audio:_Berend_Boudewijn Audio fragmenten] | |||
desc none | |||
</imagemap> | |||
| programmaoverzicht = [[Oeuvre Berend Boudewijn]] | | programmaoverzicht = [[Oeuvre Berend Boudewijn]] | ||
| catalogus = [[Berend Boudewijn in de media]] | | catalogus = [[Berend Boudewijn in de media]] | ||
}} | }} | ||
'''Berend Boudewijn is een bekende televisiepresentator in de jaren zestig, met zijn eigen ''[[Berend Boudewijn kwis]]'' en ''[[De BB-show]]'' als hoogtepunten. Hij vindt zichzelf een ‘zondagskind’ en dat klopt wel, omdat vrijwel alles wat hij doet bijzonder goed lukt. Met zijn enige handicap, een slecht oog, heeft hij leren leven.''' | |||
=== Achtergrond en theaterwerk === | |||
Na de middelbare schooltijd gaat Boudewijn in 1956 naar de Toneelschool in Amsterdam, maar stopt na een jaar. Vervolgens vertrekt hij naar Engeland om in Londen een tweejarige opleiding te volgen aan de ''Royal Academy of Dramatic Art''. Terug in Nederland begint hij in 1959 cabaret ''d’Amsterdamse Kater'', speelt een rol bij toneelgroep ''Studio'' en komt in 1960 in vaste dienst bij de [[VARA]], waar hij tal van dramaproducties regisseert. | |||
Berend Boudewijn heeft zijn liefde voor het toneel en de taal van geen vreemde. Zijn vader is Johan van der Woude die redacteur was van ''De Vrije Bladen'', later kunstcriticus van onder andere ''Vrij Nederland'' en docent dramaturgie aan de toneelacademie van Maastricht. Boudewijn ontdekt al snel na zijn opleiding(en), dat hij geen groot acteur is en legt zich vervolgens toe op regisseren. Hij krijgt voor zijn regiewerk meestal uitstekende recensies. | |||
Berend Boudewijn | Ook wanneer hij carrière maakt bij de televisie blijft Berend Boudewijn ook actief in het theater. In 1964 wordt hij directeur van ''De Nieuwe Komedie'', een gezelschap dat hij leidt tot 1968. Boudewijn regisseert talloze toneelstukken en van 1978 tot 1986 is Berend Boudewijn directeur van de Stadsschouwburg in Amsterdam. | ||
Hij | === Televisie === | ||
Boudewijn ontdekt ook dat de televisie een heel leuk medium kan zijn. Hij krijgt lol in het presenteren en wordt geliefd door zijn verlegen-achtige manier van optreden. Van hem is de legendarische uitspraak: “Televisiepresentatoren kunnen niets, maar er is niemand die het ook kan…”. | |||
Berend Boudewijn is voor het eerst op de televisie te zien in de [[NCRV]]-productie ''[[De pruikenmakers en de prins]]'' in 1959. En in de [[VPRO]]-productie'' [[Er was eens…]]'' is hij de verteller in een muzikaal sprookje over een bij, die verliefd wordt op de bloem Goudhartje. | Berend Boudewijn is voor het eerst op de televisie te zien in de [[NCRV]]-productie ''[[De pruikenmakers en de prins]]'' in 1959. En in de [[VPRO]]-productie'' [[Er was eens…]]'' is hij de verteller in een muzikaal sprookje over een bij, die verliefd wordt op de bloem Goudhartje. | ||
| Regel 32: | Regel 39: | ||
Een jaar later komt hij in dienst bij de [[VARA]] en regisseert theaterstukken voor televisie. Zo is hij verantwoordelijk voor onder andere het volkstoneelstuk ''[[De Jantjes]]'', van Edward Albee ''[[De dierentuin]]'' en van Ted Allan het toneelstuk ''[[De barpianist]]'' met [[Cor Lemeire]] als de barpianist. Boudewijn is ook de presentator van de kunstrubriek ''[[Uit]]''. In 1964 is de legendarische tv-uitzending met ''The Beatles'', waarin Berend samen met collega [[Herman Stok]] in het Hillegomse Treslong het Liverpoolse viertal interviewt (zonder Ringo Starr, die vanwege ziekte vervangen door Jimmy Nicol). | Een jaar later komt hij in dienst bij de [[VARA]] en regisseert theaterstukken voor televisie. Zo is hij verantwoordelijk voor onder andere het volkstoneelstuk ''[[De Jantjes]]'', van Edward Albee ''[[De dierentuin]]'' en van Ted Allan het toneelstuk ''[[De barpianist]]'' met [[Cor Lemeire]] als de barpianist. Boudewijn is ook de presentator van de kunstrubriek ''[[Uit]]''. In 1964 is de legendarische tv-uitzending met ''The Beatles'', waarin Berend samen met collega [[Herman Stok]] in het Hillegomse Treslong het Liverpoolse viertal interviewt (zonder Ringo Starr, die vanwege ziekte vervangen door Jimmy Nicol). | ||
In 1966 regisseert hij samen met [[Henk Barnard]] twintig afleveringen van ''[[Ja zuster, nee zuster]]'' . | |||
Als presentator krijgt Boudewijn gaandeweg steeds meer landelijke bekendheid. Zo presenteert hij vanaf 1967 drie seizoenen de kennisquiz ''[[Per seconde wijzer]]'' Heel populair en verrassend is het programma ''[[Improvisaties]]'' dat Boudewijn in 1969 presenteert. Hij geeft acteurs als [[Elsje de Wijn]], [[Jeroen Krabbé]] en [[Henk Molenberg]] opdrachten om toneelscènes te improviseren. | Als presentator krijgt Boudewijn gaandeweg steeds meer landelijke bekendheid. Zo presenteert hij vanaf 1967 drie seizoenen de kennisquiz ''[[Per seconde wijzer]]'' Heel populair en verrassend is het programma ''[[Improvisaties]]'' dat Boudewijn in 1969 presenteert. Hij geeft acteurs als [[Elsje de Wijn]], [[Jeroen Krabbé]] en [[Henk Molenberg]] opdrachten om toneelscènes te improviseren. | ||
Op 30 oktober 1971 wordt televisiekijkend Nederland wakker geschud door een voor die tijd revolutionair programma: de ''[[Berend Boudewijn | Op 30 oktober 1971 wordt televisiekijkend Nederland wakker geschud door een voor die tijd revolutionair programma: de ''[[Berend Boudewijn kwis]]'' waarvan geen hele afleveringen bewaard zijn gebleven. Het is voor de kandidaten een afvalrace, waarin men de gekste prijzen kan winnen door ze te ‘kopen’: van een platenspeler voor twee gulden tot een kop en schotel voor vijftig gulden. En altijd is er de luxueuze B.B.-tv-stoel, terwijl iemand uit het publiek voor een week wordt gebombardeerd tot de Beroemde Man. Buiten beeld fungeert [[Pierre van Ostade]] met prachtige volzinnen als aanspreker. Het programma loopt drie seizoenen en Berend krijgt er de [[Gouden Televizierring]] voor in 1973. In dat jaar speelt Berend ook mee in de kinderserie'' [[Kunt u mij de weg naar Hamelen vertellen, mijnheer?]]''. Boudewijn speelt daarin de weerwolf Wonderwijn. | ||
Een grote teleurstelling moet hij in 1975 incasseren, wanneer de [[KRO]] de serie ''[[Met goed fatsoen]]'' van de Engelse toneelschrijver Johnny Speight niet durft uit te zenden. De KRO-leiding vreest namelijk reacties op enkele antisemitische tekstpassages. Een nieuw spelprogramma met Berend wordt al na twee uitzendingen gestopt en er komt iets geheel nieuws: ''[[In de keuken met Berend]]''. Berend Boudewijn gaat met bekende mensen uit binnen- en buitenland koken, zoals Marty Feldman, Hildegard Knef, Juliette Greco en Curd Jurgens (die voor zijn aandeel 2000 gulden krijgt). Tijdens het kokkerellen krijgen de gesprekken vaak een verrassende wending. Er zijn geen afleveringen van bewaard gebleven. | Een grote teleurstelling moet hij in 1975 incasseren, wanneer de [[KRO]] de serie ''[[Met goed fatsoen]]'' van de Engelse toneelschrijver Johnny Speight niet durft uit te zenden. De KRO-leiding vreest namelijk reacties op enkele antisemitische tekstpassages. Een nieuw spelprogramma met Berend wordt al na twee uitzendingen gestopt en er komt iets geheel nieuws: ''[[In de keuken met Berend]]''. Berend Boudewijn gaat met bekende mensen uit binnen- en buitenland koken, zoals Marty Feldman, Hildegard Knef, Juliette Greco en Curd Jurgens (die voor zijn aandeel 2000 gulden krijgt). Tijdens het kokkerellen krijgen de gesprekken vaak een verrassende wending. Er zijn geen afleveringen van bewaard gebleven. | ||
| Regel 42: | Regel 49: | ||
Begin jaren tachtig is de ''[[De BB-show]]'' een maandelijks spelletjesprogramma waarin drie kandidaten van twee middelbare scholen tegen elkaar uitkomen en geld voor een goed doel bij elkaar winnen. Wanneer Berend in 1986 ontslag neemt bij de Stadsschouwburg in Amsterdam, gaat hij het voor het derde net het NOS-programma'' [[Nederland C]]'' maken, dat een cultureel magazine is met informatie over Nederlandse en buitenlandse kunstenaars en evenementen. | Begin jaren tachtig is de ''[[De BB-show]]'' een maandelijks spelletjesprogramma waarin drie kandidaten van twee middelbare scholen tegen elkaar uitkomen en geld voor een goed doel bij elkaar winnen. Wanneer Berend in 1986 ontslag neemt bij de Stadsschouwburg in Amsterdam, gaat hij het voor het derde net het NOS-programma'' [[Nederland C]]'' maken, dat een cultureel magazine is met informatie over Nederlandse en buitenlandse kunstenaars en evenementen. | ||
In 1989 gaat hij in op de vraag van producent [[Joop van den Ende]] om hoofd drama te worden van zijn nieuwe commerciële organisatie. Na drie maanden houdt Boudewijn het voor gezien, omdat hij het niet eens is met de plannen voor [[ | In 1989 gaat hij in op de vraag van producent [[Joop van den Ende]] om hoofd drama te worden van zijn nieuwe commerciële organisatie. Na drie maanden houdt Boudewijn het voor gezien, omdat hij het niet eens is met de plannen voor [[TV10]]. Vervolgens werkt hij in de jaren negentig als schrijver en regisseur aan series voor de commerciële zenders. Zo is er de [[RTL]]-serie ''[[Diamant]]'' die hij regisseert en de politieserie ''[[Baantjer]]'' waarvan hij afleveringen schrijft en regisseert. | ||
=== Prijzen en onderscheidingen === | |||
* [[Gouden Televizierring]] (1973) voor de ''[[Berend Boudewijn kwis]]'' | |||
[[Category:personen|Boudewijn, Berend]] [[Category:Acteur |Boudewijn, Berend]] [[Category:Regisseur |Boudewijn, Berend]] [[Category:Schrijver |Boudewijn, Berend]] | [[Category:personen|Boudewijn, Berend]] [[Category:Acteur |Boudewijn, Berend]] [[Category:Regisseur |Boudewijn, Berend]] [[Category:Schrijver |Boudewijn, Berend]] | ||
Huidige versie van 14 sep 2017 om 11:21
| Naam | Berend Boudewijn van der Woude |
| Geboren | De Bilt, 23 juni 1936 |
| Functies | acteur, regisseur, schrijver |
| Bekend van | Berend Boudewijn kwis, Interview The Beatles, Per seconde wijzer, Ja zuster, nee zuster, Improvisaties, De BB-show, In de keuken met Berend, Baantjer |
| Periode actief | 1959-heden |
| Werkt samen met | Henk Barnard, Pierre van Ostade, Jef Rademakers, Joop van den Ende |
| Trivia | Trivia |
| Media |  |
Berend Boudewijn in de media Oeuvre Berend Boudewijn | |
Berend Boudewijn is een bekende televisiepresentator in de jaren zestig, met zijn eigen Berend Boudewijn kwis en De BB-show als hoogtepunten. Hij vindt zichzelf een ‘zondagskind’ en dat klopt wel, omdat vrijwel alles wat hij doet bijzonder goed lukt. Met zijn enige handicap, een slecht oog, heeft hij leren leven.
Achtergrond en theaterwerk
Na de middelbare schooltijd gaat Boudewijn in 1956 naar de Toneelschool in Amsterdam, maar stopt na een jaar. Vervolgens vertrekt hij naar Engeland om in Londen een tweejarige opleiding te volgen aan de Royal Academy of Dramatic Art. Terug in Nederland begint hij in 1959 cabaret d’Amsterdamse Kater, speelt een rol bij toneelgroep Studio en komt in 1960 in vaste dienst bij de VARA, waar hij tal van dramaproducties regisseert.
Berend Boudewijn heeft zijn liefde voor het toneel en de taal van geen vreemde. Zijn vader is Johan van der Woude die redacteur was van De Vrije Bladen, later kunstcriticus van onder andere Vrij Nederland en docent dramaturgie aan de toneelacademie van Maastricht. Boudewijn ontdekt al snel na zijn opleiding(en), dat hij geen groot acteur is en legt zich vervolgens toe op regisseren. Hij krijgt voor zijn regiewerk meestal uitstekende recensies.
Ook wanneer hij carrière maakt bij de televisie blijft Berend Boudewijn ook actief in het theater. In 1964 wordt hij directeur van De Nieuwe Komedie, een gezelschap dat hij leidt tot 1968. Boudewijn regisseert talloze toneelstukken en van 1978 tot 1986 is Berend Boudewijn directeur van de Stadsschouwburg in Amsterdam.
Televisie
Boudewijn ontdekt ook dat de televisie een heel leuk medium kan zijn. Hij krijgt lol in het presenteren en wordt geliefd door zijn verlegen-achtige manier van optreden. Van hem is de legendarische uitspraak: “Televisiepresentatoren kunnen niets, maar er is niemand die het ook kan…”.
Berend Boudewijn is voor het eerst op de televisie te zien in de NCRV-productie De pruikenmakers en de prins in 1959. En in de VPRO-productie Er was eens… is hij de verteller in een muzikaal sprookje over een bij, die verliefd wordt op de bloem Goudhartje.
Een jaar later komt hij in dienst bij de VARA en regisseert theaterstukken voor televisie. Zo is hij verantwoordelijk voor onder andere het volkstoneelstuk De Jantjes, van Edward Albee De dierentuin en van Ted Allan het toneelstuk De barpianist met Cor Lemeire als de barpianist. Boudewijn is ook de presentator van de kunstrubriek Uit. In 1964 is de legendarische tv-uitzending met The Beatles, waarin Berend samen met collega Herman Stok in het Hillegomse Treslong het Liverpoolse viertal interviewt (zonder Ringo Starr, die vanwege ziekte vervangen door Jimmy Nicol).
In 1966 regisseert hij samen met Henk Barnard twintig afleveringen van Ja zuster, nee zuster .
Als presentator krijgt Boudewijn gaandeweg steeds meer landelijke bekendheid. Zo presenteert hij vanaf 1967 drie seizoenen de kennisquiz Per seconde wijzer Heel populair en verrassend is het programma Improvisaties dat Boudewijn in 1969 presenteert. Hij geeft acteurs als Elsje de Wijn, Jeroen Krabbé en Henk Molenberg opdrachten om toneelscènes te improviseren.
Op 30 oktober 1971 wordt televisiekijkend Nederland wakker geschud door een voor die tijd revolutionair programma: de Berend Boudewijn kwis waarvan geen hele afleveringen bewaard zijn gebleven. Het is voor de kandidaten een afvalrace, waarin men de gekste prijzen kan winnen door ze te ‘kopen’: van een platenspeler voor twee gulden tot een kop en schotel voor vijftig gulden. En altijd is er de luxueuze B.B.-tv-stoel, terwijl iemand uit het publiek voor een week wordt gebombardeerd tot de Beroemde Man. Buiten beeld fungeert Pierre van Ostade met prachtige volzinnen als aanspreker. Het programma loopt drie seizoenen en Berend krijgt er de Gouden Televizierring voor in 1973. In dat jaar speelt Berend ook mee in de kinderserie Kunt u mij de weg naar Hamelen vertellen, mijnheer?. Boudewijn speelt daarin de weerwolf Wonderwijn.
Een grote teleurstelling moet hij in 1975 incasseren, wanneer de KRO de serie Met goed fatsoen van de Engelse toneelschrijver Johnny Speight niet durft uit te zenden. De KRO-leiding vreest namelijk reacties op enkele antisemitische tekstpassages. Een nieuw spelprogramma met Berend wordt al na twee uitzendingen gestopt en er komt iets geheel nieuws: In de keuken met Berend. Berend Boudewijn gaat met bekende mensen uit binnen- en buitenland koken, zoals Marty Feldman, Hildegard Knef, Juliette Greco en Curd Jurgens (die voor zijn aandeel 2000 gulden krijgt). Tijdens het kokkerellen krijgen de gesprekken vaak een verrassende wending. Er zijn geen afleveringen van bewaard gebleven.
Begin jaren tachtig is de De BB-show een maandelijks spelletjesprogramma waarin drie kandidaten van twee middelbare scholen tegen elkaar uitkomen en geld voor een goed doel bij elkaar winnen. Wanneer Berend in 1986 ontslag neemt bij de Stadsschouwburg in Amsterdam, gaat hij het voor het derde net het NOS-programma Nederland C maken, dat een cultureel magazine is met informatie over Nederlandse en buitenlandse kunstenaars en evenementen.
In 1989 gaat hij in op de vraag van producent Joop van den Ende om hoofd drama te worden van zijn nieuwe commerciële organisatie. Na drie maanden houdt Boudewijn het voor gezien, omdat hij het niet eens is met de plannen voor TV10. Vervolgens werkt hij in de jaren negentig als schrijver en regisseur aan series voor de commerciële zenders. Zo is er de RTL-serie Diamant die hij regisseert en de politieserie Baantjer waarvan hij afleveringen schrijft en regisseert.
Prijzen en onderscheidingen
- Gouden Televizierring (1973) voor de Berend Boudewijn kwis
