Yoka Berretty: verschil tussen versies
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
| Regel 23: | Regel 23: | ||
}} | }} | ||
Yoka Berretty is een | Yoka Berretty is een actrice en zangeres die vooral in de jaren zestig in films, theater en op televisie te zien is. | ||
Na de middelbare school volgt Yoka Beretty een acteursopleiding in New York bij de Actors Studio, in Parijs (Théatre de Poche, Marcel Marceau en Etienne Decroux) en in Rome. Als actrice wijst ze ooit Fellini af wanneer de beroemde filmregisseur haar vraagt om een straatmadelief in een van zijn films te spelen: “Ik was zo ontzettend op m’n pik getrapt” zegt ze in 1994 in het programma ''[[Radio Uit]]''. | |||
'''Op de planken''' | |||
In het seizoen 1956/57 begint haar Nederlandse theatercarrière bij de ''Nederlandse Comedie''. Vervolgens werkt ze bij toneelwerkgroep ''Test, Ensemble, Centrum, Studio, Nederlandse Comedie, Amsterdams Volkstoneel'' en '' Theaterunie''. Ook speelt Berretty in een aantal vrije producties. Ze is eveneens actief als cabaretière bij ''Cabaret Warmondain'' en het cabaret van [[Jelle de Vries]] (1958/59). | |||
'''Televisie, radio en film''' | |||
Berretty is begin jaren zestig veelvuldig als actrice te zien op de Nederlandse televisie. Ze speelt onder meer rollen in: ''[[Onder het melkwoud]], ''[[Een wereld niet op maat gemaakt]]'', ''[[De grasharp]]'' en ''[[Pygmalion en Galathea]]''.'' Ook op de radio is te horen, zo werkt Berretty met andere cabaretières mee aan [[Vrij entree]], een door [[Henk Elsink]] gepresenteerd programma ter gelegenheid van | Berretty is begin jaren zestig veelvuldig als actrice te zien op de Nederlandse televisie. Ze speelt onder meer rollen in: ''[[Onder het melkwoud]], ''[[Een wereld niet op maat gemaakt]]'', ''[[De grasharp]]'' en ''[[Pygmalion en Galathea]]''.'' Ook op de radio is te horen, zo werkt Berretty met andere cabaretières mee aan [[Vrij entree]], een door [[Henk Elsink]] gepresenteerd programma ter gelegenheid van veertig jaar [[AVRO]]. | ||
Als zangeres valt ze te bewonderen in de serie ''[[Yoka]]'' (AVRO). Onder regie van [[Jef de Groot]] zingt ze liedjes van de Amerikaan Noel Coward. In oktober 1959 is ze een van de actrices bij de beroemde psycho-magier [[Chan Canasta]]. | Als zangeres valt ze te bewonderen in de serie ''[[Yoka]]'' (AVRO). Onder regie van [[Jef de Groot]] zingt ze liedjes van de Amerikaan Noel Coward. In oktober 1959 is ze een van de actrices bij de beroemde psycho-magier [[Chan Canasta]]. | ||
Yoka’s grootste bekendheid ontleent ze echter aan haar deelname aan het veelbesproken programma ''[[ | Yoka’s grootste bekendheid ontleent ze echter aan haar deelname aan het veelbesproken programma ''[[Zo is het toevallig ook nog 's een keer]]''. In dit actueel satirische tv-programma zingt Yoka Berretty onder meer de titelsong. Berretty is ook betrokken bij de geruchtmakende [[VARA]]-serie ''[[Hadimassa]]''. | ||
In de jaren | In de jaren zestig is ze te zien in enkele grote speelfilms als ''[[Makkers staakt uw wild geraas]]'' van [[Fons Rademakers]] en ''[[De overval]]'' van [[Paul Rotha]]. | ||
Ook in de jaren zeventig komt haar naam nog regelmatig langs op de titelrol. Zo is ze onder andere te zien in een aflevering van ''[[Waaldrecht]]'' en speelt ze een rol in de eenakter ''[[Stemmen]]'', het debuut van [[Wim T. Schippers]] als toneelschrijver. Met Schippers werkt ze in 1991 weer samen in de serie ''[[We zijn weer thuis]]''. | Ook in de jaren zeventig komt haar naam nog regelmatig langs op de titelrol. Zo is ze onder andere te zien in een aflevering van ''[[Waaldrecht]]'' en speelt ze een rol in de eenakter ''[[Stemmen]]'', het debuut van [[Wim T. Schippers]] als toneelschrijver. Met Schippers werkt ze in 1991 weer samen in de serie ''[[We zijn weer thuis]]''. | ||
Berretty speelt in een aantal films, zoals ''[[Charlotte]]'' van [[Frans Weisz]] in 1981 en de thriller ''[[De Prooi]]'' van [[Vivian Pieters]] in 1985. Ze werkt ook samen met [[Theo van Gogh]] in ''[[Eva]]'' (1994), ''[[Au!]]'' (1998) en ''[[In het belang van de staat]]'' (1997). Ze blijft lange tijd actief, zo speelt ze een gastrol in de serie ''[[Baantjer]]'' (2000) en is ze te zien in de korte film ''[[Anderland]]'' (2003). | In de loop van de jaren zeventig is ze echter steeds minder te zien, In een interview in ''Radioweekblad'' (1972) legt ze uit waarom ze nog maar sporadisch werkt: “Ik vind deze tijd een ramp. Moeilijk om rustige sfeer te creëren. Ben zeer behoudend geworden.” | ||
Na een misgelopen huwelijk met Dominique Berretty trouwt ze met de uitgever Andreas Landshoff. Hij is de zoon van de Duitse filmactrice Ruth Helberg. | |||
In de jaren tachtig speelt Berretty weer in een aantal films, zoals ''[[Charlotte]]'' van [[Frans Weisz]] in 1981 en de thriller ''[[De Prooi]]'' van [[Vivian Pieters]] in 1985. Ze werkt ook samen met [[Theo van Gogh]] in ''[[Eva]]'' (1994), ''[[Au!]]'' (1998) en ''[[In het belang van de staat]]'' (1997). Ze blijft lange tijd actief, zo speelt ze een gastrol in de serie ''[[Baantjer]]'' (2000) en is ze te zien in de korte film ''[[Anderland]]'' (2003). | |||
[[Category:personen|Berretty, Yoka]] [[Category:Acteur |Berretty, Yoka]] [[Category:Zanger |Berretty, Yoka]] [[Category:Cabaretier |Berretty, Yoka]] | [[Category:personen|Berretty, Yoka]] [[Category:Acteur |Berretty, Yoka]] [[Category:Zanger |Berretty, Yoka]] [[Category:Cabaretier |Berretty, Yoka]] | ||
Versie van 26 jul 2013 06:39
| Naam | Johanna Ernistina Petrusa Meijeringh |
| Geboren | Rotterdam, 8 mei 1928 |
| Functies | acteur, zanger, cabaretier |
| Bekend van | Yoka, Zo is het toevallig ook nog 's een keer, Hadimassa |
| Periode actief | 1955-2003 |
| Werkt samen met | Jef de Groot, Mies Bouwman, Dimitri Frenkel Frank, Wim T. Schippers |
| Trivia | Trivia |
| Media |  |
| Gallery | Gallery |
Yoka Berretty in de media Oeuvre Yoka Berretty | |
Yoka Berretty is een actrice en zangeres die vooral in de jaren zestig in films, theater en op televisie te zien is.
Na de middelbare school volgt Yoka Beretty een acteursopleiding in New York bij de Actors Studio, in Parijs (Théatre de Poche, Marcel Marceau en Etienne Decroux) en in Rome. Als actrice wijst ze ooit Fellini af wanneer de beroemde filmregisseur haar vraagt om een straatmadelief in een van zijn films te spelen: “Ik was zo ontzettend op m’n pik getrapt” zegt ze in 1994 in het programma Radio Uit.
Op de planken
In het seizoen 1956/57 begint haar Nederlandse theatercarrière bij de Nederlandse Comedie. Vervolgens werkt ze bij toneelwerkgroep Test, Ensemble, Centrum, Studio, Nederlandse Comedie, Amsterdams Volkstoneel en Theaterunie. Ook speelt Berretty in een aantal vrije producties. Ze is eveneens actief als cabaretière bij Cabaret Warmondain en het cabaret van Jelle de Vries (1958/59).
Televisie, radio en film
Berretty is begin jaren zestig veelvuldig als actrice te zien op de Nederlandse televisie. Ze speelt onder meer rollen in: Onder het melkwoud, Een wereld niet op maat gemaakt, De grasharp en Pygmalion en Galathea. Ook op de radio is te horen, zo werkt Berretty met andere cabaretières mee aan Vrij entree, een door Henk Elsink gepresenteerd programma ter gelegenheid van veertig jaar AVRO.
Als zangeres valt ze te bewonderen in de serie Yoka (AVRO). Onder regie van Jef de Groot zingt ze liedjes van de Amerikaan Noel Coward. In oktober 1959 is ze een van de actrices bij de beroemde psycho-magier Chan Canasta. Yoka’s grootste bekendheid ontleent ze echter aan haar deelname aan het veelbesproken programma Zo is het toevallig ook nog 's een keer. In dit actueel satirische tv-programma zingt Yoka Berretty onder meer de titelsong. Berretty is ook betrokken bij de geruchtmakende VARA-serie Hadimassa. In de jaren zestig is ze te zien in enkele grote speelfilms als Makkers staakt uw wild geraas van Fons Rademakers en De overval van Paul Rotha.
Ook in de jaren zeventig komt haar naam nog regelmatig langs op de titelrol. Zo is ze onder andere te zien in een aflevering van Waaldrecht en speelt ze een rol in de eenakter Stemmen, het debuut van Wim T. Schippers als toneelschrijver. Met Schippers werkt ze in 1991 weer samen in de serie We zijn weer thuis.
In de loop van de jaren zeventig is ze echter steeds minder te zien, In een interview in Radioweekblad (1972) legt ze uit waarom ze nog maar sporadisch werkt: “Ik vind deze tijd een ramp. Moeilijk om rustige sfeer te creëren. Ben zeer behoudend geworden.” Na een misgelopen huwelijk met Dominique Berretty trouwt ze met de uitgever Andreas Landshoff. Hij is de zoon van de Duitse filmactrice Ruth Helberg.
In de jaren tachtig speelt Berretty weer in een aantal films, zoals Charlotte van Frans Weisz in 1981 en de thriller De Prooi van Vivian Pieters in 1985. Ze werkt ook samen met Theo van Gogh in Eva (1994), Au! (1998) en In het belang van de staat (1997). Ze blijft lange tijd actief, zo speelt ze een gastrol in de serie Baantjer (2000) en is ze te zien in de korte film Anderland (2003).
