Frank Diamand: verschil tussen versies
kGeen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
| (17 tussenliggende versies door dezelfde gebruiker niet weergegeven) | |||
| Regel 6: | Regel 6: | ||
| overlijden_datum = | | overlijden_datum = | ||
| overlijden_plaats = | | overlijden_plaats = | ||
| functies = [[:Category:documentairemaker|documentairemaker]] | | functies = [[:Category:documentairemaker|documentairemaker]], [[:Category:Redacteur|redacteur]], [[:Category:Eindredacteur|eindredacteur]] | ||
| bekend_van = ''[[De eeuwen omringen mij met vuur: Osip Mandelstam]]'', ''[[Nicaragua September 1978]]'' | | bekend_van = ''[[De eeuwen omringen mij met vuur: Osip Mandelstam]]'', ''[[Nicaragua September 1978]]'', ''[[De onderste steen]]'' | ||
| periode_actief = 1969 - heden | | periode_actief = 1969 - heden | ||
| werkt_samen_met = | | werkt_samen_met = | ||
| Regel 17: | Regel 17: | ||
}} | }} | ||
Frank Diamand is documentairemaker en dichter. Hij is vanaf 1969 in dienst bij [[VARA]], waar hij in 1977 met collega’s de Stichting Derde Cinema opricht. Met de films die de stichting produceert over de Derde Wereld problematiek willen de makers direct bijdragen aan politieke bewustwording en oproepen tot collectieve actie. | Frank Diamand is documentairemaker en dichter. Na enige jaren als journalist gewerkt te hebben, volgt Diamand in 1967/68 een regie-opleiding bij de NOS. De eerste maal dat zijn werk op televisie te zien is, is in 1968. 'A.M. de Jong', is een portret van de in 1943 doodgeschoten schrijver A.M. de Jong, dat hij maakt met [[Henk Barnard]] en [[Margot de Boer]]. Hij is vanaf 1969 in dienst bij [[VARA]], waar hij in 1977 met collega’s de Stichting Derde Cinema opricht. Met de films die de stichting produceert over de Derde Wereld problematiek willen de makers direct bijdragen aan politieke bewustwording en oproepen tot collectieve actie. | ||
Door verslag te doen vanuit het front in plaats van de veilige zone’s erachter ontwikkelt Diamand zich tot chroniqeur van de strijd van bevrijdingsbewegingen tegen hun dictators in Latijns-Amerika en Afrika. Zo is hij de eerste filmmaker die met zijn ploeg verslag doet vanuit het zwaar bevochten platteland van El Salvador. Omdat hij duidelijk partij kiest in zijn werk voor de protestbewegingen, is de situatie voor hem in het opnameland niet altijd veilig. In 1980 wordt de | Door verslag te doen vanuit het front in plaats van de veilige zone’s erachter ontwikkelt Diamand zich tot chroniqeur van de strijd van bevrijdingsbewegingen tegen hun dictators in Latijns-Amerika en Afrika. Zo is hij de eerste filmmaker die met zijn ploeg verslag doet vanuit het zwaar bevochten platteland van El Salvador. Omdat hij duidelijk partij kiest in zijn werk voor de protestbewegingen, is de situatie voor hem in het opnameland niet altijd veilig. In 1980 wordt de filmploeg, bestaande uit [[Ruud van Buuren]], [[Ruud van der Heiden]], [[Jan van der Putten]], Frank Diamand en [[Jelle Redaeker]], in El Salvador door politieagenten beschoten. Diamand wordt in zijn zij geraakt, maar overleeft de aanval. | ||
Politiek en esthetiek zijn in | Eveneens met Jan van der Putten maakt hij de meermalig onderscheiden film ''[[En daarom is de staat verantwoordelijk]]'' over de vermoorde mensenrechtenactiviste in El Salvador, Marianella Garcia Villas. Hij filmt hiervoor niet in El Salvador, dat durft hij niet. | ||
Politiek en esthetiek zijn in Diamands werk intens verweven. | |||
Onder de naam van zijn eigen productiebedrijf Diamand & Friends maakt Diamand sinds midden jaren negentig ook films over kunstenaars. | Onder de naam van zijn eigen productiebedrijf Diamand & Friends maakt Diamand sinds midden jaren negentig ook films over kunstenaars. | ||
[[Category:personen|Diamand, Frank]] [[Category:documentairemaker|Diamand, Frank]] [[Category:regisseur|Diamand, Frank]] | ===Prijzen en onderscheidingen=== | ||
* Gouden Duif voor de Vara-documentaire ''[[Nicaragua september 1978]]'' op het Internationale Festival voor korte films en documentaires in Leipzig | |||
* Eerste prijs voor ''[[Nicaragua september 1978]]'' op het internationale etnografisch en sociologisch filmfestival in Centre Pompidou, Parijs | |||
* Filmfestival Mannheim bekroont in 1980 ''[[El Salvador - revolutie of dood]]'' met de internationale evangelische filmprijs, de prijs van de internationale filmpers en de prijs van de Volkshochschule Mannheim | |||
* prijs voor de Beste Tv-Documentaire in Nyon voor ''[[En daarom is de staat verantwoordelijk]]'' over de vermoorde mensenrechtenactiviste in El Salvador, Marianella Garcia Villas | |||
* Prijs van de Internationale Vrouwen Federatie in Leipzig voor ''[[En daarom is de staat verantwoordelijk]]'' | |||
* Zilveren Prijs van de Golden Gate Award Competition 1985 op het filmfestival van San Francisco voor ''[[En daarom is de staat verantwoordelijk]]'' | |||
[[Category:personen|Diamand, Frank]] [[Category:documentairemaker|Diamand, Frank]][[Category:redacteur|Diamand, Frank]] [[Category:regisseur|Diamand, Frank]] [[Category:Eindredacteur|Diamand, Frank]] | |||
Huidige versie van 17 dec 2024 om 14:56
| Naam | Frank Diamand |
| Geboren | , 1939 |
| Functies | documentairemaker, redacteur, eindredacteur |
| Bekend van | De eeuwen omringen mij met vuur: Osip Mandelstam, Nicaragua September 1978, De onderste steen |
| Periode actief | 1969 - heden |
Frank Diamand in de media Oeuvre van Frank Diamand | |
Frank Diamand is documentairemaker en dichter. Na enige jaren als journalist gewerkt te hebben, volgt Diamand in 1967/68 een regie-opleiding bij de NOS. De eerste maal dat zijn werk op televisie te zien is, is in 1968. 'A.M. de Jong', is een portret van de in 1943 doodgeschoten schrijver A.M. de Jong, dat hij maakt met Henk Barnard en Margot de Boer. Hij is vanaf 1969 in dienst bij VARA, waar hij in 1977 met collega’s de Stichting Derde Cinema opricht. Met de films die de stichting produceert over de Derde Wereld problematiek willen de makers direct bijdragen aan politieke bewustwording en oproepen tot collectieve actie.
Door verslag te doen vanuit het front in plaats van de veilige zone’s erachter ontwikkelt Diamand zich tot chroniqeur van de strijd van bevrijdingsbewegingen tegen hun dictators in Latijns-Amerika en Afrika. Zo is hij de eerste filmmaker die met zijn ploeg verslag doet vanuit het zwaar bevochten platteland van El Salvador. Omdat hij duidelijk partij kiest in zijn werk voor de protestbewegingen, is de situatie voor hem in het opnameland niet altijd veilig. In 1980 wordt de filmploeg, bestaande uit Ruud van Buuren, Ruud van der Heiden, Jan van der Putten, Frank Diamand en Jelle Redaeker, in El Salvador door politieagenten beschoten. Diamand wordt in zijn zij geraakt, maar overleeft de aanval.
Eveneens met Jan van der Putten maakt hij de meermalig onderscheiden film En daarom is de staat verantwoordelijk over de vermoorde mensenrechtenactiviste in El Salvador, Marianella Garcia Villas. Hij filmt hiervoor niet in El Salvador, dat durft hij niet.
Politiek en esthetiek zijn in Diamands werk intens verweven.
Onder de naam van zijn eigen productiebedrijf Diamand & Friends maakt Diamand sinds midden jaren negentig ook films over kunstenaars.
Prijzen en onderscheidingen
- Gouden Duif voor de Vara-documentaire Nicaragua september 1978 op het Internationale Festival voor korte films en documentaires in Leipzig
- Eerste prijs voor Nicaragua september 1978 op het internationale etnografisch en sociologisch filmfestival in Centre Pompidou, Parijs
- Filmfestival Mannheim bekroont in 1980 El Salvador - revolutie of dood met de internationale evangelische filmprijs, de prijs van de internationale filmpers en de prijs van de Volkshochschule Mannheim
- prijs voor de Beste Tv-Documentaire in Nyon voor En daarom is de staat verantwoordelijk over de vermoorde mensenrechtenactiviste in El Salvador, Marianella Garcia Villas
- Prijs van de Internationale Vrouwen Federatie in Leipzig voor En daarom is de staat verantwoordelijk
- Zilveren Prijs van de Golden Gate Award Competition 1985 op het filmfestival van San Francisco voor En daarom is de staat verantwoordelijk
