Leen Jongewaard: verschil tussen versies

Uit B&G Wiki
Geen bewerkingssamenvatting
Geen bewerkingssamenvatting
 
(7 tussenliggende versies door 2 gebruikers niet weergegeven)
Regel 6: Regel 6:
| overlijden_datum  = 4 juni 1996
| overlijden_datum  = 4 juni 1996
| overlijden_plaats = Nice
| overlijden_plaats = Nice
| functies = [[:Category:acteur|Acteur]], [[:Category:zanger|Zanger]]
| functies = [[:Category:acteur|acteur]], [[:Category:zanger|zanger]]
| bekend_van  = ''[[Flip de tovenaarsleerling]]'', ''[[Ja zuster, nee zuster]]'', ''[['t Schaep met de 5 pooten]]'', ''[[Kunt u mij de weg naar Hamelen vertellen, mijnheer?]]'', ''[[Citroentje met suiker]]'', ''[[Hollands glorie (dramaserie)]]'', ''[[Dynastie der kleine luyden]]'', ''[[Mata Hari]]''
| bekend_van  = ''[[Flip de tovenaarsleerling]]'', ''[[Ja zuster, nee zuster]]'', ''[['t Schaep met de 5 pooten]]'', ''[[Kunt u mij de weg naar Hamelen vertellen, mijnheer?]]'', ''[[Citroentje met suiker]]'', ''[[Hollands glorie (dramaserie)]]'', ''[[Dynastie der kleine luyden]]'', ''[[Mata Hari]]''
| periode_actief  = 1955 - 1990
| periode_actief  = 1955 - 1990
| werkt_samen_met = [[Piet Römer]]
| werkt_samen_met = [[Piet Römer]], [[Adèle Bloemendaal]]
| trivia =  
| trivia =  
| externe_info =  
| externe_info =  
Regel 17: Regel 17:
}}
}}


Na de oorlog komt Leen dankzij wat vrienden van de Grafisch school in Amsterdam in aanraking met toneel en theater. Een voorstelling van [[Wim Kan]] is voor hem een openbaring. Samen met zijn vriend [[Cor Pisuisse]] richt hij daarop de amateur cabaret groep De kijkdoos op. Ook aangesloten bij de groep is een zekere [[Adèle  Bloemendaal|Adèle Hameetman]]. Naar aanleiding van een voorstelling van De Kijkdoos worden zowel hij als Adèle gecontracteerd door [[Egbert van Paridon]] van toneelgroep Puck. In 1953 maakt Leen zijn debut bij Puck. Ruim tien jaar blijft hij aan de groep verbonden en speelt in diverse toneelproducties
Na de oorlog komt Leen Jongewaard dankzij wat vrienden van de Grafische school in Amsterdam in aanraking met toneel en theater. Een voorstelling van [[Wim Kan]] is voor hem een openbaring. Samen met zijn vriend [[Cor Pisuisse]] richt hij daarop de amateur-cabaretgroep De Kijkdoos op. Ook aangesloten bij de groep is een zekere [[Adèle  Bloemendaal|Adèle Hameetman]]. Naar aanleiding van een voorstelling van De Kijkdoos worden zowel hij als Adèle gecontracteerd door [[Egbert van Paridon]] van toneelgroep Puck. In 1953 maakt Jongewaard zijn debuut bij Puck. Ruim tien jaar blijft hij aan de groep verbonden en speelt in diverse toneelproducties


In 1959 maakt Leen zijn televisiedebut in het programma [''[Het mannetje op zolder]]'' van [[Mies Bouhuys]]. In deze periode is Leen ook te zien in een andere productie van Bouhuys: het kinderprogramma ''[[Varen is fijner dan je denkt]]''. Hierna is Leen te zien in uiteenlopende radio en televisieprogramma’s als ''[[De wilde vaart]], [[Lurelei]], [[Heerlijk duurt het langst]]'' en ''[[Flip de tovenaarsleerling]]''.
In 1959 maakt Jongewaard zijn televisiedebuut in het programma ''[[Het mannetje op zolder]]'' van [[Mies Bouhuys]]. In deze periode is hij ook te zien in een andere productie van Bouhuys: het kinderprogramma ''[[Varen is fijner dan je denkt]]''. Hierna is Jongewaard te zien en te horen in uiteenlopende radio- en televisieprogramma’s als ''[[De wilde vaart]] en ''[[Flip de tovenaarsleerling]]''.


Eind jaren ’60 speelt Leen in een aantal legendarisch geworden televisieseries. In ''[[Ja zuster, nee zuster]]'' speelt Leen de dubbelrol van Opa en Gerrit. Samen met [[Hetty Blok]] zingt Leen veel van de bekende liedjes in het programma waaronder:  “M’n Opa”, “Ik krijg het weer” en “In een ruituigje”. Leen maakt vervolgens zijn opwachting in de even legendarische series ''[['t Schaep met de 5 pooten]]'' en ''[[Citroentje met suiker]]''.
Eind jaren 60 speelt Jongewaard in de legendarisch geworden televisieserie ''[[Ja zuster, nee zuster]]''. In de serie heeft hij de dubbelrol van Opa en Gerrit. Samen met [[Hetty Blok]] zingt Jongewaard veel van de bekende liedjes in het programma waaronder:  “M’n Opa”, “Ik krijg het weer” en “In een ruituigje”. Hij maakt vervolgens zijn opwachting in de even legendarische series ''[['t Schaep met de 5 pooten]]'' en ''[[Citroentje met suiker]]''.


Vanaf de jaren ’80 richt Leen zich meer op film en theater. In de bioscoop is Leen zo te zien in o.a. ''[[De boezemvriend]], [[Te gek om los te lopen]]'' en ''[[De avonden]]''. Samen met zanger [[Robert Long]] trekt Leen door het land met een drietal cabaret programma’s. In 1987 accepteer hij een rol in de nieuwe [[Annie M.G. Schmidt]]-musical ''Ping ping'' en in hetzelfde jaar staat hij naast [[Mary Dresselhuys]] in het stuk ''Een bijzonder prettig vergezicht'' van [[Paul Haenen]].
Vanaf de jaren 80 richt Jongewaard zich meer op film en theater. In de bioscoop is hij te zien in o.a. ''[[De boezemvriend]], [[Te gek om los te lopen]]'' en ''[[De avonden]]''. Samen met zanger [[Robert Long]] trekt Jongewaard door het land met een drietal cabaret programma’s. In 1987 accepteert hij een rol in de nieuwe [[Annie M.G. Schmidt]]-musical ''Ping ping'' en in hetzelfde jaar staat hij naast [[Mary Dresselhuys]] in het stuk ''Een bijzonder prettig vergezicht'' van [[Paul Haenen]].


Leen Jongewaard overlijdt op 4 juni 1996 aan een hartaanval tijdens een vakantie in Spanje.
Leen Jongewaard overlijdt op 4 juni 1996 aan een hartaanval tijdens een vakantie in Frankrijk.


===Prijzen en onderscheidingen===
===Prijzen en onderscheidingen===


Johan Kaart prijs
[[Televisierring]] (1962)


Albert van Dalsum prijs  
Johan Kaart prijs (1980)


Televisierring
Albert van Dalsum prijs (1980)


Edison
Edison

Huidige versie van 24 okt 2022 om 09:25

Na de oorlog komt Leen Jongewaard dankzij wat vrienden van de Grafische school in Amsterdam in aanraking met toneel en theater. Een voorstelling van Wim Kan is voor hem een openbaring. Samen met zijn vriend Cor Pisuisse richt hij daarop de amateur-cabaretgroep De Kijkdoos op. Ook aangesloten bij de groep is een zekere Adèle Hameetman. Naar aanleiding van een voorstelling van De Kijkdoos worden zowel hij als Adèle gecontracteerd door Egbert van Paridon van toneelgroep Puck. In 1953 maakt Jongewaard zijn debuut bij Puck. Ruim tien jaar blijft hij aan de groep verbonden en speelt in diverse toneelproducties

In 1959 maakt Jongewaard zijn televisiedebuut in het programma Het mannetje op zolder van Mies Bouhuys. In deze periode is hij ook te zien in een andere productie van Bouhuys: het kinderprogramma Varen is fijner dan je denkt. Hierna is Jongewaard te zien en te horen in uiteenlopende radio- en televisieprogramma’s als De wilde vaart en Flip de tovenaarsleerling.

Eind jaren 60 speelt Jongewaard in de legendarisch geworden televisieserie Ja zuster, nee zuster. In de serie heeft hij de dubbelrol van Opa en Gerrit. Samen met Hetty Blok zingt Jongewaard veel van de bekende liedjes in het programma waaronder: “M’n Opa”, “Ik krijg het weer” en “In een ruituigje”. Hij maakt vervolgens zijn opwachting in de even legendarische series 't Schaep met de 5 pooten en Citroentje met suiker.

Vanaf de jaren 80 richt Jongewaard zich meer op film en theater. In de bioscoop is hij te zien in o.a. De boezemvriend, Te gek om los te lopen en De avonden. Samen met zanger Robert Long trekt Jongewaard door het land met een drietal cabaret programma’s. In 1987 accepteert hij een rol in de nieuwe Annie M.G. Schmidt-musical Ping ping en in hetzelfde jaar staat hij naast Mary Dresselhuys in het stuk Een bijzonder prettig vergezicht van Paul Haenen.

Leen Jongewaard overlijdt op 4 juni 1996 aan een hartaanval tijdens een vakantie in Frankrijk.

Prijzen en onderscheidingen

Televisierring (1962)

Johan Kaart prijs (1980)

Albert van Dalsum prijs (1980)

Edison

Overgenomen van "https://wiki.beeldengeluid.nl/index.php?title=Leen_Jongewaard&oldid=174919"