Colpitts oscillator: verschil tussen versies
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
| Regel 1: | Regel 1: | ||
Om een stabiel signaal, dat wil zeggen, met een constante frequentie, te verkrijgen is het gebruik van de Colpitts oscillator een veel gebruikte voorziening. In 1918 ontdekt de Amerikaanse ingenieur Edwin H. Colpitts dat een schakeling met twee condensatoren, een eenvoudige spoel en een radiolamp als versterker, een mooi stabiel signaal kan afgeven met een voldoende hoge frequentie om als draaggolf te dienen. | Om een stabiel signaal, dat wil zeggen, met een constante frequentie, te verkrijgen is het gebruik van de Colpitts oscillator een veel gebruikte voorziening. In 1918 ontdekt de Amerikaanse ingenieur Edwin H. Colpitts dat een schakeling met twee condensatoren, een eenvoudige spoel en een radiolamp als versterker, een mooi stabiel signaal kan afgeven met een voldoende hoge frequentie om als draaggolf te dienen. | ||
Door de condensatoren te vervangen door andere met een andere waarde wordt een signaal met een andere frequentie opgewekt. Deze constructie is echter niet goed genoeg voor het doel dat men voor ogen heeft, het gebruik als oscillator in een [[superheterodyne]] ontvanger. | Door de condensatoren te vervangen door andere met een andere waarde wordt een signaal met een andere frequentie opgewekt. Deze constructie is echter niet goed genoeg voor het doel dat men voor ogen heeft, het gebruik als oscillator in een [[superheterodyne]] ontvanger. | ||
Wanneer de condensatoren worden | Wanneer de vaste condensatoren worden vervangen door een [[variabele condensator]], is het een stuk eenvoudiger een mooi en stabiel signaal van wisselende frequenties te genereren. In de radio wordt van dit systeem gebruik gemaakt om de radio door middel van deze VFO schakeling (VFO= Variabele Frequentie Oscillator) op de gewenste zender af te stemmen. | ||
[[Category:Apparaat]] | [[Category:Apparaat]] | ||
Huidige versie van 12 sep 2022 om 08:54
Om een stabiel signaal, dat wil zeggen, met een constante frequentie, te verkrijgen is het gebruik van de Colpitts oscillator een veel gebruikte voorziening. In 1918 ontdekt de Amerikaanse ingenieur Edwin H. Colpitts dat een schakeling met twee condensatoren, een eenvoudige spoel en een radiolamp als versterker, een mooi stabiel signaal kan afgeven met een voldoende hoge frequentie om als draaggolf te dienen. Door de condensatoren te vervangen door andere met een andere waarde wordt een signaal met een andere frequentie opgewekt. Deze constructie is echter niet goed genoeg voor het doel dat men voor ogen heeft, het gebruik als oscillator in een superheterodyne ontvanger. Wanneer de vaste condensatoren worden vervangen door een variabele condensator, is het een stuk eenvoudiger een mooi en stabiel signaal van wisselende frequenties te genereren. In de radio wordt van dit systeem gebruik gemaakt om de radio door middel van deze VFO schakeling (VFO= Variabele Frequentie Oscillator) op de gewenste zender af te stemmen.
