Mariëtte Bruggeman: verschil tussen versies
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 3: | Regel 3: | ||
| naam = Mariëtta Bruggeman | | naam = Mariëtta Bruggeman | ||
| geboorte_datum = 14 maart 1953 | | geboorte_datum = 14 maart 1953 | ||
| geboorte_plaats = | | geboorte_plaats = Den Haag | ||
| overlijden_datum = | | overlijden_datum = | ||
| overlijden_plaats = | | overlijden_plaats = | ||
Regel 17: | Regel 17: | ||
}} | }} | ||
Mariëtte Bruggeman | Voor het grote publiek is Mariëtte Bruggeman bekend als charmante assistente van [[Ted de Braak]] in de ''[[1-2-3-show]]'' en als omroepster van de [[KRO]]. Het zijn echter maar twee van de vele beroepen die ze heeft gehad. Haar tijd bij de televisie is een bijzonder hoofdstuk in haar leven, waar ze met plezier aan terugdenkt. | ||
'''Jeugd''' | |||
Als kind woont Mariëtte Bruggeman in Den Haag en Beverwijk, maar voor haar vormt Hilversum de basis. In de mediastad maakt ze de lagere school af en gaat ze naar de mulo. Na een opleiding bij Schoevers in Utrecht gaat ze op zeventien jarige leeftijd het huis uit. Als au pair verblijft ze een jaar in Londen en studeert ze Engels op Cambridge. Om Frans te leren volgt er een jaar in Genève, waar ze bij een rijke familie in huis woont. Vervolgens keert ze terug naar Hilversum en gaat op zoek naar een baan. | |||
'''Vroege carrière''' | |||
Ze komt in 1972 bij de afdeling amusementsprogramma’s van de KRO terecht, bij [[Warry van Kampen]]. Als assistent-producer werkt ze aan de ''[[Berend Boudewijn kwis]]''. Samen met [[Herman Brouwer]], [[Jos van der Valk]] en [[Nico Hiltrop]] zit ze in een villa vlakbij de Emmastraat. De afdeling verhuist al snel naar Hotel Gooiland. In 1976 stokt haar loopbaan bij de KRO en ze kondigt haar vertrek aan. Van Kampen vindt het jammer dat ze vertrekt en regelt dat ze nog als gastvrouw mag optreden bij het [[Eurovisie Songfestival]] gehouden in Den Haag. Mariëtte vindt dit geweldig om te doen, maar blijft bij haar besluit om haar dagen als manusje-van-alles bij de KRO te beëindigen. Bovendien verlangt ze ernaar om meer van de wereld te zien. Nadat ze als stewardess bij Martinair alle bestemmingen heeft bezocht wordt ze omroepster op luchthaven Schiphol. Hiervoor wordt ze op haar stem geselecteerd. Het is een leuke baan met onregelmatige diensten. Ze neemt de late avond- en zondagochtenddiensten voor haar rekening, omdat dit perfect aansluit op de werktijden van haar partner Rob de Bruin, een horeca-exploitant in Bussum. Hoewel ze het omroepen op Schiphol leuk vindt, zit het reizen haar in het bloed en na vier jaar omroepen besluit ze met haar zusje door Israël te reizen om allerlei Bijbelse locaties te bezoeken. Samen leven ze een paar weken in een kibboets. | |||
'''Ondertiteling bij de NOS en omroepster bij de KRO''' | |||
Bij terugkomst in Nederland gaat ze bij de [[NOS]] aan de slag als telefoniste. Net als bij de KRO destijds lopen haar taken uiteen. Zo zit ze bij de inauguratie van koningin Beatrix met een ploeg in een kamer van het Krasnapolski Hotel in Amsterdam waar ze gedurende drie dagen alle productionele activiteiten moeten regelen. Een jaar later komt ze via een interne vacature bij de NOS als coördinator terecht bij de afdeling ondertiteling. Zij zorgt ervoor dat het vertaalwerk bij de juiste titelregisseur terechtkomt. Het ondertitelen geschiedt namelijk nog met getikte teksten op kaarten die tijdens de uitzending live in beeld worden gebracht. Wanneer de computer wordt geïntroduceerd moeten zo’n veertig mensen, waaronder Mariëtte, op zoek naar ander werk. Ze wacht de oplossing van de NOS niet af, maar maakt gebruik van haar contacten in Hilversum. Zo hoort ze van een KRO-regisseur dat die omroep op zoek is naar een nieuwe omroepster. Na een goede screentest wordt ze aangenomen. Vanaf mei 1984 kondigt ze drie tot vier keer per week de televisieprogramma’s aan, waaronder de kinderuitzendingen op woensdag- en zaterdagochtend en de zondagse eucharistieviering. De teksten schrijft ze zelf. Hoewel ze het leuk werk vindt zit ze in het begin vaak nog krampachtig op haar stoel en wordt haar stem heel hoog door de spanning. Door veel te oefenen, onder andere met een videorecorder thuis, leert ze haar zenuwen in bedwang te houden. Aanvankelijk zit ze lange avonden alleen in een grote studio op het Mediapark. Ze vindt het een stuk gezelliger in de nieuwbouw waar ze vanaf het najaar 1984 als omroepster direct naast de regiekamer zit. | |||
'''De 1-2-3-show''' | |||
Na een paar maanden omroepen wordt ze gespot door [[Joop van den Ende]]. Hij zoekt een assistente voor [[Ted de Braak]] in de ''[[1-2-3-show]]''. Mariëtte vindt het geweldig om met de grote showmaster samen te werken en aan de grote producties bij te dragen. Zeven miljoen mensen kijken naar het programma, zeker gezien de lotto waaraan velen meedoen. Door het trekken van de lottoballen wordt Mariëtte al snel een nationale bekendheid. Na twee jaar komt er een eind aan de samenwerking tussen Ted de Braak en Joop van den Ende en blijft voor Mariëtte alleen het omroepen over. Een open sollicitatie bij de KRO-radio wordt hard afgeslagen door radiodirecteur [[Gerard Hulshof]]. Hij volgt later [[Ad Langebent]] op als directeur televisie en hij beslist dat Mariëtte het veld moet ruimen. | |||
'''RTL Véronique''' | |||
[[Lex Harding]] leest over haar ontslag en vraagt haar als omroepster voor [[RTL Véronique]]. Mariëtte neemt het aanbod aan en vliegt iedere week voor drie tot vier dagen naar Luxemburg. Omdat vliegtuigen vaak niet in Luxemburg kunnen landen vanwege mist vliegen de omroepsters van Véronique altijd op Straatsburg en rijden met een taxi naar Luxemburg. Eenmaal daar aangekomen wacht een eenzame hotelkamer en een studio waar niemand Nederlands spreekt. De teksten leert ze, ondanks de autocue, nog altijd uit het hoofd, omdat de aanwezige technici niet mee kunnen lezen. Na een half jaar loopt haar contract af en mag ze bijtekenen voor twee jaar. Om bij haar pasgeboren dochter te kunnen zijn kiest ze ervoor om haar contract niet te verlengen. Soms denkt ze hier met spijt aan terug, aangezien de omroepsters van Véronique kort daarna naar Hilversum zijn overgeplaatst. Wanneer de omroepsters bij RTL bovendien een half jaar later worden afgeschaft krijgen ze presentatiewerk aangeboden om hun contract vol te maken. | |||
'''Leven na televisie''' | |||
Over werk heeft Mariëtte echter niet te klagen. Door haar bekendheid van de televisie komen er al jaren verzoeken binnen om modeshows of evenementen te presenteren. Samen met haar partner begint ze een eigen communicatiebedrijf, Rob de Bruin & Partners B.V. Vanuit een locatie op het Mediapark organiseren ze grote producties voor klanten als Gillette en Stork. Alles verzorgen ze, van de uitnodiging tot de invulling van de bijeenkomst. Voor een groot evenement van ABN Amro rond de introductie van de euro reist Mariëtte over de hele wereld. Zo interviewt ze in Amerika, China en Europa belangrijke mensen uit de economische wereld over hun visie op de nieuwe munt. Deze filmpjes worden op het evenement vertoond voordat de spreker in de zaal het woord neemt. | |||
In 2008 stopt het bedrijf en gaat Mariëtte aan de slag in de particuliere zorg. Ze wordt ingehuurd om bij mensen thuis hulp en gezelschap te bieden. Tijdens het doen van dit mooi en dankbaar werk wordt ze soms nog van vroeger herkend en herinnert ze zich die bijzondere jaren bij de televisie. | |||
[[Category:personen|Bruggeman, Mariëtte]] [[Category:omroeper|Bruggeman, Mariëtte]] [[Category:presentator|Bruggeman, Mariëtte]] | [[Category:personen|Bruggeman, Mariëtte]] [[Category:omroeper|Bruggeman, Mariëtte]] [[Category:presentator|Bruggeman, Mariëtte]] |
Versie van 14 dec 2011 13:40
Naam | Mariëtta Bruggeman |
Geboren | Den Haag, 14 maart 1953 |
Functies | Omroeper, Presentator |
Bekend van | 1-2-3-show, KRO, RTL Véronique |
Periode actief | 1972-1976, 1980-1990 |
Werkt samen met | Ted de Braak |
Mariëtte Bruggeman in de media Oeuvre van Mariëtte Bruggeman |
Voor het grote publiek is Mariëtte Bruggeman bekend als charmante assistente van Ted de Braak in de 1-2-3-show en als omroepster van de KRO. Het zijn echter maar twee van de vele beroepen die ze heeft gehad. Haar tijd bij de televisie is een bijzonder hoofdstuk in haar leven, waar ze met plezier aan terugdenkt.
Jeugd
Als kind woont Mariëtte Bruggeman in Den Haag en Beverwijk, maar voor haar vormt Hilversum de basis. In de mediastad maakt ze de lagere school af en gaat ze naar de mulo. Na een opleiding bij Schoevers in Utrecht gaat ze op zeventien jarige leeftijd het huis uit. Als au pair verblijft ze een jaar in Londen en studeert ze Engels op Cambridge. Om Frans te leren volgt er een jaar in Genève, waar ze bij een rijke familie in huis woont. Vervolgens keert ze terug naar Hilversum en gaat op zoek naar een baan.
Vroege carrière
Ze komt in 1972 bij de afdeling amusementsprogramma’s van de KRO terecht, bij Warry van Kampen. Als assistent-producer werkt ze aan de Berend Boudewijn kwis. Samen met Herman Brouwer, Jos van der Valk en Nico Hiltrop zit ze in een villa vlakbij de Emmastraat. De afdeling verhuist al snel naar Hotel Gooiland. In 1976 stokt haar loopbaan bij de KRO en ze kondigt haar vertrek aan. Van Kampen vindt het jammer dat ze vertrekt en regelt dat ze nog als gastvrouw mag optreden bij het Eurovisie Songfestival gehouden in Den Haag. Mariëtte vindt dit geweldig om te doen, maar blijft bij haar besluit om haar dagen als manusje-van-alles bij de KRO te beëindigen. Bovendien verlangt ze ernaar om meer van de wereld te zien. Nadat ze als stewardess bij Martinair alle bestemmingen heeft bezocht wordt ze omroepster op luchthaven Schiphol. Hiervoor wordt ze op haar stem geselecteerd. Het is een leuke baan met onregelmatige diensten. Ze neemt de late avond- en zondagochtenddiensten voor haar rekening, omdat dit perfect aansluit op de werktijden van haar partner Rob de Bruin, een horeca-exploitant in Bussum. Hoewel ze het omroepen op Schiphol leuk vindt, zit het reizen haar in het bloed en na vier jaar omroepen besluit ze met haar zusje door Israël te reizen om allerlei Bijbelse locaties te bezoeken. Samen leven ze een paar weken in een kibboets.
Ondertiteling bij de NOS en omroepster bij de KRO
Bij terugkomst in Nederland gaat ze bij de NOS aan de slag als telefoniste. Net als bij de KRO destijds lopen haar taken uiteen. Zo zit ze bij de inauguratie van koningin Beatrix met een ploeg in een kamer van het Krasnapolski Hotel in Amsterdam waar ze gedurende drie dagen alle productionele activiteiten moeten regelen. Een jaar later komt ze via een interne vacature bij de NOS als coördinator terecht bij de afdeling ondertiteling. Zij zorgt ervoor dat het vertaalwerk bij de juiste titelregisseur terechtkomt. Het ondertitelen geschiedt namelijk nog met getikte teksten op kaarten die tijdens de uitzending live in beeld worden gebracht. Wanneer de computer wordt geïntroduceerd moeten zo’n veertig mensen, waaronder Mariëtte, op zoek naar ander werk. Ze wacht de oplossing van de NOS niet af, maar maakt gebruik van haar contacten in Hilversum. Zo hoort ze van een KRO-regisseur dat die omroep op zoek is naar een nieuwe omroepster. Na een goede screentest wordt ze aangenomen. Vanaf mei 1984 kondigt ze drie tot vier keer per week de televisieprogramma’s aan, waaronder de kinderuitzendingen op woensdag- en zaterdagochtend en de zondagse eucharistieviering. De teksten schrijft ze zelf. Hoewel ze het leuk werk vindt zit ze in het begin vaak nog krampachtig op haar stoel en wordt haar stem heel hoog door de spanning. Door veel te oefenen, onder andere met een videorecorder thuis, leert ze haar zenuwen in bedwang te houden. Aanvankelijk zit ze lange avonden alleen in een grote studio op het Mediapark. Ze vindt het een stuk gezelliger in de nieuwbouw waar ze vanaf het najaar 1984 als omroepster direct naast de regiekamer zit.
De 1-2-3-show
Na een paar maanden omroepen wordt ze gespot door Joop van den Ende. Hij zoekt een assistente voor Ted de Braak in de 1-2-3-show. Mariëtte vindt het geweldig om met de grote showmaster samen te werken en aan de grote producties bij te dragen. Zeven miljoen mensen kijken naar het programma, zeker gezien de lotto waaraan velen meedoen. Door het trekken van de lottoballen wordt Mariëtte al snel een nationale bekendheid. Na twee jaar komt er een eind aan de samenwerking tussen Ted de Braak en Joop van den Ende en blijft voor Mariëtte alleen het omroepen over. Een open sollicitatie bij de KRO-radio wordt hard afgeslagen door radiodirecteur Gerard Hulshof. Hij volgt later Ad Langebent op als directeur televisie en hij beslist dat Mariëtte het veld moet ruimen.
RTL Véronique
Lex Harding leest over haar ontslag en vraagt haar als omroepster voor RTL Véronique. Mariëtte neemt het aanbod aan en vliegt iedere week voor drie tot vier dagen naar Luxemburg. Omdat vliegtuigen vaak niet in Luxemburg kunnen landen vanwege mist vliegen de omroepsters van Véronique altijd op Straatsburg en rijden met een taxi naar Luxemburg. Eenmaal daar aangekomen wacht een eenzame hotelkamer en een studio waar niemand Nederlands spreekt. De teksten leert ze, ondanks de autocue, nog altijd uit het hoofd, omdat de aanwezige technici niet mee kunnen lezen. Na een half jaar loopt haar contract af en mag ze bijtekenen voor twee jaar. Om bij haar pasgeboren dochter te kunnen zijn kiest ze ervoor om haar contract niet te verlengen. Soms denkt ze hier met spijt aan terug, aangezien de omroepsters van Véronique kort daarna naar Hilversum zijn overgeplaatst. Wanneer de omroepsters bij RTL bovendien een half jaar later worden afgeschaft krijgen ze presentatiewerk aangeboden om hun contract vol te maken.
Leven na televisie
Over werk heeft Mariëtte echter niet te klagen. Door haar bekendheid van de televisie komen er al jaren verzoeken binnen om modeshows of evenementen te presenteren. Samen met haar partner begint ze een eigen communicatiebedrijf, Rob de Bruin & Partners B.V. Vanuit een locatie op het Mediapark organiseren ze grote producties voor klanten als Gillette en Stork. Alles verzorgen ze, van de uitnodiging tot de invulling van de bijeenkomst. Voor een groot evenement van ABN Amro rond de introductie van de euro reist Mariëtte over de hele wereld. Zo interviewt ze in Amerika, China en Europa belangrijke mensen uit de economische wereld over hun visie op de nieuwe munt. Deze filmpjes worden op het evenement vertoond voordat de spreker in de zaal het woord neemt.
In 2008 stopt het bedrijf en gaat Mariëtte aan de slag in de particuliere zorg. Ze wordt ingehuurd om bij mensen thuis hulp en gezelschap te bieden. Tijdens het doen van dit mooi en dankbaar werk wordt ze soms nog van vroeger herkend en herinnert ze zich die bijzondere jaren bij de televisie.