Tweekringer

In een ontvanger wordt het door de antenne opgepikte signaal bewerkt tot laagfrequent geluid zoals onze oren dat kunnen waarnemen. De radio behandelt het signaal in stappen. Die stappen worden uitgevoerd in kringen. In een tweekringer gebeurt dat in twee stappen. De eerste kring is de antennekring, waar het hoogfrequente signaal met de gewenste frequentie wordt versterkt. Dit signaal is nog steeds de draaggolf met het daarop gemoduleerde laagfrequent, de spraak of muziek. Daarna wordt het gedemoduleerd. Het hoogfrequente signaal, de draaggolf heeft zijn werk gedaan en is niet meer nodig. Nu gaat alleen het laagfrequente signaal verder om in de tweede kring versterkt te worden zodat het naar de luidspreker kan.

De simpelste ontvanger is de eenkringer. Een afgestemde kring gevolgd door een kristal- of lampdetector. Het het signaal wordt na detectie niet verder versterkt. De kristalontvanger is daar een voorbeeld van. Er zijn ook radio’s met drie kringen, de heterodyne. Soms zijn er meer kringen. Het doel van meerkringers is de signaalkwaliteit en selectiviteit van het apparaat te verbeteren.