Naomi en haar moeder: verschil tussen versies
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 38: | Regel 38: | ||
Naomi verteld nuchter over de ups en downs die ze beleefd waardoor de documentaire erg persoonlijk wordt. Naomi zelf is vastbesloten dat zij niet ook manisch depressief wordt net zoals haar moeder. Vanwege het erfelijke karakter van de ziekte heeft ze een grote kans dat zij het ook heeft of dat haar kinderen het krijgen. Hiervan is ze volledig op de hoogte. | Naomi verteld nuchter over de ups en downs die ze beleefd waardoor de documentaire erg persoonlijk wordt. Naomi zelf is vastbesloten dat zij niet ook manisch depressief wordt net zoals haar moeder. Vanwege het erfelijke karakter van de ziekte heeft ze een grote kans dat zij het ook heeft of dat haar kinderen het krijgen. Hiervan is ze volledig op de hoogte. | ||
Vaak moet ze [Naomi]'s morgens zelf ontbijt maken omdat haar moeder na een hele nacht achter de computer nog ligt te slapen. Naomi zingt en danst veel op haar eigen kamer en ze schrijft vaak in haar dagboek. Ze houdt van R&B. De muziek van deze aflevering van En Terecht! past daar goed bij: Survivor (overlever) van Destiny’s Child. Naomi probeert te overleven, ondanks de problemen met haar moeder [http://villa-achterwerk.vpro.nl/villa-achterwerk/programma/index.shtml?2936067+14124147+18004073 villa achterwerk] | "Vaak moet ze [Naomi]'s morgens zelf ontbijt maken omdat haar moeder na een hele nacht achter de computer nog ligt te slapen. Naomi zingt en danst veel op haar eigen kamer en ze schrijft vaak in haar dagboek. Ze houdt van R&B. De muziek van deze aflevering van En Terecht! past daar goed bij: Survivor (overlever) van Destiny’s Child. Naomi probeert te overleven, ondanks de problemen met haar moeder." [http://villa-achterwerk.vpro.nl/villa-achterwerk/programma/index.shtml?2936067+14124147+18004073 villa achterwerk] | ||
De aspecten die de documentaire als “kinderlijk” te bestempelen maken is het perspectief van een kind in de documentaire en de heldere uitleg van wat de ziekte inhoud. Verder is het een ‘volwassen’ documentaire door het rustige camerawerk en het serieuze karakter van het thema en de interviews. | De aspecten die de documentaire als “kinderlijk” te bestempelen maken is het perspectief van een kind in de documentaire en de heldere uitleg van wat de ziekte inhoud. Verder is het een ‘volwassen’ documentaire door het rustige camerawerk en het serieuze karakter van het thema en de interviews. |
Versie van 4 okt 2008 11:51
Periode | 2003 |
Beschikbaar in archief | Beeld en Geluid |
Genre | Documentaire |
Decennia | 2000-2009 |
Lengte | 23'04 |
Medium | televisie |
Beschrijving
Artikel 18: Ieder kind heeft recht op opvoeding en ontwikkeling
Ouderlijke verantwoordelijkheden:
De staat moet er voor zorgen dat beide ouders hun verantwoordelijkheid voor een kind kunnen uitoefenen. De ouders zijn de eerst verantwoordelijken voor de opvoeding van het kind. Hun taak is voor de belangen van de kinderen opkomen
John Appel maakte de documentaire "Naomi en haar moeder":
Moeder: "Ik ben manisch depressief en dat betekent dat er in mijn hersenen iets mis gaat, waardoor er een bepaald
stofje niet of nauwelijks wordt aangemaakt en waardoor ik heel depressief kan zijn en nergens zin in heb. Als ik dan geen
medicijnen neem, dan wordt het erger en doe ik gekke dingen."
De documentaire gaat, zoals hierboven al geschetst, over Naomi en haar manisch depressieve moeder. Er wordt een beeld gegeven van het dagelijks leven van beide personen dat sterk beïnvloed wordt door de ziekte van Naomi’s moeder. Ook al kan Naomi’s moeder soms lange periodes achter elkaar geen echte moeder zijn, Naomi lijkt het goed vol te houden. Dan gaat ze bijvoorbeeld naar haar oma en opa of ze hangt rond met vrienden.
Naomi verteld nuchter over de ups en downs die ze beleefd waardoor de documentaire erg persoonlijk wordt. Naomi zelf is vastbesloten dat zij niet ook manisch depressief wordt net zoals haar moeder. Vanwege het erfelijke karakter van de ziekte heeft ze een grote kans dat zij het ook heeft of dat haar kinderen het krijgen. Hiervan is ze volledig op de hoogte.
"Vaak moet ze [Naomi]'s morgens zelf ontbijt maken omdat haar moeder na een hele nacht achter de computer nog ligt te slapen. Naomi zingt en danst veel op haar eigen kamer en ze schrijft vaak in haar dagboek. Ze houdt van R&B. De muziek van deze aflevering van En Terecht! past daar goed bij: Survivor (overlever) van Destiny’s Child. Naomi probeert te overleven, ondanks de problemen met haar moeder." villa achterwerk
De aspecten die de documentaire als “kinderlijk” te bestempelen maken is het perspectief van een kind in de documentaire en de heldere uitleg van wat de ziekte inhoud. Verder is het een ‘volwassen’ documentaire door het rustige camerawerk en het serieuze karakter van het thema en de interviews.
En Terecht!
De documentaire “Naomi en haar moeder” maakt deel uit van de negendelige serie En Terecht! voor kinderen tussen ca. 8 en 12 jaar. Lemming Film en VPRO's Villa Achterwerk hebben voor de serie negen gerenommeerde regisseurs gevraagd, die gewoonlijk vooral documentaires voor volwassenen maken. De regisseurs John Appel, René Roelofs, Roel van Dalen, Meral Ursal, Heddy Honigmann, Hans Heijnen, Hans Fels, Cherry Duyns en Paul Cohen zegden hun medewerking toe. De documentaires duren elk ca. 25 minuten. Uitgangspunt voor de serie is de 'Conventie voor de rechten van het kind', opgesteld in 1989. De 54 artikelen die hierin vermeld staan zijn opgedeeld in de volgende thema's: zorg van ouders, identiteit, vluchtelingen, contact met ouders, kinderarbeid, levensstandaard, ontwikkeling, bescherming in oorlog en bescherming tegen geweld. Iedere regisseur heeft vervolgens een favoriet thema gekozen, en hiervoor een moderne, visuele vertaling bedacht.
Makers
Regie, interviewer: John Appel
Achtergrondinformatie
Onder constructie =Kunststof: Radio interview John Appel