Proper, nuchter en tolerant: verschil tussen versies

Uit B&G Wiki
Geen bewerkingssamenvatting
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 5: Regel 5:
| achtergrond_info =[[#Achtergrondinformatie|Achtergrondinformatie]]
| achtergrond_info =[[#Achtergrondinformatie|Achtergrondinformatie]]
| genre =[[:category:documentaire|Documentaire]]
| genre =[[:category:documentaire|Documentaire]]
| lengte = 68'53"
| decennia =[[:category:2000-2009|2000-2009]]
| decennia =[[:category:2000-2009|2000-2009]]
| medium = televisie
| medium = televisie
Regel 13: Regel 14:


===Beschrijving===
===Beschrijving===
Deze documentaire is een onderdeel van ‘Dokwerk’.  ‘Dokwerk’ bestaat uit wekelijkse reportages en documentaires die afwisselend werden uitgezonden door de VPRO en de NPS. Vaak werden ze in opdracht gemaakt van diverse regisseurs.
In 1934 houdt de historicus Johan Huizinga een lezing over het ‘Nederland’s geestesmerk’. Hij spreekt hierin over de deugden van de Nederlandse samenleving: properheid, nuchterheid en tolerantie. Zeventig jaar na zijn lezing komt er een herdruk van zijn boek uit. Jan Blokker vraagt zich in het voorwoord van deze herdruk af of de deugden die Huizinga aan de Nederlanders toeschrijft niet aan herziening toe zijn. <br>
In 1934 hield de historicus Johan Huizinga een lezing over het ‘Nederland’s geestesmerk’. Hij sprak hierin over de deugden van de Nederlandse samenleving die volgens hem proper, nuchter en tolerant waren. Zeventig jaar na zijn lezing komt er opnieuw een herdruk van zijn boek uit. Jan Blokker vraagt zich in het voorwoord van deze herdruk af of de deugden die Huizinga aan de Nederlanders toeschreef niet aan herziening toe zijn. <br/>
Eerst wordt de properheid van het Nederlandse volk onderzocht. De maker noemt als voorbeeld het proces over de Betuwelijn. Hieruit moet blijken dat het Nederlandse volk toch enige vorm van knoeierij toestaat. Volgens de maker is Nederland in zeventig jaar minder proper geworden. <br>
Eerst wordt de properheid van het Nederlandse volk onderzocht. De maker noemt als voorbeeld het proces over de Betuwelijn. Hieruit moet blijken dat het Nederlandse volk toch enige vorm van knoeierij toestaat. Volgens de maker is Nederland in zeventig jaar minder proper geworden. <br/>
Daarna wordt de Nederlandse nuchterheid onderzocht. Er worden beelden getoond van demonstraties uit 1934, waarna beelden worden getoond van ''[[Idols]]'', de begrafenis van André Hazes en de oranjegekte tijdens een internationaal voetbaltoernooi. Hieruit blijkt dat er wel wat veranderd is in de nuchterheid van Nederland door de opkomst van de massacultuur en televisie. <br>
Daarna wordt de Nederlandse nuchterheid onderzocht. Er worden beelden getoond van demonstraties uit 1934, waarna beelden worden getoond van IDOLS, de begrafenis van André Hazes en de oranjegekte tijdens een internationaal voetbaltoernooi. Hieruit blijkt dat er wel wat verandert is in de nuchterheid van Nederland door de opkomst van de massacultuur en televisie. <br/>
Als laatste wordt de tolerantie van het Nederlandse volk onderzocht. Dit is moeilijk te vergelijken, omdat in 1934 buitenlanders (waaronder Marokkanen) alleen tijdelijk naar Nederland komen voor de handel. Later komen ze ook om te wonen in Nederland en sindsdien is er minder tolerantie. <br>
Als laatste wordt de tolerantie van het Nederlandse volk onderzocht. Dit is moeilijk te vergelijken, omdat in 1934 buitenlanders (waaronder Marokkanen) alleen tijdelijk kwamen voor de handel. Later kwamen ze ook om te wonen in Nederland en sindsdien is er minder tolerantie. <br/>
De maker vraagt zich af of de samenleving sinds 1934 zo veranderd is of dat Huizinga zijn ogen destijds gesloten heeft voor de gebeurtenissen die zijn deugden tegenspreken. Er is wel degelijk wat veranderd in de deugden die Huizinga in 1934 heeft beschreven, maar dit is vooral te wijten aan de opkomst van de massacultuur, de komst van asielzoekers en de komst van de televisie.
De maker vraagt zich af of de samenleving sinds 1934 zo veranderd is of dat Huizinga zijn ogen destijds gesloten heeft voor de gebeurtenissen die zijn deugden tegenspraken. Er is wel degelijk wat veranderd in de deugden die Huizinga in 1934 beschreef, maar dit is vooral te wijten aan de opkomst van de massacultuur, de komst van asielzoekers en de komst van de televisie.
 
Deze documentaire is uitgezonden als aflevering van ''[[Dokwerk]]''.




===Makers===
===Makers===
Samenstelling: [[René Seegers]] <br/>
Samenstelling [[René Seegers]]
Productie: [[Ine Waltuch]] <br/>
 
Fotografie: [[Mark de Blok]], [[Niels van ’t Hoff]] <br/>
Productie [[Ine Waltuch]]
Montage: [[Willem Hoogeboom]] <br/>
 
Muziek: [[Jacob ter Veldhuis]] <br/>
Fotografie [[Mark de Blok]], [[Niels van ’t Hoff]]
Omroep: [[VPRO]]
 
Montage [[Willem Hoogeboom]]
 
Muziek [[Jacob ter Veldhuis]]


===Achtergrondinformatie===
[[VPRO]]
Deze documentaire is een onderdeel van ‘Dokwerk’.  ‘Dokwerk’ bestaat uit wekelijkse reportages en documentaires die afwisselend werden uitgezonden door de VPRO en de NPS.  De serie heeft een traditie van auteursdocumentaires, waarin de belangrijkste kenmerken de persoonlijke benadering en de interpretatie van de maker zijn. De documentaires zijn niet altijd gericht op de actualiteit, maar er is wel altijd een verband met de wereld waarin we leven in het verleden, heden of de toekomst. <br/>
Johan Huizinga leefde van 1872 tot 1945. Hij was hoogleraar geschiedenis.  In 1934 hield hij een lezing onder de titel ‘Nederland’s geestesmerk’ waarin hij gemeenschappelijke eigenschappen van het Nederlandse volk opsomde. Huizinga bedoelde met Geestesmerk het volgende: ‘Het drukt de overtuiging uit, dat het op de geest aankomt, en dat deze, ondanks alle verscheidenheid en verdeeldheid, één stempel draagt. Laat het tevens uitdrukken, dat de hoeveelheid van een volksaard ten slotte met geen woorden te omschrijven is, dat men het merk moet proeven op de tong.’


----


[[Category: Productielijst P]]
[[Category: Productielijst P]]
[[category:documentaire]]
[[category:documentaire]]
[[category:2000-2009]]
[[category:2000-2009]]

Versie van 19 jan 2010 14:56

Periode2004
Beschikbaar in archiefBeeld en Geluid
GenreDocumentaire
Decennia2000-2009
Lengte68'53"
Mediumtelevisie
Externe infoDokwerk


Beschrijving

In 1934 houdt de historicus Johan Huizinga een lezing over het ‘Nederland’s geestesmerk’. Hij spreekt hierin over de deugden van de Nederlandse samenleving: properheid, nuchterheid en tolerantie. Zeventig jaar na zijn lezing komt er een herdruk van zijn boek uit. Jan Blokker vraagt zich in het voorwoord van deze herdruk af of de deugden die Huizinga aan de Nederlanders toeschrijft niet aan herziening toe zijn.
Eerst wordt de properheid van het Nederlandse volk onderzocht. De maker noemt als voorbeeld het proces over de Betuwelijn. Hieruit moet blijken dat het Nederlandse volk toch enige vorm van knoeierij toestaat. Volgens de maker is Nederland in zeventig jaar minder proper geworden.
Daarna wordt de Nederlandse nuchterheid onderzocht. Er worden beelden getoond van demonstraties uit 1934, waarna beelden worden getoond van Idols, de begrafenis van André Hazes en de oranjegekte tijdens een internationaal voetbaltoernooi. Hieruit blijkt dat er wel wat veranderd is in de nuchterheid van Nederland door de opkomst van de massacultuur en televisie.
Als laatste wordt de tolerantie van het Nederlandse volk onderzocht. Dit is moeilijk te vergelijken, omdat in 1934 buitenlanders (waaronder Marokkanen) alleen tijdelijk naar Nederland komen voor de handel. Later komen ze ook om te wonen in Nederland en sindsdien is er minder tolerantie.
De maker vraagt zich af of de samenleving sinds 1934 zo veranderd is of dat Huizinga zijn ogen destijds gesloten heeft voor de gebeurtenissen die zijn deugden tegenspreken. Er is wel degelijk wat veranderd in de deugden die Huizinga in 1934 heeft beschreven, maar dit is vooral te wijten aan de opkomst van de massacultuur, de komst van asielzoekers en de komst van de televisie.

Deze documentaire is uitgezonden als aflevering van Dokwerk.


Makers

Samenstelling René Seegers

Productie Ine Waltuch

Fotografie Mark de Blok, Niels van ’t Hoff

Montage Willem Hoogeboom

Muziek Jacob ter Veldhuis

VPRO