Brief aan mijn vader: verschil tussen versies
(→Makers) |
|||
| Regel 41: | Regel 41: | ||
[[VPRO]] | [[VPRO]] | ||
[[NPS]] | [[NPS]] | ||
Versie van 4 okt 2009 12:13
| Periode | 2002 |
| Beschikbaar in archief | Beeld en Geluid |
| Genre | Documentaire |
| Decennia | 2000-2009 |
| Lengte | 58'34" |
| Medium | televisie |
Beschrijving
Brief aan mijn vader is een korte documentaire gemaakt door filmmaker Ricardo Alvarez. De documentaire is ook wel bekend onder de naam Cuéntame Papá. Alvarez reconstrueert het vluchten van zijn vader en grootvader tijdens de Spaanse burgeroorlog. Dit doet hij aan de hand van brieven van zijn vader en gebruikt hij archiefbeelden van de Spaanse oorlog, interviews met familieleden en privébeelden van vakanties in Spanje.
Deze documentaire is een onderdeel van de documentairerubriek Dokwerk. De documentaire is bijzonder omdat deze volledig autobiografisch is en Alvarez zelf ook voor de camera te zien is.
Makers
Regie Ricardo Alvarez
Camera Peter Mariouw Smit
Geluid Pieter Guyt
Montage Ot Louw
Productie Vera de Vries, Pascale de Ruiter
Begeleiding Cherry Duyns
Mixage Piet Rodenburg
Kleurcorrectie Hans Buitink
Animaties Marco Vermaas
Scenario-adviezen Paul Bertram, Judith Fredriks
Achtergrondinformatie
Brief aan mijn vader is de eerste documentaire van Ricardo Alvarez. De basis voor deze film wordt gevormd door brieven die de vader van Ricardo Alvarez schreef aan de grootvader van Ricardo, 55 jaar na zijn dood . In een verslag van Groeten uit De Balie! tijdens het International Documentary Festival Amsterdam vertelt Alvarez dat hij zichzelf eerst uit de documentaire wilde houden. 'Maar de script-editor zei: Jij bent nummer drie in de film. De voice-overs heb ik geschreven met tranen in mijn ogen. Ze gaan over wat het betekent om te moeten vluchten’, zo vertelt Alverez. Internationaal wordt Brief aan mijn vader vertoond op de festivals Prix d’ Europe in 2002 en Prix d’Italia in 2003. In 2009 wordt de documentaire vertoond op het filmfestival van León.
De film verdient verschillende nominaties. In 2002 nomineert het Nederlands Film Festival de documentaire voor een Gouden Kalf voor de beste korte documentaire en in datzelfde jaar krijgt de documentaire een nominatie voor het Gouden Beeld door de stichting Nederlandse Academy Awards.
