Erwin Kroll

Erwin Kroll

Naam	Erwin Philip Kroll
Geboren	Gilze-Rijen, 6 augustus 1950
Functies	weerpresentator, presentator, verslaggever, schrijver
Bekend van	NOS Journaal, Vroege vogels
Periode actief	1986-2012
Werkt samen met	Henk van Dorp, Han Mellink, Monique Somers, Peter Timofeeff, Marjon de Hond, Gerrit Hiemstra
Erwin Kroll in de media Oeuvre Erwin Kroll

Weerman Erwin Kroll praat vooral met zijn handen, volgens hem een eigenschap die hij van zijn moeder heeft geërfd. Uit de dovenwereld krijgt hij vaak reacties om zijn gebarentaal. De handbewegingen schijnen prima zijn woorden te onderstrepen. Ook spreekt hij duidelijke taal. Verder is Erwin bekend vanwege zijn kledingkeuze, zijn enthousiasme en de excuses die hij maakt voor onjuiste weersverwachtingen. Daarnaast heeft Erwin gevoel voor humor; zo doet hij tijdens een Journaaluitzending een gefingeerd huwelijksaanzoek.

Na de HBS-A studeert Erwin vanaf 1970 Geologie aan de Universiteit van Utrecht. Na drie jaar houdt hij het voor gezien en in 1975 begint hij aan de praktijkopleiding Meteorologie. Uiteindelijk rondt hij in 1984 de studie HBO meteorologie succesvol af. Erwin gaat aan de slag als luchtvaartmeteoroloog op Schiphol en bij het KNMI-filiaal in Beek (Zuid-Limburg). Tijdens zijn dienstverband in Beek verzorgt hij voor Omroep Limburg een weer rubriek, met de voorspellingen voor dit deel van Nederland.

Na jaren te hebben gewerkt als luchtvaartmeteoroloog wordt hij door het KNMI gevraagd of hij interesse heeft om bij de NOS te komen. Na een presentatietest wordt Erwin in 1986 aangenomen als weerman bij het NOS journaal. Hij is de opvolger van Harry Otten en werkt samen met o.a. Henk van Dorp en Han Mellink. In november 1989 zegt de inmiddels populaire weerpresentator de televisie vaarwel. Hij begint op de afdeling public relations van Space and Systems, de ruimtevaartdivisie van Fokker. Het wordt uiteindelijk een kort uitstapje, want na een half jaar is Erwin weer terug bij zijn oude werkgever.

Als weerman gaat Erwin als volgt te werk: rond half één s’middags is hij aanwezig in De Bilt. Na het verzamelen van alle nodige recente weergegevens vertrekt hij naar de Weerkamer in het Hilversumse NOS-complex op het Media Park. In de Weerkamer worden teksten geschreven. Daarna volgt het werk voor het Jeugdjournaal en het NOS Journaal van zeven en acht uur. De Weerkamer blijft in contact met De Bilt, zodat Erwin op de hoogte wordt gehouden van recente ontwikkelingen.

Erwin is de vaste weerman van de NOS (andere weerpresentatoren zoals Monique Somers zijn KNMI’ers). Hij is dan ook 200 dagen van het jaar te zien in de weerbulletins van de NOS. In het najaar van 1994 besluit de NOS om van de weersverwachting een zelfstandig item te maken. De zendtijd wordt verlengd tot 150 seconden. Een bijkomstigheid hiervan is, dat de meteorologen niet meer in hun tekst hoeven te schrappen als het NOS Jornaal weer eens uitloopt.

Naast zijn werkzaamheden voor het weerbericht is Erwin als bekende Nederlander soms te gast in andere programma’s. Zo behandelt hij op komische wijze het fenomeen depressies in een aflevering van Theo en Thea. Ook is hij samen met Paul de Leeuw te zien in een alternatief weerbericht. Daarnaast wordt Erwin af en toe gevraagd om grote evenementen te verslaan. Zo verslaat hij in 1999 de zonsverduistering vanuit Cornwall in Engeland.

Deze uitstapjes vindt Erwin belangrijk, want hij vindt dat hij zijn huidige werk al veel te lang doet. "Het zou het beste zijn voor jezelf en de maatschappij om elke vijf jaar van baan te veranderen, om fris te blijven." Om de routine verder te doorbreken doet hij naast zijn werk voor de televisie andere dingen, zoals lezingen geven of boeken schrijven.

In 2012 stopt Kroll als weerpresentator bij het NOS Journaal.

Publicaties

Altijd Weer (1989).

De wereld van het weer : over weer en klimaatverandering (1995).

"El Niño : een kerstkind dat rampen veroorzaakt" in Grasduinen (1998).

Klimaat in beeld (1998).

"En dan is het ineens nacht ..." in Grasduinen (1999).

"Het stormt ! : weerman Erwin Kroll over het nut van windkracht 9" in Grasduinen (1999).

Het weer (2003).

Weer of geen weer (2005).

Een warme wereld : een positieve kijk op ons klimaat (2007).