Netty Rosenfeld

Netty Rosenfeld in 1977

Naam	Netty Rosenfeld
Geboren	Amsterdam, 29 december 1921
Gestorven	Amsterdam, 14 oktober 2001
Functies	omroeper, radiomaker, programmamaker, presentator, documentairemaker
Bekend van	AVRO, Een mens is maar een mens, Espresso, Scala, Culemborg bijvoorbeeld
Periode actief	1945-2001
Werkt samen met	Arie Kleijwegt, Bob Uschi
Trivia	Was getrouwd met Arie Kleijwegt
Gallery	Gallery
Netty Rosenfeld in de media Oeuvre van Netty Rosenfeld

Netty Rosenfeld wordt geboren als een kind van joodse ouders. Haar moeder overlijdt bij haar geboorte dus wordt ze door haar vader opgevoed. Als jonge vrouw is Rosenfeld verpleegster bij het ziekenhuis Centrale Israelitische Ziekenverpleging in Amsterdam. In 1942 besluit ze onder te duiken, nadat ze heeft gezien hoe veel van haar patiënten worden afgevoerd. Wanneer de oorlog voorbij is blijkt haar vader in concentratiekamp Sobibor te zijn vergast.

De omroepcarrière van Rosenfeld begint in 1944 bij Radio Herrijzend Nederland. Later werkt ze bij de radio van de VARA en de AVRO. Bij de laatste omroep is ze ook een tijdje omroepster. In de jaren zestig stapt ze over naar de VPRO waar ze verschillende programma's gaat presenteren. In die tijd staat ze bekend als 'de mooiste radiostem van Nederland'. Een decennium later start haar carrière als documentairemaakster. In 1975 ontvangt ze de belangrijkste Nederlandse televisie onderscheiding, namelijk de Zilveren Nipkowschijf.

De documentaires die Rosenfeld maakt gaan vooral over recht en onrecht. Ze gaan op het eerste gezicht vaak over gewone mensen die een bijzonder verhaal blijken te kunnen vertellen. Daarnaast hanteert ze een bijzondere stijl waarin ze duidelijk afstand bewaart. Ze zegt hierover: "Ik wil niet meedoen aan al het gejammer op die televisie. Je merkt aan mensen hoe ze gevormd zijn door de praatprogramma's. Ze zijn gepokt en gemazeld en zien een camera, dan denken ze, zo doe ik het ook." (Trouw, 15 oktober 2001). Voorbeelden van documentaires die Rosenfeld gemaakt heeft zijn De lijn, Landgenoten, De jubilaris en Primo Levi. Rosenfeld zelf beschouwt de laatstgenoemde als de belangrijkste documentaire die ze gemaakt heeft.

Tot vlak voor haar dood is Rosenfeld nog aan het werk. Haar laatste documentaire (Zonder rabbinaal toezicht), die over de zoektocht naar haar joodse identiteit gaat, wordt in mei van 2001 in de serie Dokwerk uitgezonden. In de zomer van datzelfde jaar wordt ze ziek en in oktober overlijdt ze. In 2002 wordt een in memoriam uitgezonden onder de titel IM Netty Rosenfeld.

Prijzen en onderscheidingen

Zilveren Nipkowschijf in 1975 voor Culemborg bijvoorbeeld