Metaal en melancholie: verschil tussen versies
| Regel 29: | Regel 29: | ||
===Achtergrondinformatie=== | ===Achtergrondinformatie=== | ||
Er is veel geschreven over ''Metaal en Melancholie'', onder andere door mede scenarist [[Peter Delpeut]], [[Johan van der Keuken]] en [[Annelotte Verhagen]], deels omdat deze documentaire is overladen met internationale prijzen | Er is veel geschreven over ''Metaal en Melancholie'', onder andere door mede scenarist [[Peter Delpeut]], [[Johan van der Keuken]] en [[Annelotte Verhagen]], deels omdat deze documentaire is overladen met internationale prijzen. Prijzen zoals | ||
<br> | Prijzen zoals:<br> | ||
- ‘Grand Prix’, Festival du Cinéma du Reel, Paris, 1994<br> | |||
- ‘Johnny Jordaan Award’ of the Amsterdam Art Fubd, 1994<br> | |||
- ‘Golden Pigeon’, Leipzig International Documentary Film Festival, 1994<br> | |||
- Mercedes Benz Award, Leipzig International Documentary Film Festival, 1994<br> | |||
- Award of the Youth, Leipzig International Documentary Film Festival, 1994<br> | |||
- ‘Best Ethnographic Documentary’, Festival dei Popoli, Florence, 1994 <br> | |||
- Certificate of Merit in Valladolid & Leipzig 1994<br> | |||
- Special Jury Award, Golden Gate Awards, San Francisco, 1995<br> | |||
- Special Mayor’s Award, Yamagata Documentary Film Festival, 1995 <br> | |||
Daarnaast is het complete oeuvre van Honigmann meerder malen bekroond | |||
<br> | |||
Versie van 9 okt 2008 16:22
| Periode | 1993 |
| Beschikbaar in archief | Beeld en Geluid |
| Genre | documentaire |
| Decennia | 1990-1999 |
| Lengte | 79 ‘38 |
| Medium | film |
Beschrijving
Metaal en Melancholie is een documentaire van Heddy Honigmann over taxichauffeurs in Lima, Peru. Mede door Honigmanns achtergrond is ze in staat in contact te komen met de lokale bevolking. In de jaren ’90 heerste er een crisis in Zuid Amerika waardoor vele inwoners van Lima zich genoodzaakt zagen een bijbaantje te nemen als taxichauffeur. In deze documentaire laat het leven in tijden van crisisjaren in Peru vertellen door de ogen van deze taxichauffeurs. Er worden dialogen en monologen getoond waarin de taxichauffeurs delen van hun persoonlijk leven uit de doeken doen. In Metaal en Melancholie wordt verteld over verloren liefdes, oude auto’s en carrières uit het verleden.
Na het uitbrengen van deze film betekende voor Honigmann een definitieve doorbraak als documentairemaakster. Metaal en Melancholie wordt nog steeds als exemplarisch beschouwd voor het werk van Honigmann.
Metaal en Melancholie is gemaakt in samenwerking met de VPRO en uitgezonden als deel van de serie Dokwerk op 17-10-1993
Makers
regie: Heddy Honigmann
scenario: Heddy Honigmann, Peter Delpeut
Camera: Stef Tijdink
Editor: Jan Hendriks, Danniel Danniel
Productie:Gustavo Sanchez
Muziek:Piotr van Dijk
Producent Suzanne Voorst
Dokwerk voor de VPRO
Achtergrondinformatie
Er is veel geschreven over Metaal en Melancholie, onder andere door mede scenarist Peter Delpeut, Johan van der Keuken en Annelotte Verhagen, deels omdat deze documentaire is overladen met internationale prijzen. Prijzen zoals
Prijzen zoals:
- ‘Grand Prix’, Festival du Cinéma du Reel, Paris, 1994
- ‘Johnny Jordaan Award’ of the Amsterdam Art Fubd, 1994
- ‘Golden Pigeon’, Leipzig International Documentary Film Festival, 1994
- Mercedes Benz Award, Leipzig International Documentary Film Festival, 1994
- Award of the Youth, Leipzig International Documentary Film Festival, 1994
- ‘Best Ethnographic Documentary’, Festival dei Popoli, Florence, 1994
- Certificate of Merit in Valladolid & Leipzig 1994
- Special Jury Award, Golden Gate Awards, San Francisco, 1995
- Special Mayor’s Award, Yamagata Documentary Film Festival, 1995
Daarnaast is het complete oeuvre van Honigmann meerder malen bekroond
