Mag ik dood?: verschil tussen versies

Uit B&G Wiki
Geen bewerkingssamenvatting
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 16: Regel 16:
Eveline van Dijck heeft zelfmoord van dichtbij meegemaakt. Haar zus, Catherina Maria van Dijck, heeft in 2006 zelfmoord gepleegd naar aanleiding van gevoelens van depressiviteit, waanideeën en een geïsoleerd leven. Eveline wil in haar documentaire onderzoeken wat zij destijds had kunnen doen om de situatie voor haar zus nog enigszins te beteren, om samen met haar zus de doodwens wellicht op een waardigere manier te vervullen.
Eveline van Dijck heeft zelfmoord van dichtbij meegemaakt. Haar zus, Catherina Maria van Dijck, heeft in 2006 zelfmoord gepleegd naar aanleiding van gevoelens van depressiviteit, waanideeën en een geïsoleerd leven. Eveline wil in haar documentaire onderzoeken wat zij destijds had kunnen doen om de situatie voor haar zus nog enigszins te beteren, om samen met haar zus de doodwens wellicht op een waardigere manier te vervullen.


In deze documentaire spreekt van Dijck met nabestaanden van suïcidanten en deelt daarmee ervaringen. Ze spreekt met deskundigen over zelfmoord. Zo spreekt ze met een psychiater bij een behandelingskliniek voor mensen met een doodswens, een consulent bij de NVVE, de Vereniging voor Vrijwillig Levenseinde, en een counselor werkende bij stichting de Einder, een organisatie die mensen met een doodswens begeleidt. Ook bespreekt van Dijck de wettelijke mogelijkheden en beperkingen van zelfdoding, zoals deze onder andere staan beschreven in de Euthanasiewet uit 2001. Hierover spreekt ze met een medisch officier van justitie en met oud-minister Volksgezondheid, Els Borst.
In deze documentaire spreekt van Dijck o.a. met nabestaanden van suïcidanten en deelt daarmee ervaringen. Ze spreekt met verschillende deskundigen zoals een psychiater bij een behandelingskliniek, een consulent bij de Vereniging voor Vrijwillig Levenseinde en een counselor bij stichting de Einder, een organisatie die mensen met een doodswens begeleidt. Ook bespreekt van Dijck de wettelijke mogelijkheden en beperkingen van zelfdoding, zoals deze onder andere staan beschreven in de Euthanasiewet uit 2001. Hierover spreekt ze met een medisch officier van justitie en met oud-minister Volksgezondheid, Els Borst.


===Makers===
===Makers===
Regel 39: Regel 39:


===Achtergrondinformatie===  
===Achtergrondinformatie===  
De uitzending op 4 juni 2008 heeft een groot publiek getrokken, namelijk zo'n 200.000 kijkers. Zelfs op Uitzendinggemist.nl is de aflevering nog duizenden keren bekeken in de dagen na de uitzending. Op het internet was er op Holland Doc een blog ontstaan genaamd ‘Mag ik dood’, die na de uitzending zo’n 800 bezoekers per dag had. Zelfs in verschillende vaktijdschriften, dagbladen en kranten werd er flink over de documentaire gespeculeerd en gediscussieerd.  
De uitzending op 4 juni 2008 heeft een groot publiek getrokken, namelijk zo'n 200.000 kijkers. Zelfs op Uitzendinggemist.nl is de aflevering nog duizenden keren bekeken in de dagen na de uitzending. Op het internet was er op Holland Doc een blog ontstaan genaamd ''Mag ik dood'', die na de uitzending zo’n 800 bezoekers per dag had. Zelfs in verschillende vaktijdschriften, dagbladen en kranten werd er flink over de documentaire gespeculeerd en gediscussieerd.  


Ook binnen de politiek had de documentaire een debat rondom zelfdoding aangewakkerd. Voordat de documentaire op tv werd uitgezonden vond er in Den Haag een voorvertoning plaats met een aansluitend debat. Ex-minister Elst Borst van VWS en Femke Halsema van Groenlinks waren enkelen die hun zorgen uitspraken, kritische vragen stelden en actie ondernamen naar aanleiding van de uitzending.  
Ook binnen de politiek had de documentaire een debat rondom zelfdoding aangewakkerd. Voordat de documentaire op tv werd uitgezonden vond er in Den Haag een voorvertoning plaats met een aansluitend debat. Ex-minister Elst Borst van VWS en Femke Halsema van Groenlinks waren enkelen die hun zorgen uitspraken, kritische vragen stelden en actie ondernamen naar aanleiding van de uitzending.  

Versie van 1 okt 2009 19:41

Periode2008
Beschikbaar in archiefBeeld en Geluid.
GenreDocumentaire
Decennia2000-2009
Lengte49'45"
Mediumtelevisie


Beschrijving

Een documentaire van Eveline van Dijck over het plegen van zelfmoord. Hierbij gaat zij voornamelijk in op het gebrek aan hulp voor mensen die vanwege chronische psychische klachten hun leven als ondraaglijk zien en het niet meer willen voortzetten. Hoe gaan deze mensen zelf om met hun gevoel en wens om dood te gaan en hoe gaan de omringende mensen om met de doodswens van hun geliefde, familielid of vriend?

Eveline van Dijck heeft zelfmoord van dichtbij meegemaakt. Haar zus, Catherina Maria van Dijck, heeft in 2006 zelfmoord gepleegd naar aanleiding van gevoelens van depressiviteit, waanideeën en een geïsoleerd leven. Eveline wil in haar documentaire onderzoeken wat zij destijds had kunnen doen om de situatie voor haar zus nog enigszins te beteren, om samen met haar zus de doodwens wellicht op een waardigere manier te vervullen.

In deze documentaire spreekt van Dijck o.a. met nabestaanden van suïcidanten en deelt daarmee ervaringen. Ze spreekt met verschillende deskundigen zoals een psychiater bij een behandelingskliniek, een consulent bij de Vereniging voor Vrijwillig Levenseinde en een counselor bij stichting de Einder, een organisatie die mensen met een doodswens begeleidt. Ook bespreekt van Dijck de wettelijke mogelijkheden en beperkingen van zelfdoding, zoals deze onder andere staan beschreven in de Euthanasiewet uit 2001. Hierover spreekt ze met een medisch officier van justitie en met oud-minister Volksgezondheid, Els Borst.

Makers

Camera Deen van der Zaken

Research Nan Rosens Eveline van Dijck

Interviewer Eveline van Dijck

Regie Eveline van Dijck

Commentaar Eveline van Dijck

Samenstelling Eveline van Dijck

Productie Riek ter Haar

Redactie Riek ter Haar

Eindredactie Bert Janssens

Achtergrondinformatie

De uitzending op 4 juni 2008 heeft een groot publiek getrokken, namelijk zo'n 200.000 kijkers. Zelfs op Uitzendinggemist.nl is de aflevering nog duizenden keren bekeken in de dagen na de uitzending. Op het internet was er op Holland Doc een blog ontstaan genaamd Mag ik dood, die na de uitzending zo’n 800 bezoekers per dag had. Zelfs in verschillende vaktijdschriften, dagbladen en kranten werd er flink over de documentaire gespeculeerd en gediscussieerd.

Ook binnen de politiek had de documentaire een debat rondom zelfdoding aangewakkerd. Voordat de documentaire op tv werd uitgezonden vond er in Den Haag een voorvertoning plaats met een aansluitend debat. Ex-minister Elst Borst van VWS en Femke Halsema van Groenlinks waren enkelen die hun zorgen uitspraken, kritische vragen stelden en actie ondernamen naar aanleiding van de uitzending.

Geïnteresseerden in de weblog 'Mag ik dood' kunnen terecht op de website van Holland Doc . Voor meer informatie over de stichting de Einder kunt u terecht bij de Einder. Voor meer informatie over de Euthanasiewet in Nederland kunt u terecht bij de officiële website van het het Ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport.