De verkoop van een oorlog: verschil tussen versies
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
| (8 tussenliggende versies door 2 gebruikers niet weergegeven) | |||
| Regel 1: | Regel 1: | ||
{{ | {{ | ||
Infobox Productie | Infobox Productie | ||
| periode = | | periode = 2008 | ||
| archief_link = [http://zoeken.beeldengeluid.nl/internet/index.aspx?ChapterID=1164&searchText=De%20verkoop%20van%20een%20oorlog Beeld en Geluid] | | archief_link = [http://zoeken.beeldengeluid.nl/internet/index.aspx?ChapterID=1164&searchText=De%20verkoop%20van%20een%20oorlog Beeld en Geluid] | ||
| makers = [[#Makers|Makers]] | | makers = [[#Makers|Makers]] | ||
| Regel 18: | Regel 18: | ||
===Beschrijving=== | ===Beschrijving=== | ||
Documentaire uitgezonden als onderdeel van ''[[Tegenlicht]]'' waarin duidelijk wordt hoe de oorlog tussen de Verenigde Staten met haar bondgenoten en Irak is 'verkocht' aan de buitenwereld. Uitganspunt van de documentaire is dat de Amerikanen door het inzetten van vele slimme communicatieve middelen politici zich hebben doen aansluiten bij de oorlog en dat de burgers het hierdoor ook sneller hebben gaccepteerd. | |||
In ''De verkoop van een oorlog'' worden verschillende voorbeelden getoond waaruit blijkt hoe de berichtgeving over de oorlog in Irak volledig geregisseerd en geconstrueerd is. Zo wordt er stilgestaan bij de uitgedachte decors gebruikt tijdens de presentaties door president George W. Bush en de bewust uitgeruste persruimte met de nieuwste flatscreen televisies om een hightech indruk achter te laten. Deze en nog vele andere voorbeelden komen voort uit interviews met verschillende betrokken, researchers, auteurs of journalisten. Ook zijn er beelden te zien van desbetreffende persconferenties, ontmoetingen of interviews van toen. | |||
De documentaire is opgedeeld in getitelde hoofdstukken (''De gewilligen'', ''Casus Belli'', ''Geloofwaardigheid'', ''het Decor'', ''Strijdtoneel'' en ''de Toeschouwers''). Deze titels, met name de laatste drie, symboliseren het theatrale en dramatische waarmee alle vervormingen en leugens door de Amerikanen zijn gebracht. | |||
===Makers=== | ===Makers=== | ||
| Regel 42: | Regel 45: | ||
===Achtergrondinformatie=== | ===Achtergrondinformatie=== | ||
In '' | In Nederland zorgt de documentaire voor opspraak. In de documentaire is te zien hoe Jan Blom, Nederlandse militair, aanwezig is bij een persconferentie alsof Nederland bij 'the Coalition of the Willing'. Nederland zou echter alleen politieke steun geven en geen militaire. Blom is zich van geen kwaad bewust, hij en zijn collega's dienen slechts als behang bij de conferentie. Naar aanleiding van de vertoning hiervan worden er Kamervragen gesteld in 2008 aan minister van defensie Van Middelkoop. Het incident is ook vermeld in het rapport van commisie-Davids in 2010. | ||
De [[Vereniging van Onderzoeksjournalistiek]] (VVOJ) beloont de documentaire in 2008 met een [[Loep]] in de categorie Audiovisueel. | |||
---- | |||
[[category:productielijst V|Verkoop van een oorlog]] | |||
[[category:Documentaire|Verkoop van een oorlog]] | |||
[[category: 2000-2009|Verkoop van een oorlog]] | |||
Huidige versie van 10 nov 2010 om 13:26
| Periode | 2008 |
| Beschikbaar in archief | Beeld en Geluid |
| Genre | Documentaire |
| Decennia | 2000-2009 |
| Lengte | 51'12 |
| Medium | televisie |
| Externe info | SurfMedia Tegenlicht |
Beschrijving
Documentaire uitgezonden als onderdeel van Tegenlicht waarin duidelijk wordt hoe de oorlog tussen de Verenigde Staten met haar bondgenoten en Irak is 'verkocht' aan de buitenwereld. Uitganspunt van de documentaire is dat de Amerikanen door het inzetten van vele slimme communicatieve middelen politici zich hebben doen aansluiten bij de oorlog en dat de burgers het hierdoor ook sneller hebben gaccepteerd.
In De verkoop van een oorlog worden verschillende voorbeelden getoond waaruit blijkt hoe de berichtgeving over de oorlog in Irak volledig geregisseerd en geconstrueerd is. Zo wordt er stilgestaan bij de uitgedachte decors gebruikt tijdens de presentaties door president George W. Bush en de bewust uitgeruste persruimte met de nieuwste flatscreen televisies om een hightech indruk achter te laten. Deze en nog vele andere voorbeelden komen voort uit interviews met verschillende betrokken, researchers, auteurs of journalisten. Ook zijn er beelden te zien van desbetreffende persconferenties, ontmoetingen of interviews van toen.
De documentaire is opgedeeld in getitelde hoofdstukken (De gewilligen, Casus Belli, Geloofwaardigheid, het Decor, Strijdtoneel en de Toeschouwers). Deze titels, met name de laatste drie, symboliseren het theatrale en dramatische waarmee alle vervormingen en leugens door de Amerikanen zijn gebracht.
Makers
Regie Marije Meerman
Research William de Bruijn, Barbara Coolen
Productie Miriam Bos
Montage Christine Houbiers
Camera Mies Rogmans
Geluid Simone Galavazi
Burearedactie Marga Smit
Eindredactie Jos de Putter, Doke Romeijn
Achtergrondinformatie
In Nederland zorgt de documentaire voor opspraak. In de documentaire is te zien hoe Jan Blom, Nederlandse militair, aanwezig is bij een persconferentie alsof Nederland bij 'the Coalition of the Willing'. Nederland zou echter alleen politieke steun geven en geen militaire. Blom is zich van geen kwaad bewust, hij en zijn collega's dienen slechts als behang bij de conferentie. Naar aanleiding van de vertoning hiervan worden er Kamervragen gesteld in 2008 aan minister van defensie Van Middelkoop. Het incident is ook vermeld in het rapport van commisie-Davids in 2010.
De Vereniging van Onderzoeksjournalistiek (VVOJ) beloont de documentaire in 2008 met een Loep in de categorie Audiovisueel.
