Hoge leeftijd geen bezwaar: verschil tussen versies

Uit B&G Wiki
Regel 13: Regel 13:
===Beschrijving===
===Beschrijving===


In deze documentaire van Wim Schepens die werd uitgezonden op 3 maart 2002 in het programma "Dokwerk" van de VPRO, wordt een bedrijf laten zien in Needham, Massachutes. Het bijzondere aan dit bedrijf is dat er enkel oudere, reeds gepensioneerde, mensen werken. Uitzondering hierop zijn de directeur en de voorman van het bedrijf Vita Needle.  
Deze documentaire gaat over een bedrijf in Needham, Massachutes, waar enkel oudere, reeds gepensioneerde, mensen werken. Uitzondering hierop zijn de directeur en de voorman van het bedrijf Vita Needle.  


De mensen die er werken hebben elk hun eigen levensverhaal, echter hebben ze een ding gemeen: ze willen niet stilzitten achter de geraniums terwijl ze oud worden. Ieder moment van de nog tegane dagen willen zij op en top benutten. De meesten hebben ook al familieleden en/of echtgenoten verloren. Door op deze manieren hun laatste jaren in te vullen, verdienen zij een zakcentje en nog belangrijker, hebben ze ook de mogelijkheid hun sociale leven voort te zetten.
De mensen die er werken hebben elk hun eigen levensverhaal, ze hebben echter een ding gemeen: ze willen niet stilzitten achter de geraniums terwijl ze oud worden. Ieder moment van de nog tegane dagen willen zij op en top benutten. De meesten hebben ook al familieleden en/of echtgenoten verloren. Door op deze manier hun laatste jaren in te vullen, verdienen zij een zakcentje en nog belangrijker, hebben ze ook de mogelijkheid hun sociale leven voort te zetten.


De directeur van Vita Needle legt uit dat zijn bedrijf tot voor kort nog aan de grond zat en dat er een beslissing gemaakt moest worden voor een radicale verandering om uberhaupt voort te kunnen bestaan. Er is toen gekozen voor het enkel aannemen van oudere mensen. Zij zijn extra gemotiveerd en harde werkers. Bovendien zijn ze erg loyaal richting het bedrijf waar ze werken.
De directeur van Vita Needle legt uit dat zijn bedrijf tot voor kort nog aan de grond zat en dat er een beslissing gemaakt moest worden voor een radicale verandering om uberhaupt voort te kunnen bestaan. Er is toen gekozen om alleen nog oudere mensen aan te nemen. Zij zijn extra gemotiveerd en harde werkers. Bovendien zijn ze erg loyaal voor het bedrijf waar ze werken.


Aan het einde van de film wordt per medewerker gevraagd hoe ze zich in de toekomst zien als ze niet meer in staat zijn om de trap op te komen, of anderszins hun werk niet meer te kunnen doen, wat dus zou betekenen dat ze naar het verpleeghuis moeten. Het antwoord hierop is eigenlijk ook unaniem. Ze willen daar niet over na denken en genieten van het heir en nu. Carpe Diem.
Aan het einde van de film wordt per medewerker gevraagd hoe ze zich in de toekomst zien als ze niet meer in staat zijn om de trap op te komen, of anderszins hun werk niet meer te kunnen doen, wat dus zou betekenen dat ze naar het verpleeghuis moeten. Het antwoord hierop is eigenlijk ook unaniem. Ze willen daar niet over na denken en genieten van het hier en nu. Carpe Diem.


===Makers===
===Makers===

Versie van 23 okt 2008 13:45

Periode2002
Beschikbaar in archiefBeeld en Geluid
GenreDocumentaire
Decennia2000-2009
MediumTelevisie


Beschrijving

Deze documentaire gaat over een bedrijf in Needham, Massachutes, waar enkel oudere, reeds gepensioneerde, mensen werken. Uitzondering hierop zijn de directeur en de voorman van het bedrijf Vita Needle.

De mensen die er werken hebben elk hun eigen levensverhaal, ze hebben echter een ding gemeen: ze willen niet stilzitten achter de geraniums terwijl ze oud worden. Ieder moment van de nog tegane dagen willen zij op en top benutten. De meesten hebben ook al familieleden en/of echtgenoten verloren. Door op deze manier hun laatste jaren in te vullen, verdienen zij een zakcentje en nog belangrijker, hebben ze ook de mogelijkheid hun sociale leven voort te zetten.

De directeur van Vita Needle legt uit dat zijn bedrijf tot voor kort nog aan de grond zat en dat er een beslissing gemaakt moest worden voor een radicale verandering om uberhaupt voort te kunnen bestaan. Er is toen gekozen om alleen nog oudere mensen aan te nemen. Zij zijn extra gemotiveerd en harde werkers. Bovendien zijn ze erg loyaal voor het bedrijf waar ze werken.

Aan het einde van de film wordt per medewerker gevraagd hoe ze zich in de toekomst zien als ze niet meer in staat zijn om de trap op te komen, of anderszins hun werk niet meer te kunnen doen, wat dus zou betekenen dat ze naar het verpleeghuis moeten. Het antwoord hierop is eigenlijk ook unaniem. Ze willen daar niet over na denken en genieten van het hier en nu. Carpe Diem.

Makers

Regie: Wim Schepens

Camera: Edwin verstegen

Geluid: Ab Grooters

Montage: Jan Langeveld

Mixage: Jack Bol

Kleurcorrectie: Ronald van Dieren

Research: Hans van Dijk

Productie: Nellie Kramer

Samenstelling: Wim Schepens

Achtergrondinformatie

• Vita Needle heeft niet alleen in Nederland aandacht gekregen met het enkel aannemen van senioren. Zo is er behalve in Nederland ook in Duitsland aandacht gegeven aan het bedrijf. In een bericht aan Vita Needle zelf betoogden de filmmakers dat Duitsland nog veel zou kunnen leren van het bedrijf. Maar ook in Amerika zelf wordt er veel aandacht geschonken aan de productiviteit van de 65-plussers van Vita Needle.

• 1 oktober is de nationale dag van de ouderen. Het digitale tv-kanaal Holland Doc zond daarom dit jaar van 27 september tot en met 3 oktober van dit jaar documentaires uit over deze doelgroep. “Hoge leeftijd geen bezwaar” was één van deze uitgezonden producties.